در گفت‌وگو با آنا تاکید شد؛

توسعه یک صنعت به قیمت جان دانشمند هسته ای/ دور اندیشی‌ «روشن» برای مردم مظلوم فلسطین

توسعه یک صنعت به قیمت جان دانشمند هسته ای  دور اندیشی‌ «روشن» برای مردم مظلوم فلسطین
رحیم احمدی روشن با برشمردن افق دید باز در شیوه نگرش احمدی روشن به عنوان مهمترین عامل در نقش آفرینی این شهید در توسعه صنعت هسته‌ای اظهار کرد: شهید احمدی روشن روزی در دوران دانشجویی از نیشکر برای مجاهدان فلسطینی سوخت موشک می‌ساخت و با مداومت در این آینده نگری، فردای آن روز‌ها در قامت دانشمند هسته‌ای به بالاترین درجه افتخار رسید.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا؛ صنعت هسته‌ای کشور به عنوان یکی از پر فراز و نشیب‌ترین و در عین پیچیده‌ترین صنایع دانست؛ صنعتی که ریشه‌های آن با خون نخبه‌ترین جوانان این کشور آبیاری شده است و امروز به درخت تنومندی بدل گشته که ثمرات آن به تمام مردم سود می‌رساند.

برای درک بهتر صنعتی که علی رغم تمام کار شکنی‌ها و حتی عملیات‌های تروریستی وحشتناکی که علیه آن انجام شد، به بالندگی و ثمر دهی رسید، بهتر است که به بررسی نگرش و جهان بینی سرآمدان این صنعت بپردازیم. شهید مصطفی احمدی روشن دانشمند صنعت هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران بود که پس از سال‌ها مجاهدت علمی در راه توسعه این صنعت سرانجام در روز ۲۱ دی ۱۳۹۰ هدف عملیات مشترک تروریستی رژیم صهیونیستی و منافقان قرار گرفته و خلعت سرخ شهادت را بر تن کرد.

رحیم احمدی روشن، پدر شهید مصطفی احمدی روشن، دانشمند هسته‌ای کشورمان در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا در تشریح نگرش و روحیه فرزندش و تاثیر گذاری آن در توسعه صنعت هسته‌ای کشور گفت: شهید والامقام شهید سلیمانی در یکی از سخنرانی‌های خودشان فرمودند که باید شهید باشی تا شهید شوی؛ واقعیت این است که شهدا افتخار شهادت را کسب می‌کنند و این یه اتفاق نیست. رسیدن به این درجه از عرفان به مانند اخذ یک مدرک تحصیلی می‌باشد؛ در واقع کسی که می‌خواهد به درجه‌ای علمی برسد باید از کلاس اول تا اون نهایتی که آمال و آرزوی وی است زحمت بکشد و در نهایت موفق به کسب مدرک تحصیلی شود.

وی ادامه داد: مصطفی نیز به همین صورت و از بچگی و اگر واقعیت را عرض کنم از طفولیت بزرگی و لیاقت از سر و رویش می‌بارید و مشخص بود که این فرد در آینده شخصیتی بزرگ و تاثیرگذار برای کشورش باشد. وقتی مصطفی به دنیا آمد و ایشان را قنداق کرده و به بغل عموی شهیدش یعنی محسن احمدی روشن سپردن ایشان با نگاه به صورت این طفل معصوم گفت که این مرد بزرگی خواهد شد.

تولید سوخت موشک از نیشکر!

پدر شهید افزود: در دوره دبستان و بعد از آن در دوره دبیرستان واقعیت اعمال و رفتار مصطفی بزرگی هدف ایشان را مسلم می‌کرد؛ اما نکته مهم شخصیت این فرد در هدف گذاری وی نهفته بود. ایشان وارد دانشگاه که شد وسعت افق دید وی به وضوح در رفتارش دیده می‌شد، نگرش مصطفی این گونه نبود که فقط همشهری‌های خودش و یا شهر خودش را ببیند و یا حتی تنها به فکر کمک به کشور باشد. افق فکری مصطفی مطابق با رهنمود رهبری معظم انقلاب فرامرزی بود و به رشد و تعالی همه مسلمانان دنیا می‌اندیشید.

وی ادامه داد: مصطفی در نمونه از ابداعاتش یک نوع خاص از سوخت موشک را با استفاده از نیشکر و یه سری چیز‌های دیگه تولید کرده بود و این ابداع را در محوطه دانشگاه صنعتی شریف مورد آزمایش قرار داد. زمانی که رئیس دانشگاه به مصطفی می‌گوید دلیل این آتش بازی چی بود، وی پاسخ می‌دهد که این سوخت موشکی است که طراحی کرده‌ایم تا امکان تولید آن از مواد در دسترش و با امکانات ابتدایی فراهم باشد و هدف از تولید آن نیز فراهم کردن امکان تامین سوخت موشک برای مردم فلسطین که تحت محاصره هستند می‌باشند تا آن‌ها بتوانند بدون نیاز به کمک خارجی از خود دفاع کنند و همین گونه دور اندیشی‌ها بود که به مردم مظلوم فلسطین امکان می‌داد که آن‌ها به جای سنگ با موشک از خود دفاع کنند.

احمدی روشن تاکید کرد: این افق فکری یه جوان دانشجو در ابداع سوخت موشکی، نشان می‌دهد که این ایده و هدف انقلابی ادامه پیدا کرده و سرانجام با توسعه صنعت هسته‌ای تکمیل شد. مکمل مجاهدات‌های مصطفی احمدی روشن و دیگر همکارانش توسعه صنعت هسته‌ای برای جمهوری اسلامی ایران بود که خداوند تبارک و تعالی به واسطه این مجاهدت‌ها آنان را در مقام شهادت پذیرفت.

پدر شهید در خصوص شرایط کار سخت وی در صنعت هسته و نمود خطرات آن در خانه اظهار کرد: شهید تا قبل از شهادتش چیزی از کارش و خطراتی او را که تهدید می‌کرد بروز نمی‌داد و هرگز این مسایل را به خانه انتقال نمی‌داد؛ بلکه جو آرامی را ایجاد کرده بود و در منزل همراه مشغول خوشحالی و بگو بخند بود. برای ما و دوستانش مسلم بود که شغل شهید چیست و بالاترین خطری که برای ایشان متصور بودیم این بود که در معرض اشعه‌های هسته‌ای قرار بگیرند ولی واقعیتش ما هرگز فکر نمی‌کردیم که ایشان به این صورت ترور بشوند و این گونه به شهادت برسند. بعد از شهادت شهدای هسته‌ای مانند شهید والا مقام شهید علی محمدی و رضایی نژاد و شهریاری برای ما مسلم شد که این اتفاق بالاخره خواهد افتاد و خود شهید نیز این نتیجه را گرفته بود که در خطر هستند، اما همچنان با قدرت به فعالیت‌های خود ادامه می‌داد تا در نهایت شهادت روزی وی شد.

انتهای پیام/

ارسال نظر
رسپینا
گوشتیران
قالیشویی ادیب