چالش‌های جذب مخاطب موسیقی بی کلام/پن فلوت؛ سازی تنها اما تاثیرگذار روی صحنه
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، مجتبی قدیری، نوازنده پن فلوت که این ساز را از سال ۱۳۹۵ زیر نظر استاد علی معتمدی فراگرفته، از مسیر پرپیچ‌وخم آموزش و اجرای این ساز ناشناخته در ایران، تا برگزاری نخستین کنسرت رسمی گروه موسیقی «آفتاب سرخ» روایت می‌کند. وی بر این باور است که موسیقی بی‌کلام، علیرغم سختی جذب مخاطب، ظرفیت بالایی برای تأثیرگذاری دارد.
آغاز مسیر با پن فلوت
قدیری در گفت وگو با آنا گفت: برای یادگیری پن فلوت، فقط یک آموزشگاه در تهران و در کل کشور وجود داشت. در کنار این ساز، سازهای دیگری چون سنتور، کاخن، پیانو و ساز دهنی را نیز یاد گرفتم اما صدای پن فلوت برایم جذاب‌تر بود.
وی افزود: همیشه دوست داشتم سازی را بنوازم که به تنهایی مانند یک خواننده یا سولیست روی صحنه بدرخشد و پن فلوت این ویژگی را داشت.
آموختن سازهای مکمل
این نوازنده ادامه داد: پس از یادگیری پن فلوت، به سراغ سازهای مکمل آن مثل لاکوتا، کنا، اوکارینا و انواع فلوت‌های هم‌خانواده رفتم و در کنار آن‌ها سازدهنی ملودیکا را نیز فرا گرفتم.
شکل‌گیری «آفتاب سرخ» و نخستین اجرا
وی درباره شکل‌گیری گروهش گفت: پس از پنج سال دورهمی با نوازندگان مختلف، توانستم ایده‌ای که در ذهن داشتم را در قالب گروه «آفتاب سرخ» به اجرا بگذارم؛ ایده‌ای که تاکنون در هیچ کلاس یا کنسرتی مشابهش اجرا نشده بود.
وی یادآور شد: اولین بار که آماده اجرا شدیم، کرونا همه‌چیز را متوقف کرد. نوازندگان از هم جدا شدند و برنامه‌ها به‌هم ریخت. اما طی دو سال گذشته، توانستم تیمی جدید جمع‌آوری کنم و سرانجام بعد از سال‌ها تلاش، به اجرای رسمی رسیدیم.
از استقبال مخاطبان تا سختی‌های اجرا
وی بیان کرد: اجرای اول در سالن سرنا با استقبال خوبی روبه‌رو شد. از بازخورد مخاطبان مشخص بود که با ساز پن فلوت ارتباط برقرار کرده‌اند. البته این اجرا سختی‌های خاص خود را داشت اما تلاش کردم اجرایی موفق ارائه دهم.
وی ادامه داد: کنسرت‌های بی‌کلام مخاطب خاص خود را دارند و جذب شنونده برای آن‌ها دشوار است. به همین دلیل سعی کردیم قطعاتی را انتخاب کنیم که نسخه‌های معروف جهانی داشته باشند تا مردم همراهی کنند. برخی از قطعات را مخاطبان هم‌خوانی می‌کردند که برایم بسیار جذاب بود.
ترکیب موسیقی جهانی با ریشه‌های محلی
قدیری افزود: در کنسرت «آفتاب سرخ» از قطعات کلاسیک، پاپ و سنتی بهره گرفتیم و با گام‌سازی‌هایی برگرفته از موسیقی آمریکای جنوبی، توانستیم قطعاتی چون «سلطان قلب‌ها»، «ساری گلین» و «گلوم جان» را با حال‌وهوایی متفاوت اجرا کنیم.
چالش‌های فنی و استفاده از چند ساز
وی گفت: برای اجرای بهتر، مجبور به استفاده از چند ساز شدم چون پن فلوت کوک ثابت دارد و امکان اجرای قطعات در گام‌های مختلف با یک ساز وجود ندارد. برای این اجرا چهار ساز تهیه کرده بودم که در نهایت از سه‌تای آن استفاده کردیم.
نیاز به حمایت و سرمایه‌گذاری
قدیری اظهار کرد: جذب مخاطب برای موسیقی بی‌کلام دشوار است، آن هم با سازی چون پن فلوت که هنوز در ایران چندان شناخته‌شده نیست. اما با تیم ۸ نفره موفق شدیم قدم مؤثری در این مسیر برداریم. بازخوردها دلگرم‌کننده بود.
وی تاکید کرد: این نوع کنسرت‌ها نیاز به دیده شدن و حمایت دارند. تهیه‌کننده‌ها و سرمایه‌گذاران می‌توانند نقش مهمی در گسترش چنین اجراهایی ایفا کنند.
چشم‌انداز آینده
وی در پایان گفت: هدفم تشکیل یک ارکستر بزرگ است؛ اینکه به جای یک گیتار، ده نوازنده گیتار و ده نوازنده ویولنسل داشته باشیم. اگر سرمایه‌گذاری مناسب انجام شود، مطمئنم می‌توانیم اجراهای بزرگ‌تری روی صحنه ببریم، به‌گونه‌ای که سالن‌ها از مخاطبان پر شود.
انتهای پیام/
