«کمین الزیتون»؛ عملیات غافلگیرکننده قسام و فعال‌سازی پروتکل هانیبال در ارتش اشغالگر
به گزارش خبر گزاری آنا، محله الزیتون در شرق غزه در روز‌های اخیر به صحنه یکی از پیچیده‌ترین کمین‌های مقاومت تبدیل شد؛ کمینی که نه‌تنها تلفات مستقیم بر ارتش اشغالگر وارد کرد، بلکه از نظر روانی و سیاسی نیز تل‌آویو را تکان داد. گردان‌های قسام با بهره‌گیری از تاکتیک‌های شهری، تونل‌ها و مین‌های ضدزره، توانستند نیرو‌های صهیونیستی را در تله‌ای از پیش طراحی‌شده گرفتار کنند. اهمیت این عملیات در آن است که ارتش اشغالگر برای جلوگیری از اسارت نیروهایش ناچار شد «پروتکل هانیبال» را فعال کند؛ دستوری که بر اساس آن، نیرو‌های اسرائیلی مجاز می‌شوند برای جلوگیری از اسارت، حتی به قیمت کشتن همرزمان خود، آتش سنگین بگشایند.
تاکتیک‌های میدان
کارشناسان نظامی تأکید دارند که این عملیات ادامه روندی است که قسام از چند هفته پیش دنبال می‌کند: بازآفرینی الگوی هجوم ۷ اکتبر، اما در قالب نبرد‌های شهری و کمین‌های سازمان‌یافته. در الزیتون، مبارزان مقاومت از کوچه‌های باریک، تونل‌های زیرزمینی و اطلاعات دقیق میدانی بهره بردند تا ارتش را در کمین بگیرند. تک‌تیراندازان با دقت بالا و مین‌های ضدزره، مانع پیشروی شدند و امکان پشتیبانی هوایی بالگرد‌ها را کاهش دادند.
پروتکل هانیبال؛ جنجالی و خطرناک
فعال‌سازی «هانیبال» مهم‌ترین نشانه شکست ارتش در این عملیات بود. این پروتکل که نخستین‌بار در دهه ۱۹۸۰ در ارتش اسرائیل شکل گرفت، به واحد‌های نظامی اجازه می‌دهد در صورتی‌که احتمال اسارت یکی از نیرو‌ها وجود داشته باشد، با شدت تمام ـ حتی به قیمت جان همان سرباز ـ وارد عمل شوند. به بیان ساده‌تر، ارتش اشغالگر اسارت را از کشته‌شدن خطرناک‌تر می‌داند. همین امر باعث شده «هانیبال» به یکی از جنجالی‌ترین و غیرانسانی‌ترین دکترین‌های نظامی تبدیل شود. اجرای این دستور در الزیتون نشان می‌دهد احتمال اسارت چند نظامی صهیونیست جدی بوده است.
پیامد‌های میدانی
منابع میدانی تأکید می‌کنند پس از این حادثه، فرماندهی ارتش مجبور شد به‌جای ادامه پیشروی، عملیات جست‌و‌جو و نجات را در اولویت قرار دهد. این تغییر مسیر، هزینه انسانی و لجستیکی تل‌آویو را افزایش داده و به گفته دکتر نضال ابو زید، ارتش اکنون ناچار است در هر مسیر نفوذ خود بازنگری کند، چرا که احتمال تکرار چنین کمین‌هایی بالاست.
بازتاب اجتماعی و سیاسی
در سرزمین‌های اشغالی، خانواده‌های نظامیان مفقود فشار سنگینی بر دولت وارد کرده‌اند. تجربه نشان داده هرگاه بحث اسارت مطرح شود، جامعه اسرائیلی به شدت دچار شکاف می‌شود. دکتر عمر جعاره، تحلیلگر سیاسی، می‌گوید: کمین الزیتون نشان داد ارتش‌های کلاسیک در دروازه شهر‌ها شکست می‌خورند. این عملیات شکاف میان سطوح سیاسی و نظامی اسرائیل را عمیق‌تر کرد.
به گزارش آنا، عملیات الزیتون یک رویداد تاکتیکی محدود نبود؛ بلکه از چند زاویه استراتژیک اهمیت دارد:
۱. نشان داد که مقاومت پس از نزدیک به دو سال جنگ، هنوز ابتکار عمل میدانی را در دست دارد.
۲. پروتکل هانیبال به‌عنوان نماد درماندگی ارتش اشغالگر بار دیگر فعال شد و مشروعیت اخلاقی تل‌آویو را زیر سؤال برد.
۳. فشار اجتماعی ناشی از احتمال اسارت می‌تواند موازنه سیاسی داخلی اسرائیل را به زیان دولت نتانیاهو تغییر دهد.
در نهایت، این عملیات هشداری است به ارتش اشغالگر که هر گام در عمق غزه هزینه‌ای سنگین دارد؛ هزینه‌ای که نه فناوری پیشرفته و نه تاکتیک‌های «زمین سوخته» قادر به کاهش آن نیستند. مقاومت با کمین الزیتون به جهان نشان داد که همچنان زنده، سازمان‌یافته و آماده تحمیل معادلات جدید است.
انتهای پیام/
