ناهماهنگی بین دستگاه‌ها؛ فقط جریمه‌ها افزایش یافت، خودروسازها در خواب خرگوشی

ناهماهنگی بین دستگاه‌ها؛ فقط جریمه‌ها افزایش یافت، خودروسازها در خواب خرگوشی
درصورتی که پلیس با افزایش جریمه‌های رانندگی به سهم عامل انسانی در تصادفات منجر به فوت و جرح رسیدگی کرد، اما به نظر نمی‌رسد دیگر عوامل تاثیرگذار در خصوص میزان تصادفات، یعنی خودروسازها و وزارت راه، برنامه مدون و درستی برای کاهش آمار کشته شدگان و مصدومان داشته باشند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، تصادفات رانندگی کماکان یکی از بحران‌های قدیمی امنیت اجتماعی در ایران است؛ بحرانی که به نظر می‌رسد تنها راه ارائه شده برای کنترل آن افزایش جریمه رانندگی برای تخلفات مختلف بوده، راهی که با اطمینان می‌توان گفت برای حل این معضل به هیچ عنوان کارساز نیست. وقتی در جاده‌های ما سالانه 20 هزار نفر در تصادفات رانندگی فوت می‌کنند، پس قطعا مشکلات چیزی فراتر از رانندگی پرخطر عده‌ای از راننده هاست.

درست است که اشتباهات انسانی نقشی اساسی در تصادفات رانندگی منجر به فوت و جرح دارد اما طبق نظر تمامی کارشناسان کیفیت پایین خودروهای داخلی و البته وضعیت فاجعه‌آمیز زیرساخت‌های جاده‌ای نیز سهمی پررنگ در تلفات دارند، عناصر کلیدی در معادله‌ای که همچنان دود آن بیش از پیش به چشم شهروندان می‌رود.

در حال حاضر در کشور ما برای حل این بحران بخش بزرگی از تمرکز رسانه‌ای و انتظامی معطوف به خطای انسانی است. کنترل سرعت، خواب‌آلودگی، و عدم توجه به جلو آمار غالب تصادفات منجر به مصدومیت و فوت را تشکیل می‌دهند. اما وقتی پای کیفیت خودرو و جاده‌ها به میان می‌آید، متوجه می‌شویم که در بسیاری از موارد جاده‌هایی که نورپردازی مناسبی ندارند یا خودروهایی که با کوچکترین ضربه بدنه آن‌ها از هم متلاشی می‌شود و اصلا ایمنی ندارند، مقصر اصلی هستند و در این قبیل تصادفات راننده فقط قربانی کم‌کاری در حوزه‌های خودروسازی، راهسازی و مواردی از این دست است. 

خودرو؛ قربانی یا مجرم؟

خودروهای داخلی، با نقص‌های ساختاری مانند نداشتن بدنه مقاوم، عدم استفاده از تجهیزات ایمنی مثل ایربگ استاندارد یا ترمز مناسب و... در تصادفات شدید نه تنها نقش بازدارنده ندارند، بلکه می‌توانند شدت حادثه را افزایش می‌دهند. روزانه تصادفات زیادی به ویژه در جاده‌ها رخ می‌دهد که اگر خودرو استانداردهای بین‌المللی لازم داشت، به هیچ عنوان تلفات جانی در پی نداشتند‌. با مروری بر آمار تصادفات منجر به فوت و جرح در کشورمان می‌توان آمار شگفت‌انگیزی درباره نقش خودروها در این قبیل تصادفات دید، مخصوصا زمانی که پای خودروهای بی‌کیفیت داخلی به میان می‌آید.

در این میان کارشناسان پلیس و حوزه استاندارد، بارها و بارها نسبت به عدم کیفیت خودروهای داخلی هشدار دادند و اعلام کردند که این خودروها از نظر کیفی درجه به شدت پایینی را دارند و جان راننده و افرادی که داخل آن نشستند را تهدید می‌کند، اما شرکت‌های خودروساز هر بار به بهانه‌های مختلف از زیر بار این انتقادات و نظرات کارشناسانه شانه خالی کردند و با بی‌تفاوتی به مسیر قبلی خود ادامه دادند. نکته دردناک ماجرا اینجاست که این خودروهای غیراستاندارد که عامل کشته شدن هزاران ایرانی در تصادفات رانندگی هستند، روز به روز هم گران تر می‌شوند و مردم برای خرید همین وسایل نقلیه بی کیفیت نیز با مشکلات فراوانی روبرو هستند.

جاده‌ها؛ مسیرهایی مرگ‌بار که اصلاح نمی‌شوند

جاده‌هایی با پیچ‌های تند، منعطف نبودن به استانداردها، عدم روشنایی کافی و نبود علائم هشداردهنده، شرایط را برای وقوع حادثه افزایش می‌دهد. در بسیاری از مسیرهای پرتصادف، ما شاهد اتفاقات مشابه هستیم، اتفاقاتی که نشان می‌دهد ایراد کار از کجاست و می‌توان به سادگی آن را برطرف کرد اما در طول این سال‌ها این ماجرا رخ نداده است. 

اگرچه کیفیت نامناسب جاده ها و کمبودهای موجود در مسیر نقش کمتری نسبت به کیفیت خودروها در تصادفات جرحی و فوتی برعهده دارند، اما این نقش کوچک نیز قابلیت برطرف شدن دارد. کاری که در چند وقت اخیر تاحدودی شاهد آن بودیم و با افزایش استانداردهای نورپردازی در جاده ها، مشخص کردن مناطق پرخطر جاده ها در مسیریاب ها برای راننده ها و مواردی از این دست تلاش شده تا از میزان تصادفات در جاده ها کاست. 

چرا راه حل یک‌سویه کافی نیست؟

در این میان باتوجه به وجود عامل انسانی، پلیس راهور فراجا به عنوان مسئول کنترل ترددها در کشور، خیلی سریع وارد عمل شد و با افزایش جریمه های رانندگی سعی در کنترل حوادث داشت، اما ما کماکان شاهد این هستیم که این تلفات رو به افزایش‌اند. مسلماً اعمال جریمه فقط بخشی از راه‌حل است. راننده‌ای که در مسیر ناامن و در خودروی ناایمن رانندگی می‌کند، حتی با رعایت تمام قوانین و مقررات رانندگی نیز ممکن است با حادثه روبرو شود و حتی جان خود را نیز اس دست بدهد. 

اما پلیس به تنهایی توانایی کنترل این شرایط را ندارد و قطعا با هماهنگی بین وزارت راه، صنعت خودرو و البته پلیس و همچنین سرمایه‌گذاری در اصلاح خودرو و جاده، می‌توان این بحران را مهار کرد.

سردار سید تیمور حسینی رئیس پلیس راهور فراجا از نخستین روز حضورش در این مقام، در جمع خبرنگاران و مدیران پلیس و وزارت راه، صراحتا به این معضل بزرگ اشاره کرد و خواستار برطرف کردن موانع موجود در خصوص کنترل کیفی خودروها، جاده ها و افزایش جریمه های رانندگی شد. از این سه خواسته رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی تنها افزایش جریمه ها عملیاتی شده و ددو مورد دیگر همچان مغفول مانده و فکری جدی برای برطرف کردن آنها وجود ندارد. 

وی در آخرین جلسه خود با خبرنگاران نیز بار دیگر به این مسئه اشاره کرد و گفت: ما در سال حدود ۲۰ هزار کشته و بیش از ۳۰۰ هزار مصدوم در تصادفات داریم. این تصادفات توسط ۴ تا ۵ هزار نفر رخ می‌دهد و نمی‌توان حقی به این تعداد داد که با رفتار‌های پرخطر آدم‌هایی که هیچ گناهی ندارند را در خطر مرگ قرار دهند. ما نمی‌توانیم، چون راه و زیرساخت و خودرو آماده نیست تا زمانی که آنها آماده شد دست نگه داریم و کاری نکنیم، در حقیقت پلیس نمی‌تواند به این بهانه کاری نکند و باید وظیفه اش که حفظ قانون و مقررات است را به درستی انجام دهد.  

البته که نقش انسانی و رفتارهای پرخطر برخی از رانندگان در حوادث منجر به فوت و جرح غیرقابل کتمان است، اما جریمه‌محوری بدون اصلاح بنیادین در خودروها و زیرساخت‌ها، نهایتاً خروجی مثبتی نخواهد داشت و آن اتفاق مهم که کاهش چشمگیر تعداد تلفات در تصادفات است رخ نمی‌دهد. برای پایان خشونت جاده‌ای، همه چیز باید کنار هم حرکت کند—نه فقط جریمه، بلکه ارتقای استاندارد خودرو، ایمن‌سازی جاده‌ها و... نیازهای اساسی و حیاتی هستند.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا