معماری زنده؛ وقتی سنت ایرانی با خانه‌های هوشمند و فناوری آینده همراه می‌شود
با گذر زمان و تغییر سبک زندگی، معماری نیز متحول شده است. مهاجرت به شهرها، نیاز به مسکن سریع و ورود فناوری‌های نوین، باعث شده تا بسیاری از عناصر معماری سنتی به حاشیه رانده شوند و در عین حال، معماری آینده با چالش‌ها و فرصت‌های تازه‌ای مواجه شود. در این گفت‌و‌گو، نفیسه افشاری بصیر، عضو هیئت علمی گروه معماری و شهرسازی و استادیار دانشگاه آزاد تهران، به پرسش‌های کلیدی درباره معماری سنتی، خانه‌های هوشمند و آینده معماری پاسخ می‌دهد.
چه شد که معماری سنتی تا حدی از بین رفت؟
در حقیقت معماری سنتی از بین نرفته بلکه به حاشیه رانده شده است. مهاجرت به شهرها، افزایش جمعیت و نیاز به مسکن سریع و انبوه باعث شد معماری بومی که زمان‌بر و مبتنی بر مهارت‌های دستی بود، کنار گذاشته شود. ورود مدرنیسم با شعار جهانی‌شدن و ماشینی‌شدن زندگی، بسیاری از ارزش‌های معماری بومی را کم‌رنگ کرد. تغییر خانواده‌های گسترده به خانواده‌های کوچک، بسیاری از فضا‌های سنتی مانند حیاط مرکزی، ایوان و اندرونی/بیرونی را بی‌کاربرد ساخت. همچنین ظهور مصالح صنعتی مثل بتن، فولاد و شیشه سرعت ساخت را بالا برد، اما هویت بومی را کاهش داد.
خانه‌های هوشمند چه تأثیری بر طراحی و معماری آینده خواهند داشت؟
خانه‌های هوشمند قادرند فضاها را با نیاز کاربر تغییر دهند. پنجره‌ها، نورپردازی، تهویه و حتی مبلمان با هوش مصنوعی هماهنگ می‌شوند. خانه هوشمند می‌تواند متناسب با الگو‌های رفتاری هر فرد تنظیم شود. از نور و صدا گرفته تا دما و چیدمان دیجیتال. بنابراین، تأثیر اصلی خانه‌های هوشمند این است که معماری از یک ساختمان ثابت به یک موجود زنده دیجیتال تبدیل می‌شود.
تأثیر اصلی خانه‌های هوشمند این است که معماری از یک ساختمان ثابت به یک موجود زنده دیجیتال تبدیل می‌شود
آیا معماری سنتی می‌تواند با فناوری‌های دیجیتال مانند اینترنت اشیا ترکیب شود یا ناگزیر به کنار گذاشته شدن است؟
به هیچ‌وجه معماری سنتی ناگزیر به کنار گذاشته شدن نیست. آینده موفق معماری در ترکیب هوشمندانه سنت و فناوری است. معماری سنتی حامل خاطره جمعی، هویت محلی و ارزش‌های فرهنگی است که هیچ فناوری‌ای نمی‌تواند جایگزین آنها شود. فناوری می‌تواند عناصر پایدار معماری سنتی، مانند تهویه طبیعی، سایه‌اندازی و مصرف کم انرژی را تقویت کند.
به هیچ‌وجه معماری سنتی ناگزیر به کنار گذاشته شدن نیست. آینده موفق معماری در ترکیب هوشمندانه سنت و فناوری است
آیا معماری آینده باید بیشتر بر «مجازی‌سازی فضاها» تمرکز کند یا «فیزیکی بودن» همچنان اولویت خواهد داشت؟
فضای مجازی در آینده پررنگ‌تر خواهد شد، به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند کار، آموزش و خرید. اما فضای فیزیکی همچنان اصل بنیادین معماری باقی خواهد ماند، زیرا انسان نیاز غریزی به لمس، حضور جسمی و تجربه حسی دارد. هیچ واقعیت مجازی نمی‌تواند بوی خاک، نسیم یا نور طبیعی را بازآفرینی کند. بنابراین، آینده معماری به سمت معماری هیبریدی حرکت می‌کند؛ ترکیبی از فضای واقعی و مجازی.
به گزارش خبرنگار آناتک، اگرچه معماری سنتی تحت فشار مدرنیته به حاشیه رفته است، اما می‌تواند در کنار فناوری‌های نو احیا شود. خانه‌های هوشمند و اینترنت اشیا معماری را به سمت زنده بودن و تعاملی شدن می‌برند و در نهایت، معماری آینده نه صرفاً فیزیکی است و نه صرفاً مجازی، بلکه ترکیبی هوشمندانه از سنت، فناوری و تجربه انسانی خواهد بود.
انتهای پیام/
