شهریه مصوب مدارس غیردولتی اعلام شده، اما توافقات جانبی جداگانه است

به گزارش خبرنگار آنا، در حالی که والدین هر ساله با افزایش بی‌رویه شهریه مدارس غیردولتی مواجه می‌شوند، مسئولان آموزش و پرورش با تأکید بر تعیین شهریه‌های مصوب، از توافقات جانبی میان مدارس و خانواده‌ها پرده برمی‌دارند؛ توافقاتی که عملاً مسیر جدیدی برای دریافت مبالغ خارج از چارچوب‌های رسمی ایجاد کرده‌اند.

علی فرهادی، سخنگوی وزارت آموزش و پرورش، در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا، از انتشار شهریه‌های مصوب مدارس غیردولتی در سامانه رسمی این وزارتخانه خبر داد و گفت: شهریه‌های مصوب کاملاً مشخص و به اطلاع خانواده‌ها رسیده‌اند، اما در بسیاری از موارد، مدارس و اولیای دانش‌آموزان برای دریافت خدمات جانبی، توافقاتی جداگانه دارند.

این خدمات جانبی، آن‌طور که فرهادی می‌گوید، شامل مواردی مانند ناهار، سرویس ایاب‌وذهاب، کلاس‌های زبان و فوق‌برنامه‌ها می‌شود. اما همین خدمات به ظاهر مکمل، به گفته بسیاری از خانواده‌ها، بار مالی سنگینی ایجاد کرده‌اند که عملاً شهریه نهایی را تا چند برابر شهریه اعلام‌شده افزایش می‌دهد.

سخنگوی آموزش و پرورش همچنین تأکید کرد: ما معتقدیم شهریه مدارس غیردولتی بالاست. این موضوع باید جدی‌تر بررسی و ساماندهی شود.

سقف شهریه ۱۴۰ میلیون تومان؛ اما ماجرا این نیست!

در ادامه این گفت‌و‌گو، احمد محمودزاده، رئیس سازمان مدارس غیردولتی نیز در گفت‌و‌گو با آنا، از بازه گسترده شهریه‌ها پرده برداشت: شهریه مدارس غیردولتی از حداقل ۲۰ میلیون تومان آغاز می‌شود و در برخی موارد تا ۱۴۰ میلیون تومان می‌رسد. البته تنها حدود دو درصد مدارس غیردولتی بیش از ۱۰۰ میلیون تومان شهریه دریافت می‌کنند.

وی درباره مقطع ابتدایی نیز گفت: کف شهریه این دوره حدود ۱۹ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان و سقف آن تا ۵۳ میلیون تومان تعیین شده است.

اما محمودزاده نیز با اذعان به وجود هزینه‌های جانبی گفت: هزینه‌هایی مانند غذا، سرویس ایاب‌وذهاب، لباس فرم، کلاس‌های مهارتی و... جزو شهریه برنامه درسی یا فوق‌برنامه محسوب نمی‌شوند و به صورت جداگانه دریافت می‌شوند.

مصوبه‌هایی که اجرا نمی‌شوند؟

اگرچه وزارت آموزش و پرورش از اعلام شهریه‌های مصوب و سامانه‌محور سخن می‌گوید، اما تجربه والدین و گزارش‌های میدانی چیز دیگری نشان می‌دهد، شهریه‌های رسمی تنها ظاهر ماجرا هستند. با اضافه شدن هزینه خدمات جانبی، مبلغ پرداختی نهایی در برخی مدارس به بیش از ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان نیز می‌رسد؛ آن‌هم برای مقاطع ابتدایی!

این مسئله باعث شده مدارس غیردولتی نه صرفاً به عنوان مراکز آموزشی، بلکه به عنوان بنگاه‌هایی اقتصادی با سودآوری بالا در نظر گرفته شوند. سود‌هایی که مشخص نیست تا چه حد صرف آموزش می‌شوند و چه مقدار از آن به جیب مؤسسان یا مؤسسات وابسته می‌رود.

فقدان شفافیت و خطر بی‌عدالتی

همان‌طور که در بخش‌های دیگر این گزارش بررسی شد، نبود شفافیت مالی و نظارت مؤثر بر عملکرد مالی مدارس غیردولتی، مسیر را برای سوءاستفاده‌های گسترده هموار کرده است. از سویی افزایش تقاضای آموزش باکیفیت، خانواده‌ها را ناچار به پرداخت این هزینه‌ها کرده و از سوی دیگر، فضای نظارتی ناکارآمد موجب شده تا همین هزینه‌ها به یک چرخه اقتصادی ناسالم تبدیل شوند.

در نهایت، سخنان سخنگوی آموزش و پرورش و رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی، اگرچه سعی دارد واقعیت موجود را مدیریت‌پذیر جلوه دهد، اما گواهی بر وجود یک نظام شهریه‌ای چندلایه، غیرشفاف و پرابهام است. نظامی که تا زمانی که نظارت جدی و برخورد ساختاری با تخلفات در آن شکل نگیرد، همچنان عدالت آموزشی را تهدید خواهد کرد.