ایران از چه طریق میتواند رژیم صهیونیستی را در مجامع بینالمللی محکوم کند؟

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، در خلال جنگ تحمیلی ۱۲ روزه علیه کشورمان، رژیم صهیونیستی و حامی اصلی آن یعنی آمریکا دست به جنایتهای ریز و درشت فراوانی زدند، جنایتهایی که اکثر آنها قابلیت پیگیری در مجامع بینالمللی را دارد و در روزهای اخیر به لزوم جدیت ایران در طرح شکایت از رژیم اشاره کردیم.
اما در گزارش پیش رو مروری داریم بر مهمترین موارد قابل طرح در شکایت ایران از اسرائیل، مواردی که هرکدام از آنها از جنبههای مختلف حقوق بینالملل قابلیت پیگیری دارد و مدیران حقوقی کشورمان میتوانند با استناد به آنها و ارائه مدارک معتبر، رژیم صهیونیستی را بیش از پیش در مجامع جهانی تحت فشار قرار دهند. پر واضح است که اگر ایران در این زمینه پیش دستی نکند، این امکان وجود دارد که رژیم با استفاده از لابیهایی که دارد حتی در دادگاههای بینالمللی هم یا از کشور ما شکایت کند، یا به نوعی با تشکیل پرونده جلوی شکایتهای احتمالی ایران را بگیرد.
جنایات جنگی و نقض حقوق بشر بینالمللی
در طول مدت جنگ بارها شاهد این مسئله بودیم که اسرائیل در حملات خود به ایران موارد متعددی از نقض قوانین بینالمللی را مرتکب شده است، مواردی که هرکدام از آنها به صورت جداگانه یک جنایت جنگی یا عملی ناقض حقوق بشر هستند. به عنوان مثال حمله به غیرنظامیان و مناطق مسکونی که در اکثر استانها انجام داد و ۱۲ روز حمله این کشور به شهرهای بزرگی همچون تهران، اصفهان، شیراز و تبریز منجر به کشته و زخمی شدن صدها غیرنظامی شد که این تنها بخشی از جنایات رژیم است.
بسیاری از کسانی که در حملات موشکی پهپادی رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند، مردمان عادی و غیرنظامیان بودند و ما (به طور خاص در روزهای نخست جنگ) شاهد انهدام و انفجار در خانههای مسکونی، خیابانها و... بودیم. یکی از همین مصادیق هم شلیک دو موشک به محدوده محله تجریش در تهران است که انتشار فیلم این حملات در فضای مجازی مدتی پس از آتش بس، بسیار مورد توجه قرار گرفت و به صورت علنی ثابت کرد که ادعای رژیم صهیونیستی درباره اینکه صرفا مناطق نظامی ایران را هدف قرار داده کذب محض است و بسیاری از آسیب دیدگان حملات اسرائیل غیرنظامیانی هستند که هدف مستقیم موشکهای رژیم قرار گرفتند.
مورد دیگری که آن نیز یکی از موارد اصلی نقض حقوق بشر و جنایت جنگی به حساب میآید، هدف قرار دادن تأسیسات غیرنظامی توسط رژیم صهیونیستی است. مثلا حمله به صداوسیما، بیمارستانها، فرماندهی پلیس و زندان اوین که نقض آشکار کنوانسیونهای ژنو محسوب میشود و هرکدام از آنها در راستای عملیاتی کردن تئوریهای خصمانه رژیم در طول حمله به ایران بود. به طور ویژه هدف قرار دادن جایی مثل زندان اوین که در این عملیات دهها کارمند زندان، پزشک، سرباز و البته زندانی به شهادت رسیدند اتفاقی بود که هیچکس آن را پیشبینی نمیکرد و به نظر میرسد دستاندرکاران رژیم امیدوار بودند این خرابی زندان باعث ایجاد هرج و مرج در پایتخت شود که عملا این اتفاق رخ نداد.
تجاوز به حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران
این موضوع که اسرائیل بدون مجوز شورای امنیت یا دلیل موجه بینالمللی به خاک ایران حمله کرده غیرقابل انکار و برای همه روشن است و همین مسئله ناقض بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد (ممنوعیت توسل به زور) است. به همین دلیل نیز ایران میتواند با استناد به قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت (تأیید برنامه هستهای صلحآمیز ایران) و قطعنامه ۴۸۷ (ممنوعیت حمله به تأسیسات هستهای)، اقدام اسرائیل را غیرقانونی اعلام کرده و از این کشور شکایت کند.
حمله به تأسیسات هستهای صلحآمیز
هدف قرار دادن سایتهای هستهای ایران (نطنز، فردو، اصفهان) نقض پیمان انپیتی (NPT) و اساسنامه آژانس بینالمللی انرژی اتمی است. این مورد در طول جنگ ۱۲ روزه از طرف دو کشور آمریکا و اسرائیل رخ داد و به همین دلیل کشور ما میتواند از این دو کشور متجاوز به دلیل تخریب زیرساختهای غیرنظامی تحت پادمان شکایت کند.
نکته قابل تامل اینجاست که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا از روز حمله هواپیماهای آمریکایی به کشورمان تا چند هفته پس از آن تقریبا هرروز به انجام این حمله اعتراف کرده و هر بار هم با آب و تاب این عملیات را از پشت تریبونهای مختلف جار زده که البته معمولا اطلاعاتش به روز رسانی هم میشود و خودش هم دقیقا نمیداند که حجم خسارتها در این عملیات چقدر بوده است. یعنی این موضوع چیزی نیست که آمریکا و اسرائیل بتوانند از زیر آن شانه خالی کنند و باتوجه به گزارشهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی درخصوص فعالیت هستهای مجاز و صلح آمیز ایران، باید به طور جد به این مسئله پرداخت و هر دو کشور را به عنوان عاملان حمله به کشورمان محکوم کرد.
به جز این مسئله که مربوط به حضور مستقیم آمریکا در جنگ است، ایران میتواند از این کشور به دلیل حمایت نظامی و مشارکت در حملات به عنوان شریک جرم در دیوان بینالمللی دادگستری (ICJ) هم شکایت کند. همچنین کشور ما این امکان را دارد که از طریق دیوان بینالمللی دادگستری (ICJ) یا کمیسیون غرامت سازمان ملل خواستار جبران خسارات شود.
چالشهای پیش روی ایران در پیگیری حقوقی
در طول سالهای اخیر هرگاه کشوری قصد محکوم کردن رژیم صهیونیستی را در شورای امنیت سازمان ملل داشت، با سد محکمی به عنوان حق وتو آمریکا به عنوان حافظ منافع رژیم مواجه میشد. قطعا در ماجرای شکایت ایران نیز باید منتظر این اتفاق باشیم. به جز این عدم عضویت اسرائیل در دیوان کیفری بینالمللی (ICC) نیز میتواند در این زمینه دردسرساز شود. رژیم اشغالگر قدس در طول این سالها به هیچ سازمان و ارگانی پاسخگو نبوده و همواره جنایتهایش با کمترین محکومیتها در مجامع بینالمللی مواجه شده است. اما این بار کشور ما میتواند با ارائه مستندات محکم و حمایتهای جهانی این کشور را در محاکم بینالمللی محکوم کند.
در حقیقت ایران میتواند با تمرکز بر جنایات جنگی، تجاوز نظامی، نقض حقوق هستهای و همدستی آمریکا، پروندهای قوی در مجامع بینالمللی تشکیل دهد. موفقیت این شکایتها به مستندسازی دقیق، دیپلماسی فعال و حمایت کشورهای موثر بستگی دارد.
انتهای پیام/