ایران، دلِ عالم است و تمدنش درختی ریشهدار/ هنر شما استادان تیمار دلهای خسته جوانان است
به گزارش خبرنگار آنا، عبدالمجید مستکین نماینده فرهنگی یونسکو در ایران در کارگاه دوره آموزشی «تمدنشناسی ایرانی - اسلامی» با تشبیه فراز و فرودهای تمدن ایران به فصلهای سال تأکید کرد: ریشههای کهن این سرزمین آن را در برابر هر خشکسالی و بحرانی مقاوم ساخته است.
وی، خطاب به استادان دانشگاه گفت: هنر شما در این زمانه، تیمار دلهای خسته و رمیده جوانان با محبت، امید و شادی است.
نماینده فرهنگی یونسکو در ایران با بیان حکایتی تمثیلی از چهار فصل سال، به تبیین فراز و نشیبهای تاریخی تمدن ایران پرداخت.
مستکین متذکر شد: تمدن، همچون طبیعت، آزمونهای سخت زمستان و خزان را پشت سر میگذارد تا به شکوه بهار و تابستان برسد و گاهی باغبانِ تاریخ، شاخههایی را قطع میکند؛ نه از سر دشمنی، بلکه از سر مهر تا در فصل لطف، درختی پرثمرتر داشته باشد.
وی با اشاره به ابیاتی از حکیم نظامی و دیگر شاعران پارسیگو افزود: این سخن حکیمانه به ما میآموزد که «هرگز گنج بیرنج میسر نمیشود.» ترشروییها و سوزشهای ایام، مایه پرورده شدن و رسیدن به لحظات باشکوه است. هر ناموری که جهان داشته، بدنامی از همراهان داشته است؛ این یکی از علائم رشد و موفقیت است.
نماینده فرهنگی یونسکو در ایران با خطاب قرار دادن استادان حاضر در کارگاه گفت: ما امروز با نسلی از جوانان روبهرو هستیم که گاه رمیده، دلسرده و ناامید به نظر میرسند و هنر شما استادان آن است که با محبت، امید و شادی، دل آنان را تیمار کنید و یک سخن میتواند عالمی را ویران کند یا مردهای را شیران و ما نباید نور امید را از دل دانشجویان بستانیم.
مستکین با اشاره به تجربه خود از گفتوگو با پزشکان متقاضی مهاجرت، خاطرنشان کرد: برخی با شناخت عظمت و شکوه ایرانزمین، از تصمیم خود منصرف شدند و این نشان میدهد آگاهیبخشی درباره هویت و تمدن غنی خود، تا چه اندازه میتواند نقشه راه زندگی را تغییر دهد.
وی با مرور تاریخ پرفرازونشیب ایران تأکید کرد: از یونانیان و رومیان گرفته تا تازیان و مغولان، همه آمدند و رفتند، اما ایران ماند، چراکه به قول نظامی، «همه عالم تن است و ایران دل.» این سرزمین، درخت کهنسال و ریشهداری است که شاخههایش پس از هر خشکسالی، دوباره سرسبز و سختتر میشود.
نماینده فرهنگی یونسکو در ایران، آموزش پایدار را سومین اصل کلیدی خواند و گفت: ۱۴۰۰ سال پیش فردوسی و ۱۷۵۰ سال پیش بر سر در دانشگاه جندیشاپور بر این امر تأکید شده بود و ما صاحب کهنترین دانشگاههای جهان هستیم و این میراث، مسئولیت ما را در قبال نسل جوان و انتقال امید و خرد مضاعف میکند.
انتهای پیام/
