در گفت‌و‌گو با آنا عنوان شد

ایران تا دهه آینده قدرت فضایی منطقه‌ای می‌شود/ تکمیل پایگاه ملی پرتاب مکران در دستور کار

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی می‌گوید: پرتاب همزمان سه ماهواره ایرانی به مدار نزدیک زمین، نشانه عبور برنامه فضایی کشور از مرحله آزمایشی و ورود به فاز کاربردی و راهبردی است؛ مسیری که با تکمیل پایگاه ملی پرتاب مکران و توسعه پرتابگرهای بومی، می‌تواند ایران را تا پایان دهه آینده به یک قدرت فضایی منطقه‌ای تبدیل کند.

«روح‌الله نجابت» عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، در گفت‌و‌گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری آنا، پرتاب سه ماهواره ایرانی به فضا را نقطه عطفی در برنامه فضایی کشور دانست و آن را در چارچوب تکالیف قانونی دولت در برنامه‌های توسعه ششم و هفتم ارزیابی کرد.

نجابت اظهار کرد: ایران با همکاری روسیه، سه ماهواره سنجشی و تحقیقاتی را با پرتابگر سایوز از پایگاه فضایی وستوچنی به مدار نزدیک زمین فرستاد. این اقدام، نقطه عطفی در برنامه فضایی کشور محسوب می‌شود و همان طور که گفتم در چارچوب تکالیف قانونی دولت در برنامه‌های توسعه ششم و هفتم قابل ارزیابی است.

این پرتاب نه تنها یک موفقیت فناورانه، بلکه پیامی راهبردی دارد: ایران قصد دارد از فناوری فضایی برای توسعه پایدار، امنیت ملی و افزایش اعتماد عمومی بهره گیرد

وی افزود: این سه ماهواره شامل ظفر-۲، پایا (طلوع-۳) و کوثر-۱.۵ هستند که هر یک مأموریت‌های متفاوتی در حوزه تصویربرداری زمین، پایش منابع طبیعی و اتصال اینترنت اشیاء دارند. آزمون و هم‌سنجی (کالیبراسیون) بیشتر بخش‌های این ماهواره‌ها در ایران انجام شده و دوربین‌های ارتقایافته با وضوح بالا کاملاً ساخت داخل هستند؛ موضوعی که نشان می‌دهد ایران توانسته چرخه دانش و فناوری فضایی را در داخل کشور تثبیت کند.

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس تأکید کرد: این ماهواره‌ها در مدار نزدیک زمین با ارتفاع حدود ۵۰۰ کیلومتر و مدار خورشیدآهنگ قرار گرفتند؛ مداری که بهترین گزینه برای مأموریت‌های تصویربرداری و پایش محیطی است. داده‌های حاصل از این ماهواره‌ها در کشاورزی، مدیریت منابع آب، پایش محیط زیست و مدیریت بحران به کار گرفته خواهد شد و نشان‌دهنده حرکت صنعت فضایی کشور از مرحله آزمایشی به مرحله کاربردی است.

نجابت با اشاره به جنبه‌های بین‌المللی این پرتاب گفت: استفاده از پرتابگر روسی بیانگر تداوم همکاری‌های فضایی ایران با قدرت‌های جهانی و تلاش برای حضور فعال در عرصه بین‌المللی است. این پرتاب نه تنها یک موفقیت فناورانه، بلکه پیامی راهبردی دارد: ایران قصد دارد از فناوری فضایی برای توسعه پایدار، امنیت ملی و افزایش اعتماد عمومی بهره گیرد. در صورت ادامه مسیر توسعه پرتابگر‌های بومی و ماهواره‌های مخابراتی، ایران می‌تواند تا دهه آینده به استقلال کامل فضایی دست یابد و داده‌های فضایی خود را به کشور‌های منطقه نیز عرضه کند.

پرتاب سه ماهواره ایرانی در دی‌ماه ۱۴۰۴ را باید بخشی از مسیر راهبردی کشور در حوزه فضایی دانست؛ اقدامی که نشان می‌دهد ایران در حال گذار از مرحله آزمایشی برنامه ششم به مرحله کاربردی و راهبردی برنامه هفتم است

وی در ارزیابی عملکرد دولت در برنامه‌های توسعه فضایی توضیح داد: در برنامه ششم توسعه، دولت موظف بود چرخه کامل صنعت فضایی را تکمیل کند؛ شامل طراحی و ساخت ماهواره‌های سنجشی و تحقیقاتی، توسعه ماهواره‌بر‌های بومی، ایجاد ایستگاه‌های زمینی و مرکز تجمیع و آزمون. بخشی از این تکالیف محقق شد (ساخت ماهواره‌های سنجشی و ایجاد زیرساخت‌های زمینی)، اما پرتاب مستقل و منظومه‌های عملیاتی به‌طور کامل تحقق نیافت. پرتاب اخیر با استفاده از پرتابگر روسی بخشی از عقب‌ماندگی‌ها را جبران کرده و نشان داده است که توان طراحی و ساخت ماهواره‌های کاربردی در کشور تثبیت شده است.

نجابت ادامه داد: در برنامه هفتم توسعه، تکالیف گسترده‌تری برای دولت در حوزه فضایی تعیین شده است؛ از جمله تکمیل پایگاه ملی پرتاب در سواحل مکران، دستیابی به مدار زمین‌آهنگ برای مخابرات، توسعه منظومه‌های ماهواره‌ای ملی مانند «شهید سلیمانی»، و حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان. پرتاب اخیر سه ماهواره را می‌توان آغاز عملیاتی شدن این تکالیف دانست، زیرا ایران توانسته از مرحله طراحی و آزمایش به مرحله بهره‌برداری برسد و داده‌های فضایی را در حوزه‌های کشاورزی، محیط زیست و مدیریت بحران وارد چرخه تصمیم‌گیری ملی کند.

وی در پایان تأکید کرد: این اقدام همچنین تکمیل بخشی از اهداف معوق برنامه ششم و ایجاد پیوند با اهداف برنامه هفتم، اثبات توان طراحی بومی در ساخت ماهواره‌های کوچک و متوسط، اعتمادسازی داخلی و خارجی برای ادامه مسیر توسعه فضایی، همکاری با روسیه به‌عنوان شریک راهبردی و زمینه‌سازی برای استقلال فضایی از طریق آماده‌سازی زیرساخت‌های پرتاب داخلی را به همراه داشته است. پرتاب سه ماهواره ایرانی در دی‌ماه ۱۴۰۴ را باید نه یک رویداد منفرد، بلکه بخشی از مسیر راهبردی کشور در حوزه فضایی دانست؛ اقدامی که نشان می‌دهد ایران در حال گذار از مرحله آزمایشی برنامه ششم به مرحله کاربردی و راهبردی برنامه هفتم است، مسیری که در صورت تداوم می‌تواند ایران را تا پایان دهه به یکی از قدرت‌های فضایی منطقه‌ای با توان پرتاب مستقل و منظومه‌های ملی تبدیل کند.

 

انتهای پیام/

ارسال نظر