پرونده‌ای روانکاوانه از زنی در مرز واقعیت و وهم/«نزیسته» تجربه‌ای فراتر از صحنه و نمایش
حنانه جعفری‌نژاد، بازیگر نمایش «نزیسته» به کارگردانی عارف شریفی در خانه نمایش دا، ایفای نقش «الگا» را یکی از پرچالش‌ترین تجربه‌های بازیگری خود می‌داند و در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا اشاره کرد که این نقش، به دلیل پرداخت‌های روانکاوانه و چندلایه، نه‌تنها توانسته او را به‌عنوان بازیگر درگیر کند، بلکه مخاطب را نیز وادار به تفکر، تردید و پرسش کرده است.
الگا، زنی با وجوه ناپیدا
وی گفت: الگا یکی از پرچالش‌ترین نقش‌هایی بود که روی صحنه تجربه کردم. زنی منطقی، جدی و مصمم، اهل گفتمان و کمی شکاک که در لایه‌های زیرین شخصیتش با وجه دیگری از خود روبه‌رو می‌شود؛ وجهی که شاید نزیسته‌های او باشد، ناآشنا و دور از تصویر همیشگی‌اش.
وی افزود: مواجهه با این سوی دیگر شخصیت، آن‌قدر دشوار است که گاهی برایش قابل باور نیست. حتی در رابطه‌اش با همسرش، دچار چالش‌هایی می‌شود که تصویری ذهنی برایش می‌سازند، اما در پایان مطمئن نیست که این تصویر را واقعاً دوست دارد یا نه.
شخصیت چندلایه با چالش‌های روان‌شناختی
جعفری‌نژاد اظهار کرد: چیزی که باعث شد حضور در این پروژه را بپذیرم، ایده خلاقانه متن و طراحی منحصر‌به‌فرد کارگردان برای اجرا بود. همچنین نقش «الگا» به‌شدت پیچیده، چندلایه و پر از جزئیات است و این ویژگی‌ها برای من بسیار وسوسه‌برانگیز بود.
وی ادامه داد: من تجربه نقش‌های عجیب و متنوعی را داشته‌ام، اما چیزی که الگا را برایم خاص می‌کرد، پیچیدگی‌های روان‌شناختی آن بود؛ ویژگی‌هایی که مخاطب را درگیر می‌کند و منِ بازیگر را وادار می‌کند هر روز به دنبال یافتن جزئیاتی تازه باشم.
یک سال زندگی با یک نقش
وی گفت: برای رسیدن به کیفیت مورد نظر، حدود یک سال مداوم روی نقش تمرکز داشتم. مدام فکر می‌کردم چطور می‌توانم جزئیات این زن را با دقت و درونی‌سازی کامل، در خدمت اثر به مخاطب منتقل کنم.
وی افزود: الگا از آن دسته شخصیت‌هایی است که عاشقش شده‌ام و هر روز با او زندگی می‌کنم. او دیگر فقط یک نقش روی صحنه نیست، بخشی از زندگی شخصی من هم شده است.
مخاطب با اثر درگیر می‌شود
جعفری‌نژاد در پاسخ به بازخورد‌های مخاطبان گفت: با توجه به فرم پیچیده و فضای متفاوت اثر، مخاطب ارتباط خوبی برقرار کرده است. بازخورد‌هایی که تا به حال دریافت کرده‌ایم نشان می‌دهد که مخاطب با متن و فضا درگیر شده و پس از پایان نمایش، همچنان به آن فکر می‌کند.
وی تاکید کرد: مهم‌ترین نکته برای ما این بود که نمایش بتواند در ذهن مخاطب سؤال ایجاد کند و خوشبختانه این اتفاق افتاده است. گاهی تماشاگر با چندین علامت سؤال سالن را ترک می‌کند و در ادامه پیگیر مفاهیم اثر می‌شود.
حمایت از تئاتر، تضمین ماندگاری آن است
وی در پایان گفت: تئاتر کار کردن در این روز‌ها یکی از دشوارترین کارهاست. فارغ از تمام مشکلات مالی و فنی، تنها چیزی که باعث ادامه حیات تئاتر می‌شود، حمایت و دیده‌شدن آثار است.
وی افزود: برای اجرای «نزیسته» حدود یک سال زمان صرف کردیم تا بتوانیم آن را به صحنه ببریم. از مخاطبانی که در این شرایط سخت کنار تئاتر ایستاده‌اند سپاسگزارم؛ همین حمایت‌هاست که تئاتر را زنده نگه می‌دارد.
انتهای پیام/
