چرا مقاله‌های ChatGPT توانایی رقابت با نوشته‌های انسانی را ندارند؟
پژوهشگران در این مطالعه تمرکز خود را بر «نشانگر‌های تعامل» مانند پرسش‌های بلاغی، اظهارنظر‌های شخصی و خطاب مستقیم به خواننده گذاشتند. آنها دریافتند که مقالات نوشته‌شده توسط دانشجویان واقعی، به‌طور مداوم از چنین راهبرد‌هایی استفاده می‌کنند. این تکنیک‌ها باعث می‌شوند متن روشن‌تر، انسانی‌تر، و از نظر استدلالی قوی‌تر باشد.
به گزارش scitechdaily،تیم تحقیق، ۱۴۵ مقاله نوشته شده توسط دانشجویان واقعی دانشگاهی و ۱۴۵ مقاله تولید شده توسط ChatGPT را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
مقاله‌های تولیدشده توسط ChatGPT هرچند از نظر ساختار و زبان رسمی آکادمیک قابل‌قبول‌اند، اما فاقد لحن شخصی، موضع‌گیری روشن و ارتباط مستقیم با خواننده هستند. این متن‌ها اغلب فاقد پرسش یا اظهارنظر شخصی‌اند و در نتیجه کمتر تعامل‌برانگیز و اقناع‌کننده هستند.
این تفاوت بنیادین به ماهیت داده‌هایی بازمی‌گردد که هوش مصنوعی بر اساس آنها آموزش دیده است. داده‌هایی که به‌جای ظرافت‌های گفت‌وگویی و انسانی، بر انسجام زبانی و الگوریتمی تمرکز دارند.
با این‌حال، پژوهشگران تأکید می‌کنند که این به معنای بی‌ارزش بودن هوش مصنوعی در آموزش نیست. برعکس، آنها معتقدند ابزار‌هایی مانند ChatGPT می‌توانند به‌عنوان ابزار کمک‌آموزشی در فرآیند یادگیری به‌کار گرفته شوند، اما نباید جایگزین تفکر انتقادی و خلاقیت انسانی شوند.
پروفسور هایلند می‌گوید: «ما در مدارس و دانشگاه‌ها فقط نوشتن را آموزش نمی‌دهیم؛ بلکه به دانش‌آموزان و دانشجویان یاد می‌دهیم که چگونه فکر کنند و این چیزی است که هیچ الگوریتمی نمی‌تواند بازتولید کند.»
انتهای پیام/
