مستندی که سند مظلومیت کودکان در جنگ ۱۲روزه است/ وقتی فیلمساز، «برای کیان» خاله سارا شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، «برای کیان» عنوان مستندی به کارگردانی سارا طالبیان است که این روزها در بخش مستند کوتاه نوزدهمین جشنواره بینالمللی سینما حقیقت در پردیس ملت روی پرده میرود.
سارا طالبیان کارگردان مشهدی این اثر است که پیش از این مستندهای «پنج دقیقه تا مرز»، «آبه» و «هلیوس» را ساخته بود. وی سال گذشته و در جشنواره هجدهم سینما حقیقت توانست تندیس بهترین کارگردانی مستند کوتاه را دریافت کند. طالبیان علاوه بر کارگردانی، کار پژوهش و تهیهکنندگی مستند ۱۷ دقیقهای «برای کیان» را که از تولیدات مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی است را نیز به عهده دارد.
طالبیان در گفتوگو با خبرنگار آنا عنوان کرد: یکی از اتفاقات بسیار تلخ و تأثربرانگیز در آغاز تجاوز رژیم صهونیستی به کشورمان، شهادت خانواده قاسمیان بود. در بامداد ۲۳ خرداد دکتر زهره رسولی، پزشک متخصص زنان و زایمان بیمارستان رحیمیان الوند قزوین، بههمراه همسر و دو فرزندش مهمان خانه پدری خود در سرای اساتید میدان کتاب تهران بودندکه بر اثر شدت انفجار در ساختمان، دچار سوختگی شدیدی شدند. آقای قاسمیان، همسرش و رایان نوزاد دوماهه آنها چند روز بعد بر اثر عوارض این حمله و سوختگی شدید به شهادت رسیدند و کیان فرزند ۵ ساله آنها، تنها بازمانده این حمله غیرانسانی بود.
وی اظهار کرد: در همان زمان تصویری از رایان دوماهه در رسانهها منتشر شد. نوزادی که تمام پیکرش به خاطر سوختگی کاملاً باندپیچی شده بود و کوچکترین شهید جنگ ۱۲ روزه به حساب میآمد. این عکس ذهن من را کاملاً درگیر کرد؛ ابتدا قصد داشتم تا درباره این شهید دو ماهه فیلمی بسازم، اما بعدها نظرم به کیان که تنها بازمانده این خانواده بود جلب شد. پسربچهای که هنوز در شوک آن واقعه است. علاوه بر رنج فراق پدر و مادر و برادرش، او تاکنون دهها عمل جراحی سخت را هم پشت سرگذاشته و روند درمانش نیز همچنان ادامه دارد.
طالبیان عنوان کرد: در ابتدا نام فیلم را قصه «آخرین بازمانده» گذاشتم، اما در نهایت نام «برای کیان» را انتخاب کردم. تولید این مستند باتوجه به تأثیر عاطفی بسیار بالای آن واقعاً برایم دشوار بود. خانواده پدر و مادرکیان در روزهای تولید این مستند وضعیت روحی مناسبی نداشتند و طبیعی بود که ارتباط گرفتن با آنها راحت نباشد. چندین تلاش ناموفق برای ارتباط گرفتن آنها داشتم، اما جلب اعتماد آنها دشوار بود. البته من به آنعا واقعا حق میدهد، چون شریاط عجیبی را پشتر گذاشته بودند. در نهایت هم با ت پیگیری آقایان سفلایی و آقای زمانپور کیاسری و جلساتی که با پدربزرگ کیان داشتند موفق شدم در بیمراستان و خانه با کیان صحبت کنم و فیلمبرداری دشاته باشیم.
این مستندساز گفت: البته من در یک بازه طولانی بدون این که دوربین با خودم ببرم فقط به ملاقات کیان میرفتم؛ با اوبازی میکردم از آنجایی که نام مربی مهدکودک کیان هم خاله سارا بود، تباط صمیمانهای بین ما برقرار شد در نهایت بعد از چند هفته و پس از جلب رضایت خانواده پدربزرگ و مادربزرگ بود که موفق به تصویربرداری شدیم.
وی افزود: در جریان تولید این مستند چه پیش از تولید، چه در زمان تصویربرداری و چه در هنگام تدوین واقعاً از نظر روحی شرایط سختی را پشت سرگذاشتم. این مستند فقط بخش بسیار بسیار کمی از دردهای کیان را بهتصویر میکشد. هر وقت پسربچهای را در خیابان میبینم که درکنار پدر و مادرش راه میرود یا مشغول بازی با دوستان است با خودم میگویم این پسربچه میتوانست کیان باشد. به نظر من در زمان وقوع جنگ، هیچ موضوعی تلختر و رنجآورتر از آسیب دیدن یا کشته شدن کودکان نیست.
لازم به یادآوری است، نوزدهمین جشنواره بینالمللی سینما حقیقت از نوزدهم تا بیست و پنجم آذرماه ۱۴۰۴ به دبیری محمد حمیدی مقدم در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.
انتهای پیام/
