«بی خوابی مردمان نجیب» یک کنسرت نمایش نیست/در کارهایم وصله‌پینه را نمی‌پسندم
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نشست خبری نمایش «بی‌خوابی مردمان نجیب» با حضور سام موسایی نویسنده و کارگردان، حیدو هدایتی آهنگساز، خواننده و بازیگر، و زیبا دریاسفر بازیگر، ظهر دوشنبه ۲۲ مرداد در سالن تئاتر شهرزاد برگزار شد. این نمایش از ۲۴ مردادماه در سالن شماره یک تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود و با الهام از فرهنگ و جهان‌بینی مردم جنوب ایران، به دغدغه‌ها و زندگی روزمره «مردمان بی‌خواب» می‌پردازد.
در نشست خبری مطرح شد که «بی‌خوابی مردمان نجیب» نمایشی است که ایده آن از حدود ۱۲ سال پیش در ذهن سام موسایی شکل گرفت و از یک بک‌موسیقی ساده به یک اثر درام موسیقایی بدل شد. موسایی عنوان کرد: داستان نمایش در یک اسکله جنوبی می‌گذرد که به واسطه طوفان تعطیل می‌شود و راز بزرگی را آشکار می‌کند. این نمایش بر پایه تجربه‌های زیسته، آیین‌ها و موسیقی جنوب ایران شکل گرفته و تلاش دارد از کلیشه‌ها فاصله بگیرد.
قصه‌ای از اسکله تا زندگی روزمره مردم جنوب
سام موسایی، نویسنده و کارگردان نمایش، درباره ایده اثر گفت: این کار از ۱۲ سال پیش در جنوب ایران و از دل همزیستی مصائب با زندگی عادی آدم‌ها شکل گرفت. در جنوب برای هر مناسبت آیین داریم؛ یکی از آنها مراسم زار است که در این نمایش هم ردپایی از آن وجود دارد. قصه درباره اسکله‌ای است که محل رفت‌وآمد مردمی است که قصد ترک سرزمین‌شان را دارند، اما یک طوفان اسکله را تعطیل می‌کند و در میان صدای بادها، راز اسکله برملا می‌شود.
از یک سفر به قشم تا ایده «بی‌خوابی»
موسایی با اشاره به یک خاطره شخصی افزود: سال ۹۱ در سفر به قشم، در مسیر برگشت سربازی را دیدم که به جایی تکیه داده و خوابیده بود. من هم ۲۴ ساعت نخوابیده بودم و حس کردم او را می‌شناسم. از همان روز به دنبال مفهوم بی‌خوابی رفتم و در نهایت این مفهوم را به ایران عزیزمان رساندم.
انتخاب بازیگران و همکاری با هدایتی
وی درباره انتخاب بازیگر گفت: حیدو هدایتی از دوستان عزیز من است و می‌دانستم یک آرتیست مولف است. این متن را بار‌ها نوشتیم و کنار گذاشتیم، اما این‌بار موفق شدیم به صحنه ببریم. این اثر برای من به عنوان یک ایرانی بی‌خواب نقطه عطفی است.
هدایتی: موسیقی اثر بر پایه زندگی عادی مردم است
حیدو هدایتی، آهنگساز و بازیگر نمایش، در این نشست گفت: این پروژه یک کنسرت-نمایش نیست. من در کارهایم وصله‌پینه نمی‌پسندم، بنابراین موسیقی این اثر را از دل زندگی معمولی مردم و موسیقی اصیل ایران الهام گرفتم.
پوستر، نماد لطافت خواب
هدایتی با اشاره به طراحی پوستر اثر گفت: با پوستر موافق نبودم، اما با اصرار دوستان پذیرفتم. پر، نماد لطافت خواب است. گاهی باید چیز‌هایی را شنید که نمی‌شنویم یا ببینیم آنچه را که نمی‌بینیم. انگار آرام مثل پر خوابیده‌ایم و متوجه خیلی چیز‌ها نمی‌شویم.
بازیگری؛ تجربه‌ای تازه برای هدایتی
وی ادامه داد: علاقه چندانی به بازیگری نداشتم، اما این نقش را به عنوان تجربه پذیرفتم. این یک ریسک بزرگ است و ترجیح می‌دهم در حین کار یاد بگیرم.
بازگشت زیبا دریاسفر به صحنه
زیبا دریاسفر نیز گفت: هفت سال بود نمایشی روی صحنه نداشتم. بعد از خواندن متن این کار، علاقه‌مند شدم و خوشحالم که بازگشتم با همکاری آقای موسایی همراه شده است.
کلیشه‌زدایی از موسیقی جنوب
هدایتی در بخش پرسش و پاسخ با انتقاد از نگاه سطحی به موسیقی جنوب افزود: این روز‌ها خیلی‌ها جنوبی می‌خوانند، اما موسیقی جنوب فقط لهجه نیست. جهان‌بینی مردم آن اقلیم باید در اثر دیده شود. در این کار خبری از شش‌و‌هشت یا سنج و دمام نیست، اما شروه و نگاه جنوبی در آن حضور دارد. ما تلاش کردیم کلیشه‌زدایی کنیم.
وی توضیح داد: در این نمایش شش قطعه موسیقی بر پایه فرم شروه اجرا می‌شود. بخشی از ساز‌ها آکوستیک هستند و از پیانو، گیتار و دمام استفاده شده است. در اجرای نهایی تلاش کردیم همه‌چیز با کیفیت باشد.
چالش‌های تولید نمایش
موسایی در بخش دیگری از سخنانش و در پاسخ به سوال خبرنگاران به دشواری‌های تولید اثر اشاره کرد: تهیه‌کننده خانم جعفری و مجری طرح آقای نصیری به همراه مریم رودبارانی و تیم اجرایی برای این کار بسیار زحمت کشیدند. حتی برای تهیه وسایل ساده مثل طناب یا نور سالن با مشکل روبه‌رو بودیم. در نهایت، بدون ممیزی و با تمرین‌های مداوم کار را به مرحله اجرا رساندیم.
وی گفت: «از چهارده‌سالگی تئاتر کار می‌کنم. به واسطه پدرم که اهل ادبیات بود، در فضای فرهنگی و ادبی جنوب رشد کردم. این کار سال ۹۲ در جشنواره استانی فجر به شکلی دیگر اجرا شده بود، اما حالا با تغییرات بسیار روی صحنه می‌رود. بی‌خوابی در اینجا استعاره‌ای از وضعیت امروز جامعه است.
همکاری خلاقانه در متن و موسیقی
موسایی درباره همکاری با هدایتی و همینطور در پاسخ به سوال خبرنگار آنا درباره دکور کار افزود: ما همزمان روی متن و موسیقی کار کردیم. فضای کار بر اساس موسیقی جنوبی نوشته شده، اما لهجه حذف شده تا معنا و کلمات برای مخاطب روشن‌تر باشد. بخش مهمی از فضاسازی‌ها نیز با نور و بازی پیش می‌رود، نه دکور سنگین.
نمایشنامه‌ای با ریشه در جنوب، برای همه مخاطبان
هدایتی در پایان گفت: در این کار شروه به عنوان یکی از فرم‌های اصیل موسیقی جنوب مبنا قرار گرفته است. هدف ما این بود که مخاطب تجربه موسیقایی و روایی متفاوتی را دریافت کند.
انتهای پیام/
