فولادگران راه مقابله با مکانیسم ماشه را بلدند؛ اگر سیاستهای داخلی علیه تولیدکنندگان نباشد
سجادغرقی نائب رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق ایران، در گفت‌وگو با خبرگزاری آنا، با اشاره به وضعیت صنعت فولاد در شش‌ماهه نخست سال اظهار کرد: در این مدت، چالش‌های متعددی از جمله ناترازی انرژی، محدودیت‌های صادراتی و سایر مسائل محیطی گریبانگیر صنعت فولاد بوده است. مقایسه این وضعیت با سال گذشته نشان می‌دهد که آسیب‌ها و اثرات منفی به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است.
نائب رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق ایران، افزود: بنگاه‌های صنعتی و معدنی علاوه بر موضوع ناترازی انرژی، با مسائل دیگری همچون نوسانات بازار و تحریم‌ها مواجه هستند. این چالش‌ها غالباً در اختیار فعالان اقتصادی نیست و تحت تأثیر سیاستهای حاکمیتی و سیاست خارجی شکل می‌گیرد. با این حال، آنچه می‌تواند امکان عبور از این بحران‌ها را فراهم کند، تمرکز بر افزایش بهره‌وری و بازارسازی است.
غرقی اظهار کرد:صنعت فولاد ایران در نیمه نخست سال با چالش‌هایی از جمله ناترازی انرژی و محدودیت‌های صادراتی مواجه بوده است، اما فعالان این صنعت با تاکید بر افزایش بهره‌وری و بازارسازی، به آینده امیدوارند. با رفع موانع داخلی، به ویژه در زمینه پیمان‌سپاری ارزی، می‌توان تاب‌آوری زنجیره فولاد را افزایش داد و مسیر توسعه را هموار کرد.
چالشی به نام پیمان‌سپاری ارزی
وی ادامه داد: در این میان، موضوع پیمان‌سپاری ارزی بیش از هر عامل دیگری به چالش اصلی تبدیل شده است. عدم اتصال بنگاه‌ها به بازار‌های صادراتی به دلیل این سیاست، حیات و توسعه آنها را به‌شدت تهدید می‌کند. در واقع، اگر این محدودیت‌ها برداشته شود، فعالان اقتصادی خود قادر خواهند بود برای مشکلاتی همچون انرژی و تحریم‌ها راه‌حل‌هایی بیابند؛ همان‌طور که در بیش از یک دهه تحریم‌های آمریکا، تولید و صادرات همچنان ادامه داشته است.
غرقی تصریح کرد: برای افزایش تاب‌آوری زنجیره آهن، فولاد و صنایع معدنی باید دو اقدام اساسی صورت گیرد؛ نخست برداشتن عوارض صادراتی از تمام حلقه‌های زنجیره و دوم حذف الزام پیمان‌سپاری ارزی. در شرایط فعلی باید هر محصولی که امکان صادرات دارد به بازار‌های جهانی عرضه شود، چرا که کالا‌های پایه (کامودیتی‌ها) همواره دارای بازار هستند، هرچند با قیمت‌های متفاوت.
نائب رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق ایران، با تأکید بر نقش سیاستهای داخلی گفت: مشکل اصلی فعالان صنعت، تحریم‌های خارجی نیست بلکه محدودیت‌هایی است که در داخل، به‌ویژه توسط بانک مرکزی اعمال می‌شود. این محدودیت‌ها اثراتی به مراتب مخرب‌تر از تحریم‌های خارجی داشته و به‌نوعی به‌عنوان تحریم‌های هوشمند داخلی عمل می‌کند.
تولیدکنندگان و صنعتگران راه‌های ادامه تولید و تجارت را بلدند
وی خاطرنشان کرد: اگرچه اکنون بحث‌هایی همچون مکانیزم ماشه (اسنپ‌بک) مطرح است، اما واقعیت این است که تولیدکنندگان و صنعتگران راه‌های ادامه تولید و تجارت را بلدند و راه‌حل‌های لازم را پیدا خواهند کرد؛ مشروط بر آنکه در داخل، محدودیت‌های غیرضروری ایجاد نشود.
غرقی در پایان گفت: تجربه نشان داده است که حتی در شرایط سخت و پرهزینه نیز می‌توان تولید و صادرات را سرپا نگه داشت. تنها شرط آن است که سیاست‌گذاری‌ها در داخل علیه تولیدکنندگان نباشد.
انتهای پیام/
