توجه به روش‌های نوین آموزشی در شرایط خاص امروز دنیا
به گزارش خبرگزاری آنا، در نشستی دو روزه (۲۴ تا ۲۵ ژوئن ۲۰۲۵) در پاریس، مقامات آموزش عالی از ۳۸ کشور طرف قرارداد جهانی یونسکو دربارهٔ شناسایی مدارک آموزش عالی، برنامه‌ای دو ساله را تصویب کردند که به دنبال هماهنگی بیشتر در زمینه کیفیت آموزش عالی نوین، شناسایی مدارک دانشجویان آواره و همافزایی بین قراردادهای منطقه‌ای و جهانی است.
این قرارداد در سال ۲۰۱۹ تصویب شد و از مارس ۲۰۲۳ به اجرا درآمد. تعداد کشورهایی که آن را تصویب کرده‌اند از ۲۸ کشور در مارس ۲۰۲۴ به ۳۸ کشور رسیده است.
استیگ آرن اسکیورِن، رئیس قرارداد یونسکو و متخصص نروژی آموزش عالی، در این باره گفت: «جهان آموزش عالی دچار تحولات عظیمی شده است؛ از کاهش جذب دانشجویان بین‌المللی در کشورهای غربی گرفته تا رشد آموزش آنلاین و دوره‌های کوتاه مدت (میکرومدارک)، و گسترش آموزش عالی بین‌المللی (TNE).»
او افزود: «برای پاسخگویی به این تغییرات و حفظ تمامیت آکادمیک، نیازمند سیستم‌های قوی‌تر تضمین کیفیت و همکاری‌های بیشتر در زمینه شناسایی مدارک هستیم.»
آموزش آنلاین، TNE و میکرومدارک
با رشد فزاینده آموزش آنلاین و دوره‌های میکرومدارک، نگرانی‌ها درباره کیفیت آموزش و اعتبار مدارک افزایش یافته است. همچنین، توسعه آموزش عالی بین‌المللی (TNE) و ایجاد دانشگاه‌های خارجی بدون استانداردهای کیفی مشخص، خطر وجود مدارک جعلی و عدم شناخته شدن مدارک را بالا برده است.
در این نشست، توافق شد که راهنمایی‌های عملیاتی برای تضمین کیفیت آموزش TNE تدوین شود تا دانشجویان اطمینان یابند که مدرک آنها در سایر کشورها شناخته شده است.
شناسایی مدارک آوارگان با استفاده از فناوری
با توجه به اینکه تنها ۷٪ از جوانان آواره در سطح جهانی در آموزش عالی شرکت می‌کنند، یونسکو و کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان UNHCR هدف دارند این رقم را تا سال ۲۰۳۰ به ۱۵٪ افزایش دهند.
در این زمینه، توسعه راهنمایی‌های عملیاتی برای اجرای ماده VII قرارداد جهانی تصویب شد، که تعهد می‌کند کشورها رویه‌های معقول، عادلانه و کارآمدی برای ارزیابی مدارک آوارگان حتی بدون مدارک فیزیکی فراهم کنند.
دکتر والانتس تسلی‌گیریس، استاد آموزش بین‌المللی در دانشگاه ناتینگهام ترنت انگلستان، گفت: «توسعه مدل‌های نوین TNE برای حمایت از دانشجویان محروم، به ویژه آوارگان، گام مهمی به سوی آموزش عادلانه است.»
او پیشنهاد استفاده از بلوکچین برای صدور و اعتباردهی مدارک آموزشی بدون نیاز به مدارک فیزیکی را مطرح کرد، اما اشاره کرد که پذیرش جهانی این فناوری هنوز دشوار است.
همکاری بین قراردادهای منطقه‌ای و جهانی
در نشست پاریس، تأکید شد که هماهنگی بیشتر بین قراردادهای منطقه‌ای و جهانی برای شناسایی مدارک و تسهیل حرکت دانشجویان ضروری است.
در اروپا، مدرک اروپایی و اتحادیه‌های دانشگاهی اروپایی مدلی امیدوارکننده از TNE محسوب می‌شوند. با این حال، این مدل‌ها باید بر اساس سیستم‌های قوی تضمین کیفیت و مسیرهای شفاف شناسایی مدارک استوار باشند.
کاترین دولگوفا-دراير، مدیر واحد آموزش عالی شورای اروپا، گفت: «قرارداد لیسبون که دارای ۵۷ طرف قرارداد است، دهه‌ها سابقه در زمینه شفافیت، کیفیت و شناسایی عادلانه دارد و می‌تواند الگوی مناسبی برای قرارداد جهانی باشد.»
پیشرفت‌های منطقه‌ای
در حالی که پیشرفت در مناطقی مانند آفریقا و جهان عرب کُند بوده است، چندین کشور اعلام کردند که در مراحل نهایی تصویب قراردادهای منطقه‌ای یا جهانی هستند.
در آفریقا، آفریقای جنوبی آخرین کشوری بود که قرارداد جهانی یونسکو را تصویب کرد. نادیا استار، مدیر مرکز ملی ارزیابی و معادل‌سازی مدارک آموزشی آفریقای جنوبی SAQA، گفت: «هدف ما ایجاد محیطی مناسب برای شناسایی مدارک آموزشی و تسهیل حرکت مهارت‌ها در آفریقا است.»
نقش سازمان‌های تضمین کیفیت
یونیورسیتی ورد نیوز نوشته است؛ فابریس هِنار، مدیر شبکه بین‌المللی سازمان‌های تضمین کیفیت آموزش عالی (INQAAHE)، گفت: «شبکه INQAAHE با بیش از ۳۰۰ عضو در سراسر جهان نقش کلیدی در پشتیبانی از قراردادهای جهانی و منطقه‌ای دارد.»
او افزود: «تشویق اعتماد متقابل بین کشورها و نظام‌های آموزش عالی، یکی از شروط اصلی شناسایی موفق مدارک است.»
این نشست یونسکو در پاریس نقطه‌ای مهم در راستای ایجاد یک نظام جهانی آموزش عالی نوین، عادلانه و قابل دسترس محسوب می‌شود. با توجه به تحولات فناوری و شرایط جهانی، ضرورت توجه به روش‌های آموزشی خلاقانه، حفظ کیفیت و شناسایی مدارک بدون مرز برجسته‌تر از پیش شده است.
انتهای پیام/
