۶ اشتباه رایج در فرآیند کاریابی که باعث رد شدن رزومه شما می‌شود!

مقدمه

به گزارش گروه بازار خبرگزاری آنا، بازار کار ایران در سال‌های اخیر بیش از هر زمان دیگری رقابتی شده است. برای یک موقعیت شغلی، صدها رزومه ارسال می‌شود اما تنها تعداد اندکی از کارجویان موفق می‌شوند به مرحله مصاحبه راه پیدا کنند. پرسش اساسی بسیاری از افراد این است: «چرا رزومه من دیده نمی‌شود یا پاسخی دریافت نمی‌کنم؟»

پاسخ در اغلب موارد به ضعف تخصص یا کمبود مهارت کارجویان بازنمی‌گردد، گاهاً ناشی از خطاهای ساده اما رایجی است که در همان ابتدای مسیر، نگاه کارفرما را منفی می‌کند. در ادامه به رایج‌ترین اشتباهاتی می‌پردازیم که می‌توانند حتی بهترین رزومه‌ها را از رقابت حذف کنند.

1- بی‌توجهی به دستورالعمل آگهی

در فرآیند کاریابی، اولین برخورد شما با کارفرما از طریق آگهی استخدام شکل می‌گیرد. کارفرما در متن آگهی، مسیر مشخصی برای ارسال رزومه یا برقراری ارتباط تعیین می‌کند؛ مسیری که بر اساس نظم داخلی شرکت و روش‌های استاندارد انتخاب شده است. با این حال، بسیاری از کارجویان همین گام ساده را جدی نمی‌گیرند و به جای تبعیت از دستورالعمل درج‌شده، روش‌های دیگری را امتحان می‌کنند.

وقتی کارفرما در راه‌های ارتباطی آگهی اعلام کرده است «ارسال رزومه فقط به شماره واتساپ»، اما کارجو تماس تلفنی برقرار می‌کند یا حتی حضوری به آدرس مجموعه مراجعه می‌کند، پیام پنهانی که منتقل می‌شود این است: «من قوانین شما را جدی نمی‌گیرم.» چنین رفتاری نه نشانه پشتکار است و نه ابتکار! بلکه در نگاه مدیران علامتی از بی‌نظمی، بی‌احترامی به قواعد و ناتوانی در پیروی از دستورالعمل‌های کاری است.

به خاطر داشته باشید: همان‌طور که یک شرکت انتظار دارد کارکنانش وظایف روزانه را طبق برنامه و ضوابط انجام دهند، از کارجویان هم توقع دارد در ابتدایی‌ترین مرحله‌ی همکاری، یعنی ارسال رزومه، انضباط و دقت را نشان دهند. نادیده گرفتن دستورالعمل آگهی می‌تواند حتی بهترین رزومه را پیش از بررسی از رقابت کنار بگذارد.

2- رزومه بدون معرفی

همانطورکه پیش‌تر گفتیم، ارسال رزومه در حقیقت اولین گفت‌وگوی رسمی شما با کارفرما است. درست مثل ورود به یک جلسه‌ی کاری یا ملاقات حضوری، جایی برای سلام و معرفی اولیه وجود دارد. با این حال بسیاری از کارجویان فقط یک فایل خام و بی‌کلام ضمیمه ایمیل یا پیام می‌کنند؛ بدون حتی یک جمله‌ی ساده برای معرفی خودشان. چنین رفتاری از نگاه کارفرما، بی‌توجهی به اصول ارتباط حرفه‌ای تلقی می‌شود. وقتی داوطلبی نتواند در چند خط کوتاه خود را معرفی کند، انگیزه‌اش برای آن شغل را توضیح دهد یا حداقل یک سلام و احترام ساده بنویسد، طبیعی است که کارفرما نتیجه بگیرد او در محیط کاری نیز فاقد مهارت‌های ارتباطی و حداقل ادب سازمانی خواهد بود.

به خاطر داشته باشید: همان‌طور که یک کاورلتر (Cover Letter) کوتاه می‌تواند شخصیت شما را به شکلی مثبت معرفی کند، فقدان آن نیز می‌تواند رزومه‌تان را در همان ابتدای مسیر کنار بگذارد. یک یا دو پاراگراف ساده شامل معرفی، انگیزه‌ی همکاری و تشکر پایانی، کفایت می‌کند تا تفاوت شما با انبوه رزومه‌های بی‌روح و بی‌معرفی آشکار شود.

3- رزومه شلوغ یا بی‌ربط

رزومه قرار است خلاصه‌ای روشن و هدفمند از توانایی‌ها و سوابق کاری شما باشد؛ متنی که کارفرما بتواند در چند دقیقه درباره‌ی صلاحیت شما تصمیم اولیه بگیرد. اما یکی از اشتباهات رایج کارجویان این است که رزومه را به دفترچه‌ی زندگی شخصی تبدیل می‌کنند. نوشتن نمرات دبیرستان، دوره‌های گذرانده‌ی غیرمرتبط یا حتی علایق شخصی که هیچ ارتباطی با شغل مورد نظر ندارد، نه تنها کمکی نمی‌کند، بلکه توجه کارفرما را از نکات اصلی منحرف می‌سازد.

کارفرما برای بررسی هر رزومه وقت محدودی دارد. وقتی صفحات پر از اطلاعات غیرضروری باشد، خیلی زود خسته می‌شود و نتیجه می‌گیرد که داوطلب توانایی تشخیص اولویت‌ها را ندارد. این موضوع می‌تواند حتی دستاوردهای ارزشمند شما را هم در میان انبوه جزئیات بی‌ربط گم کند.

به خاطر داشته باشید: رزومه حرفه‌ای یعنی تمرکز بر تجربه‌ها و مهارت‌های مرتبط. هر موردی که به شغل درخواستی شما ارتباط مستقیم ندارد، باید حذف یا بسیار خلاصه شود. سادگی و هدفمندی، کلید جلب توجه کارفرما است.

4- ارسال رزومه با ایمیل یا اکانت غیرحرفه‌ای

هرچند رزومه‌ی شما مهم‌ترین ابزار معرفی است، اما راه‌های تماس درج‌ شده در آن نیز نقش کلیدی در قضاوت کارفرما دارند. بسیاری از داوطلبان هنوز از آدرس‌های ایمیلی استفاده می‌کنند که سال‌ها پیش برای مصارف شخصی ساخته‌اند؛ آدرس‌هایی با ترکیب‌های نامناسب مانند loveboy2020@... یا princess_girl@... که نه تنها جدی گرفته نمی‌شود، بلکه تصویری غیرحرفه‌ای از شما به کارفرما منتقل می‌کند. از سوی دیگر، درج شماره‌ی تماسی که اغلب خاموش است یا به آن پاسخ داده نمی‌شود، به معنای بستن تنها پل ارتباطی میان شما و فرصت شغلی است. کارفرما زمانی برای پیگیری‌های مکرر ندارد؛ اگر نتواند شما را به‌سادگی پیدا کند، به سراغ گزینه‌ی بعدی خواهد رفت.

به خاطر داشته باشید: انتخاب یک ایمیل رسمی شامل نام و نام خانوادگی، و ارائه‌ی شماره‌ی تلفنی فعال و در دسترس، بخش جدایی‌ناپذیر از هویت حرفه‌ای شماست. همین جزئیات ساده می‌تواند مرز میان یک کارجوی جدی و یک رزومه‌ی نادیده‌ گرفته ‌شده باشد.

5- تماس یا پیگیری بیش از حد

با اینکه اغلب پیگیری سرنوشت رزومه نشانه‌ی جدیت و علاقه‌مندی کارجو به موقعیت شغلی است، اما وقتی این پیگیری به تماس‌های مکرر یا پیام‌های تکراری تبدیل شود، نتیجه‌ای کاملاً معکوس خواهد داشت. پرسش‌هایی مانند «رزومه من رسید؟»، «کی جواب می‌دید؟» یا «چه زمانی دعوت می‌شوم به مصاحبه؟» اگر چندین بار تکرار شوند، به جای نمایش اشتیاق، حس فشار، مزاحمت و بی‌صبری را منتقل می‌کنند. کارفرمایان معمولاً زمان مشخصی برای بررسی رزومه‌ها و اعلام نتایج در نظر دارند. وقتی کارجو این بازه را رعایت نمی‌کند و مدام پیگیری می‌کند، ذهنیت او در نگاه مدیران به فردی بی‌حوصله و کم‌ظرفیت تغییر می‌کند.

به خاطر داشته باشید: پیگیری حرفه‌ای یعنی یک بار و در زمان مناسب؛ بهترین روش آن است که در همان پیام یا ایمیل اولیه، احترام‌آمیز اعلام کنید در صورت نیاز برای ارائه‌ی توضیحات بیشتر در دسترس هستید و سپس تا موعد مقرر صبور بمانید. گاهی سکوت حرفه‌ای ارزش بیشتری از پیگیری‌های بی‌وقفه دارد!

6- رفتار غیرحرفه‌ای در پیام یا مصاحبه

نحوه‌ی برقراری ارتباط شما چه در پیام‌های اولیه و چه در جلسه‌ی مصاحبه، بخشی از رزومه‌ی نانوشته‌ی شما است. کارفرما از همین جزئیات ساده، برداشت روشنی از شخصیت و میزان حرفه‌ای بودن شما به دست می‌آورد. متأسفانه برخی کارجویان با پیام‌هایی عامیانه نظیر «سلام داداش، رزومه فرستادم» یا استفاده از ایموجی‌های نامناسب، تصویری غیرجدی و غیرقابل اعتماد از خود ارائه می‌کنند. همین مسئله در جلسه‌ی مصاحبه نیز تکرار می‌شود؛ ورود دیرهنگام، پوشش نامتناسب با محیط کاری یا رفتارهای غیررسمی، همه می‌تواند در همان دقایق ابتدایی نظر کارفرما را منفی کند. مصاحبه همان اندازه که فرصتی برای معرفی توانایی‌های شما است، آزمونی برای سنجش انضباط، جدیت و احترام به قواعد سازمانی نیز محسوب می‌شود.

به خاطر داشته باشید: ارتباط حرفه‌ای یعنی انتخاب واژه‌های رسمی، رعایت احترام در مکاتبات، وقت‌شناسی و پوشش مناسب. این جزئیات شاید کوچک به نظر برسند، اما در ذهن کارفرما تعیین می‌کنند که آیا شما در محیط کاری قابل اعتماد هستید یا نه.

سخن پایانی

بسیاری از اشتباهات در فرآیند کاریابی، آنقدر ساده‌اند که کارجویان کمتر به آن‌ها توجه می‌کنند؛ اما همین خطاهای کوچک می‌توانند سرنوشت یک فرصت کار مهم را تغییر دهند. کارفرما پیش از هر چیز به دنبال نشانه‌هایی از نظم، تعهد و آمادگی برای کار است. اگر بتوانید این پیام را در رزومه و رفتار خود منتقل کنید، حتی قبل از سنجش مهارت‌های فنی، یک قدم بزرگ به سمت موفقیت در بازار کار برداشته‌اید. فرصت‌های شغلی فراوان است؛ آنچه شما را متمایز می‌کند، نحوه‌ی ارائه‌ی خودتان به دنیای کار است.

انتهای رپورتاژ آگهی