هالیوود چطور نگاه جنگ‌طلبانه آمریکا را تحریف میکند؟/ وقتی سینما ابزاری می‌شود برای عادی‌سازی حمله به ایران
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، جنگ آمریکا علیه ایران، موضوعی است که در طول چهار دهه گذشته و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کشورمان، همواره به صورت مستقیم و غیرمستقیم شنیده‌ایم. مسئله‌ای که گاهی مستقیما سیاستمداران و رئیس جمهورهان آمریکا به آن اشاره کردند و ایران را تهدید کرده‌اند که به آن حمله می‌کنند، یا حتی به صورت غیرمستقیم و در آثار مختلف نمایشی (فیلم و سریال) به آن اشاره شده است. بحث مربوط به تهدیدات مستقیم سیاسیون آمریکایی که هربار با پاسخ درخور طرف مقابل در کشورمان پاسخ داده شده، اما موضوع حائز اهمیت که شاید به آن توجه درستی نشده است، یکی از بازوان پرقدرت آمریکا در رابطه با جنگ ایران و ایالات متحده است، بازویی به نام هالیوود.
در سال‌های گذشته همواره فیلم‌ها و سریال‌های زیادی در آمریکا ساخته شدند که بعضا خیلی علنی و دسته‌ای دیگر خیلی زیرپوستی و در لایه‌های دوم و سوم اثر، به موضوع جنگ افروزی ایران و علاقه کشور ما به ساخت بمب هسته‌ای اشاره کرده‌اند. موضوعی که دستمایه حمله اخیر جنگنده‌های آمریکایی به سایت‌های هسته‌ای کشورمان شد.
ما همواره در فیلم‌های هالیوودی می‌بینیم یا می‌شنویم که از طرف شخصیت‌های مختلف اعلام می‌شود ایران فقط چند گام با بمب اتم فاصله دارد، یا جملاتی مثل این که «ایران به راحتی می‌تواند با بمب دنیا را از بین ببرد»، «ایران هسته‌ای برای دنیا خطرناک است» و جملات و مفاهیمی که در دیالوگ‌های فیلم‌هایی از این جنس به وضوح قابل مشاهده است. همین دست جملات است که گویا قرار است در یک حرکت نرم در طول چندین سال و با آثار نمایشی به گوش مخاطب جهانی فرو رود تا اگر روزی شنیدند که آمریکا به بهانه عدم دستیابی ایران به بمب اتمی کشورمان را بمباران کرده است، به سیاستمداران خود حق بدهند، چون این موضوعی است که آنها در ناخودآگاهشان بارها و بارها شنیده‌اند و اصلا خیلی از آنها ایران را با بمب اتمی که زیر زمین مخفی کرده می‌شناسند!
اما آشی که هالیوود در این مدت برای عادی سازی جنگ علیه ایران پخته به قدری شور شده که حتی صدای خود آمریکایی‌ها و کسانی که سوژه‌های اصلی آثار سینمایی هستند هم درآمده است. یکی از معروف ترین این اعتراضات نسبت به عملکرد سینمای آمریکا مربوط به اعتراض سفت و سخت «جولیان آسانژ» بنیانگذار سایت ویکی لیکس است.
سال ۲۰۱۳، فیلم «رکن پنجم» (The Fifth Estate) در هالیوود به اکران درآمد، فیلمی به کارگردانی بیل کاندن و با بازی بندیکت کامبربج که در رابطه با چگونگی راه‌اندازی ویکی لیکس و افشاگری‌های جولیان آسانژ در اوایل قرن جدید بود. یکی از مباحثی که در این فیلم مطرح می‌شود بحث انرژی هسته‌ای ایران است و سازندگان اثر مدعی هستند که سایت ویکی لیکس باعث افشا شدن این موضوع شده که ایران چند گام بیشتر تا بمب اتم فاصله ندارد و مراحل اولیه آزمایش بمب جدیدش را به زودی تست میکند. اما این دروغ شاخدار به قدری بزرگ بود که پیش از اکران اثر آسانژ در یک مصاحبه مفصل با مرور فیلمنامه و اشاره به داده‌های رسمی سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا نشان می‌دهد که ادعای نویسنده فیلم در مورد هسته‌ای شدن ایران با شواهد رسمی در تضاد است.
افشاگری جولیان آسانژ
در حقیقت چیزی که در صحبت‌های جولیان آسانژ جلب توجه میکند این است که سازمان‌های تسلیحاتی و اطلاعاتی آمریکا که ارتباط نزدیکی با رسانه‌ها و البته هالیوود دارند، می‌توانند به راحتی با انتشار این دروغ‌ها زمینه فریب افکار عمومی و حمله به ایران را فراهم کنند. در شرایطی که ایالات متحده با همین بهانه هسته‌ای شدن به خاک ایران حمله کرده است. بد نیست بخشی از صحبت‌های روشنگرانه مدیرعامل ویکی لیکس در این خصوص را در ادامه بخوانیم:
فیلم «رکن پنجم» که قرار است اکران شود یک دروغ بزرگ است، فیلمی که فقط عليه ما نیست، بلکه علیه ایران است و شعله های جنگ با ایران را برافروخته میکند. در سکانس آغازین فیلم ایران روی سلاح اتمی کار میکند این شروع فیلمی است که در مورد ویکی لیکس ساخته شده! این مسئله چه ربطی به ما دارد؟ آن هم در شرایطی که تمام آژانسهای اطلاعاتی آمریکا تایید کردند ایران برنامه‌ای برای بمب اتم ندارد؟
این واقعیت ماجراست این جنگ نه صرفا از سمت آژانسهای اطلاعاتی که از طریق رسانه‌های فرهنگی فاسد رهبری می‌شود، شما باید درک کنید جایی که قدرت‌های بزرگ در کار هستند، با آژانسهای دولتی در سراسر جهان تعامل دارند با آنها معامله می‌کنند یا در انتقال تدارکات آنها فعال هستند وگرنه چطور چنین دروغی وارد فیلمنامه‌ای در مورد ویکی لیکس شد؟ چگونه با وجود آن گزارش اطلاعات ملی کسی فکر میکند می توان به راحتی این دروغ را به خورد مردم داد و آب از آب تکان نخورد؟
چگونه این دروغ در که در کل مجموعه هالیوود می‌چرخد و پذیرفته می‌شود؟ چون آنها تصور می‌کنند که قدرت در ایالات متحده نهفته است. آنها تصور می‌کنند افترا زدن به کل یک ملت کاملا درست است. آنها تصور می‌کنند بر طبل جنگ کوبیدن کاملا درست است ، چون افراد در آن سیستم مثل همیشه خواهان جنگ هستند.
اصرار هالیوود به جنگ با ایران
پس از افشاگری‌های آسانژ این فیلم به روی پرده رفت و در زمان اکران به یکی از شکست‌های هالیوود معروف شد، فیلمی که حتی نتوانست یک سوم هزینه تولید خود هم فروش داشته باشد و با وجود اینکه بریتانیا هم در تولید این اثر نقش داشت و در سینماهای سراسر دنیا به اکران درآمد و سوژه جذابی هم داشت، ولی به دلیل دروغ‌های فراوان و فضای غیرواقعی که در دل آن بود، مخاطبان و منتقدان آن را پس زدند.
موضوع مهم‌تر از میزان فروش این فیلم ضعیف هالیوودی اما مسیری است که سینمای غرب در پیش گرفته است، جایی که به نظر می‌رسد آنها از هنر هفتم به عنوان یک ابزار برای القای نظرات خود استفاده می‌کنند و در تلاش هستند که با ساخت چنین آثاری این حس را برای مردم دنیا به وجود بیاورند که ایرانیان به دنبال جنگ هستند و اگر روزی آمریکا مثل دیگر کشورهای خاورمیانه تصمیم گرفت به آنجا حمله کند، دلیل آن فقط و فقط بمب‌های اتمی ایران بوده است، موضوعی که خود آژانسهای اطلاعاتی آمریکا نیز آن را رد کرده‌اند اما به نظر می‌رسد فیلمسازان هالیوودی همچنان روی آن تاکید دارند و حتی بیشتر از رئیس‌جمهور عجیب و غریب‌شان شیفته جنگ هستند.
انتهای پیام/
