شهید مینوچهر؛ از شبیه‌سازی راکتور تا ایمنی هسته‌ای
عبدالحمید مینوچهر متولد ۱۶ خرداد ۱۳۴۱ فیزیک‌دان هسته‌ای ایرانی بود که در جریان حملات خرداد ۱۴۰۴ اسرائیل به ایران به همراه خانواده اش شهید شد. وی رئیس دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی بود. او پس از پایان تحصیلات خود در رشتهٔ مهندسی هسته‌ای و دریافت مدرک دکترا از دانشگاه مسکو، به عضویت هیئت علمی در دانشگاه شهید بهشتی درآمد. گرایش تخصصی او رآکتور بود و همچنین در حوزه‌های شبیه‌سازی هسته‌ای و طراحی سوخت‌های پیشرفته هسته‌ای فعال بود. مینوچهر پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینهٔ افزایش بهره‌وری و ایمنی نیروگاه‌های هسته‌ای انجام داده بود. او برای مدتی رئیس دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی را برعهده داشت. همچنین وی سردبیر نشریه الکترونیکی «فناوری و انرژی هسته‌ای» بود.
دکتر عبدالحمید مینوچهر یک دانشمند چندبعدی در حوزه مهندسی هسته‌ای بود که به روش‌های عددی و محاسباتی، شبیه‌سازی پدیده‌های فیزیکی و مکانیکی، ایمنی رآکتورها، بررسی خواص مواد در مقیاس میکرو و نانو، روش‌های آزمون غیرمخرب و کاربرد‌های زیست‌محیطی علاقه داشت.
با بررسی مجموعه مقالات دکتر عبدالحمید مینوچهر، می‌توان به نقش محوری ایشان در حوزه‌های مهندسی هسته‌ای، مواد و روش‌های محاسباتی پی برد.
مهم‌ترین ویژگی‌های علمی، دغدغه‌ها و فعالیت‌های وی در محور‌های زیر خلاصه می‌شود:
شبیه‌سازی و مدل‌سازی پدیده‌های هسته‌ای
دکتر مینوچهر یکی از پیشتازان استفاده از روش‌های عددی و محاسباتی در مطالعه رفتار میله‌های سوخت، قلب رآکتورها و تعاملات داخلی آنها است. این رویکرد شامل: - استفاده از روش اجزاء محدود (FEA) برای تحلیل ترمومکانیکی میله‌های سوخت
- استفاده از روش بدون مش (Meshless Methods) و تابع‌های شعاعی (RBF) در حل معادله پخش نوترون این نوع مطالعات نقش کلیدی در طراحی و بهینه‌سازی عملکرد رآکتور‌های هسته‌ای دارد.
استفاده از دینامیک مولکولی در مطالعه مواد هسته‌ای
در مقالاتی که در حوزه نانو و دینامیک مولکولی منتشر کرده، به بررسی تأثیر وجود نقص‌های اتمی (مانند تهی‌جایی) بر خواص فیزیکی و مکانیکی مواد (مانند نیکل و رزین‌های اپوکسی) پرداخته است. این زمینه نشان‌دهنده دغدغه‌اش در فهم عمیق سطح اتمی از مواد کاربردی در صنعت هسته‌ای است.
بررسی ایمنی ذاتی رآکتورها
یکی از دغدغه‌های اصلی دکتر مینوچهر، ایمنی رآکتور‌های هسته‌ای است. به ویژه در مقاله‌ای که درباره رآکتور سریع برست-۳۰۰ نوشته است، به ایمنی ذاتی و اصول طراحی ایمن رآکتور‌های نسل چهارم پرداخته است. این نشان‌دهنده دقت و تمایل به توسعه روش‌های ایمن‌تر در تولید انرژی هسته‌ای است.
بهبود روش‌های آزمون غیرمخرب
او در حوزه آزمون‌های غیرمخرب و به ویژه جریان‌های گردابی فعالیت‌های قابل توجهی داشته است. مقالاتی که به همراه همکارانش در کنفرانس‌های داخلی و بین‌المللی منتشر کرده، به بهینه‌سازی فرکانس آزمون و شناسایی ناپیوستگی‌ها در سوخت هسته‌ای اختصاص داشته است.
مدل‌سازی محیطی و انتشار آلاینده‌ها
در یکی از مقالات قدیمی‌تر، به مدل‌سازی انتشار آلاینده‌های جوی با استفاده از نرم‌افزار AERMOD و روش‌های بیزی (Monte Carlo Markov Chain) پرداخته است. این نشان‌دهنده تنوع دیدگاه علمی و ارتباط دانش هسته‌ای با مسائل زیست‌محیطی است.
دکتر مینوچهر در طول سال‌ها با محققان متعددی در دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی داخلی (مانند دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه آزاد، پژوهشگاه نیرو و...) همکاری داشته است. همچنین حضورش در کنفرانس‌های داخلی و بین‌المللی و همکاری با جوانان پژوهشگر، نشان‌دهنده نقش معلمی و راهنمایی او در جامعه علمی ایران است.
انتهای پیام/
