تعامل طبیعی با اشیاء مجازی

به گزارش آناتک، پژوهشگران دانشگاه UPNA موفق به ایجاد یک نمایشگر سه‌بعدی در فضا شده‌اند که به کاربران اجازه می‌دهد به‌طور طبیعی با اشیاء مجازی تعامل داشته باشند. این تعامل از طریق استفاده از یک پخش‌کننده الاستیک و تصویربرداری با سرعت بالا امکان‌پذیر است. الودی بوزبیب، عضو دانشگاه عمومی نافارا (UPNA)، همراه با تیمی شامل یوسون ساراساته، انای فرناندز، مانوئل لوپز-آمو، ایوان فرناندز، اینیگو اسکوردیا و آسیه مارزو، پیشرفتی قابل‌توجه در فناوری نمایش سه‌بعدی به دست آورده‌اند. این تیم موفق شده‌اند گرافیک‌های سه‌بعدی را در فضای میانی به نمایش بگذارند که می‌توانند با حرکات دست کنترل شوند. آسیه مارزو و اینیگو اسکوردیا اعضای مؤسسه شهر‌های هوشمند هستند.

بوزبیب، نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح می‌دهد: آنچه در فیلم‌ها می‌بینیم و به آنها هولوگرام می‌گوییم، معمولاً نمایش‌های حجمی هستند. این گرافیک‌ها در فضای میانی ظاهر می‌شوند و می‌توانند از زوایای مختلف بدون نیاز به عینک واقعیت مجازی مشاهده شوند. به این نوع گرافیک‌ها، گرافیک‌های سه‌بعدی واقعی گفته می‌شود.

 او ادامه می‌دهد: این فناوری به‌طور خاص جالب است، زیرا امکان استفاده از الگوی «بیا و تعامل کن» را فراهم می‌کند، به این معنی که کاربران به سادگی به دستگاه نزدیک شده و شروع به استفاده از آن می‌کنند. 

به گزارش scitechdaily، تیم تحقیقاتی اشاره می‌کند که نمونه‌های تجاری از نمایش‌های حجمی، مانند محصولات شرکت‌های Voxon Photonics و Brightvox Inc، در حال حاضر وجود دارند، اما هیچ‌کدام امکان تعامل مستقیم با هولوگرام‌ها را فراهم نمی‌کنند. آسیه مارزو، محقق اصلی این پروژه، توضیح می‌دهد که تعامل مستقیم به معنای توانایی قرار دادن دست‌ها برای گرفتن و کشیدن اشیاء مجازی است.

او ادامه می‌دهد: ما به تعامل مستقیم با تلفن‌های همراه خود عادت کرده‌ایم، جایی که با یک ضربه روی صفحه دکمه‌ای را فشار می‌دهیم یا مستقیماً با انگشت خود یک سند را می‌کشیم. این کار طبیعی و شهودی برای انسان‌ها است. این پروژه به ما این امکان را می‌دهد تا از این تعامل طبیعی با گرافیک‌های سه‌بعدی استفاده کنیم و از توانایی‌های ذاتی خود در دید و دستکاری سه‌بعدی بهره‌مند شویم. 

نمایش‌های حجمی شامل یک صفحه نوسانی سریع به نام دیفیوزر هستند که تصاویر با سرعت بالا (۲٬۸۸۰ تصویر در ثانیه) به‌صورت همزمان بر روی آن پروژه می‌شوند. به لطف ثبات بصری، تصاویری که در ارتفاعات مختلف بر روی دیفیوزر پروژه می‌شوند، به‌عنوان یک حجم کامل درک می‌شوند.

در ویدیویی که نمایشگر حجمی با تعامل عبور از داخل را نشان می‌دهد، تیم تحقیقاتی توضیح می‌دهد که مشکل اصلی این است که معمولاً دیفیوزر صلب است و اگر در حال نوسان با دست تماس پیدا کند، ممکن است شکسته شود یا باعث آسیب شود. برای حل این مشکل، تیم پس از آزمایش مواد مختلف از نظر خواص نوری و مکانیکی، دیفیوزر صلب را با یک دیفیوزر الاستیک جایگزین کرده‌اند. بوزبیب اضافه می‌کند: چالش این است که مواد الاستیک تغییر شکل می‌دهند و نیاز به اصلاح تصویر دارند. 

این نوآوری روش‌های جدیدی برای تعامل با گرافیک‌های سه‌بعدی فراهم می‌کند که به کاربران اجازه می‌دهد اشیاء مجازی را به‌صورت طبیعی گرفته و دستکاری کنند. به عنوان مثال، می‌توان یک مکعب را بین انگشت شست و انگشت اشاره گرفت و آن را جابجا یا چرخاند، یا حرکت پا‌هایی را روی یک سطح شبیه‌سازی کرد با استفاده از انگشت اشاره و انگشت انگشتری.

صفحه‌نمایش‌ها و دستگاه‌های تلفن همراه در زندگی روزمره ما برای کار، یادگیری یا سرگرمی حضور دارند. داشتن گرافیک‌های سه‌بعدی که بتوان به‌طور مستقیم با آنها تعامل داشت، کاربرد‌هایی در آموزش دارد. به عنوان مثال، می‌توان قطعات یک موتور را تصویرسازی و مونتاژ کرد. علاوه بر این، کاربران متعدد می‌توانند به‌صورت همکارانه و بدون نیاز به عینک‌های واقعیت مجازی با این فناوری تعامل کنند. این نوع نمایشگر‌ها می‌توانند به‌ویژه در موزه‌ها مفید باشند، به‌طوری که بازدیدکنندگان بتوانند به سادگی نزدیک شوند و با محتوا تعامل داشته باشند. تیم تحقیقاتی این موارد را توضیح داده‌اند.