«سیاستگذاری آموزشی» در بازار نشر؛ اولویت آموزش و پرورش در حوزه فرهنگ

به گزارش خبرگزاری آنا، «سیاستگذاری آموزشی» عنوان کتابی است که توسط محمد بیدگلی، سیدکریم موسوی، محمد بختیاری و زهرا دهنوی استادان هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین ـ پیشوا و قرچک در بهار ۱۴۰۴ توسط انتشارات مهر وطن به تیراژ یکهزار نسخه چاپ و روانه بازار شد.
محمد بیدگلی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین ـ پیشوا و قرچک در گفتوگو با خبرنگار آنا درباره جزئیات کتاب «سیاستگذاری آموزشی» اظهار کرد: این کتاب دارای 15 فصل است که فصل اول مقدمهای بر سیاستگذاری آموزشی، فصل دوم عوامل سیاستگذاری بر نظام آموزش و پرورش، فصل سوم رابطه سیاستگذاری با برنامهریزی درسی، فصل چهارم نقش و تأثیر فناوری بر آموزش، فصل پنجم شناسایی و اولویتبندی عوامل اثرگذار بر توسعه آموزش عالی کشور و در فصل ششم سیاست توسعه کیفیت آموزش عالی در ایران بررسی شدهاند.
وی افزود: فصلهای دیگر این کتاب با عناوینی شامل فصل هفتم سیاست راهبردی ملی برای آموزش عالی، فصل هشتم آسیبشناسی نظام آموزش عالی کشور، فصل نهم مقایسه نظام آموزشی ایران و ایالاتمتحده آمریکا، فصل دهم سیاستگذاری آموزشی در کشورهای آمریکای لاتین (برزیل)، فصل یازدهم سیاستگذاری آموزشی در فرانسه، فصل دوازدهم مقایسه سیاستگذاری آموزش ایران و ژاپن در مقطع ابتدایی، فصل سیزدهم سیاستگذاری آموزشی در آسیای جنوب شرقی (سنگاپور)، فصل چهاردهم مقایسه سیاستگذاری آموزشی در فنلاند و ایران و در فصل پانزدهم مقایسه سیاستگذاری آموزشی در ترکیه و ایران منتشر شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین ـ پیشوا و قرچک گفت: کتاب سیاستگذاری آموزشی برای دانشجویان رشتههای مدیریت آموزشی، برنامهریزی درسی، علوم تربیتی، ارتباطات، مدیرت امور اداری، مدیریت امور فرهنگی، آموزش ابتدایی و همه علاقهمندان و پژوهشگران توصیه میشود.
بیدگلی در تشریح موضوع این کتاب عنوان کرد: سیاستهای عمومی انتخابها، تصمیمات و بهطور کلی مجموعه اقدامات هدفمند دولت بهمنظور حل مسائل عمومی است. اگر بپذیریم که سیاست روشی برای رسیدن به اهداف بوده؛ بنابراین اتخاذ بهترین طریق وظیفه برنامهریزان و سیاستگذاران در همه عرصههاست. امروزه آموزش و پرورش بنا به ضرورت تغییرات اجتماعی یکی از سازمانهای پیچیده و بزرگ اجتماعی در هر کشوری محسوب میشود و با رشد و توسعه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی پیوندی ناگسستنی دارد و بهتدریج از یک حالت ساده ابتدایی به یک حالت پیچیده درآمده است.
وی ادامه داد: ثمربخشی آموزش و پرورش از یکسو تبدیل کردن انسانهای مستعد به انسانهای سالم، بالنده، متعادل و رشد یافته بوده و از سوی دیگر تأمینکننده نیازهای نیروی انسانی جامعه در بخشهای متفاوت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است. نظر به چنین اهمیتی در عصر کنونی، همه دولتهای جهانی از کوچک و بزرگ، قدرتمند، ناتوان و صنعتی تا در حال توسعه، پرداختن به آموزش و پرورش مردم خود را در شمار وظایف اساسی میدانند و برای همگانی، سراسری و حتی اجباری کردن آن، تعهدات سنگینی در قانونهای اساسی و بنیادی خود میگنجانند و درصد زیادی از تولید ناخالص ملی و بودجه جاری و عمرانی کشور را به این امر مهم اختصاص میدهند.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین ـ پیشوا و قرچک بیان کرد: امروزه به دلیل گسترش علوم، تجارب بشری، توسعه فناوری و پیشرفتهای صنعتی، گرایش به سازمانهای آموزش و پرورش امری فراگیر و جهانی شده به حدی که یکی از شاخصهای مهم رشد هر جامعه را وسعت دامنه وظایفی میدانند که آموزش و پرورش آن به عهده گرفته است.
بیدگلی مطرح کرد: امروزه کشورهای مختلف جهان از ساختارها و سیستمهای آموزشی متفاوتی برخوردار هستند که طبیعتاً ساختارهای فوق در هر کشوری بنا بر سیاستها، برنامهها و اهداف مورد نظر آن کشور متفاوت است. ویژگیهای کلی یک کشور (موقعیت، جمعیت، چندزبانگی، فرهنگ و الگوی قشربندی اجتماعی در آن) در تحلیل سیاستگذاری آموزشی تأثیر داشته و فرآیند سیاستگذاری آموزشی را سختتر و پیچیدهتر میسازند.
وی توضیح داد: سیاستگذاری و برنامهریزی در مسائل آموزش و پرورشی در سطوح و حوزههای مختلف اعم از ابتدایی، متوسطه و آموزش عالی فرایندی است که در آن مسائل نظام آموزشی تحلیل میشوند، سیاستهای مربوط به آن شکل میگیرند، اجرا و ارزیابی خواهد شد و در نهایت تعدیل شده یا مجدداً طراحی میشوند.
مدیر باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا و قرچک گفت: امروزه همه کارشناسان به ضرورت وجودی سازمانهای فرهنگی و اولویت آموزش و پرورش نسبت به دیگر فعالیتهای فرهنگی رسیدهاند. در نگاه کلان، آموزش و پرورش سرمایه یک کشور محسوب میشود و علت به کار بردن این واژه اهمیت به سزای آموزش و پرورش را در ریشهای کردن بنیان کشور نشان میدهد. دگرگونی در سبک زندگی، تحولات فناوری در عرصه جهانی و مطالعه چگونگی دستیابی به آن، کشورها را بر آن داشته تا به این مهم اولویت دهند.
بیدگلی اضافه کرد: سیاستگذاران بهمنظور هدایت درست این سرمایه برگشتناپذیر به اعمال خط مشی گذاری میپردازند. نحوه و اهمیت خط مشی گذاری در هر کشور نمایان قدرت و بصیرت اولویتدهی آن است که آموزش فرهنگی بر دو پایه یادگیری و بالابردن همه ظرفیتهای انسانی معطوف بوده و با توجه به ویژگیهای هر کشور، گونهای از سیاستگذاری با بررسی همه جانبه در عقلانیت محدود در فراخور بازیگرانش انتخاب میشود و به اجرا درمیآید؛ بنابراین مقایسه این موضوع میان ایران با کشورهای در حال توسعه و توسعهیافته در این زمینه میتواند به دستیابی به راهکارهای مؤثری منجر شود؛ بنابراین پرداختن به موضوع مورد بحث از اهمیت و ضرورت بسیاری برخوردار است.
انتهای پیام/