قصه قهر و آشتی «ترامپ» و «نتانیاهو»؛ یک دزد با ۲ چهره
به گزارش خبرگزاری آنا، «مارکو روبیو» وزیر خارجه آمریکا به سنای این کشور گفته است «به سایر کشور‌ها رجوع کردیم و از آنها خواستیم با جابجایی داوطلبانه فلسطینی‌ها موافقت کنند.»
روبیو بلافاصله اظهارات خود را با این جمله تکمیل کرد: بنابراین صحبت از اخراج فلسطینی‌ها نیست.
به‌این‌ترتیب، رئیس دستگاه دیپلماسی آمریکا «طرح کوچ اجباری فلسطینی‌ها» را که با جدیدت از سوی کابینه تندروی اسرائیل دنبال می‌شود، لای زرورق پیچید و آن را تحویل افکار عمومی داد.
او دقیقاً این را گفت: آنچه درباره‌اش با برخی کشور‌ها صحبت کردیم، ازاین‌قرار است که اگر کس داوطلبانه و با اراده خودش بگوید که می‌خواهم برای مدتی به دلیل اینکه بیمارم، برای اینکه فرزندم نیاز به ادامه تحصیل دارد یا به هر دلیل دیگری جای دیگری زندگی کنم، آیا بعضی کشور‌های منطقه حاضرند برای مدتی پذیرای آنها باشند؟
در نگاه اول این استدلال خیرخواهانه به نظر می‌رسد، اما حتی در همین آمریکا هم هستند کسانی که صداقت رئیس دستگاه دیپلماسی ایالات‌متحده را زیر سؤال ببرند و بپرسند: آیا واقعاً می‌شود اسم این کار را آن‌هم وقتی هیچ خبری از آب تمیز و غذا نباشد و اطرافتان دائم بمباران شود؛ تصمیم داوطلبانه گذاشت؟
تخلیه غزه؛ دستورکار مشترک ترامپ و نتانیاهو
یکی دو روز است که به‌عنوان بخشی از توافق آمریکا و حماس برای آزادی «عیدان الکساندر» اسیر آمریکایی-اسرائیلی، رژیم صهیونیستی با ورود محدود کامیون‌های آذوقه و دارو به نوار غزه موافقت کرده است.
توزیع کمک‌ها در مراکز خاصی که در جنوب محور صلاح‌الدین دایر شده انجام می‌شود، اما مسئله این است که وقتی مردم شمال غزه برای دریافت اقلام کمکی به این مراکز می‌روند، دیگر به آنها اجازه بازگشت داده نمی‌شود.
هم‌زمان با تشدید تهاجم ارتش اسرائیل به نوار غزه در عملیات موسوم به «ارابه‌های گدعون»، کوچاندن مردم به جنوب محور صلاح‌الدین با طعمه توزیع آذوقه، شمال غزه را برای اجرای مرحله بعدی نقشه تل‌آویو آماده می‌کند: تخریب بقایای ساختمان‌ها و تبدیل منطقه به یک زمین صاف و خالی از سکنه.
پیش‌تر هم «بزالل اسموتریچ» وزیر دارایی رژیم صهیونیستی گفته بود: ساکنان غزه برای دریافت کمک‌ها به جنوب نوار غزه می‌روند و سپس به کشور‌های سوم انتقال پیدا خواهند کرد.
او در تکمیل این ادعا گفته بود: غزه به‌طور کامل ویران خواهد شد؛ ساکنان آن نیز از محور موراگ به‌سوی جنوب رانده می‌شوند و از آنجا در تعداد زیاد به کشور‌های دیگر منتقل خواهند شد.
از اجبار به اختیار، بازی خطرناک با گزینه «کوچ» مردم غزه
این روزها آمریکا سعی می‌کند با بازی «پلیس خوب، پلیس بد» میان مواضع واشنگتن-تل‌آویو در باب حل بحران غزه خط جدایی بکشد، اما اکنون از استدلال وزیر خارجه آمریکا این‌طور استنباط می‌شود که واشنگتن پی نقشه اسرائیل را گرفته تا با وخامت کنترل‌شده اوضاع، گزینه «کوچ اختیاری» را جایگزین «کوچک اجباری» کند.
از مدت‌ها پیش شایعاتی وجود داشت مبنی بر اینکه آمریکا با کشور‌های همسایه در حال رایزنی برای اسکان مردم غزه است؛ این شایعات به‌ویژه بعد از طرح ادعای ترامپ برای تصرف غزه به اوج رسید.
رئیس‌جمهور آمریکا در سفر هفته پیش خود به منطقه، بار دیگر ایده مالکیت غزه و تبدیل آن به منطقه آزاد تجاری را با این ادبیات پیش کشید: «تصاویر هوایی از غزه نشان می‌دهند که عملاً هیچ ساختمانی پابرجا نیست. این‌طور نیست که شما سعی در نجات چیزی داشته باشید. هیچ ساختمانی وجود ندارد. مردم زیر آوار ساختمان‌های فروریخته زندگی می‌کنند که قابل‌قبول نیست. می‌خواهم غزه یک منطقه آزاد باشد و اگر لازم باشد، فکر میکنم افتخار میکنم که آمریکا غزه را داشته باشد، آن را بگیرد و آن را به منطقه آزادی تبدیل کند. بگذارید اتفاقات خوبی رخ دهد.»
ترامپ حتی پیش از آن و در اوج تناقض‌گویی‌ها درباره نحوه تصاحب غزه گفته بود: این‌طور نیست که برای این کار نیازی به استفاده از زور باشد؛ آنها خودشان این کار را می‌کنند.
چشم‌اندازی که مستأجر کاخ سفید از آینده غزه ترسیم کرده، تنها با تخلیه این باریکه قابل تحقق است؛ این تخلیه در ادبیات اسرائیل «اجباری» و در ادبیات آمریکا «اختیار از سر اجبار» است. اما به‌هرحال داستان طوری پیش می‌رود که پلیس بد و خوب هر دو به یک اندازه از نتیجه کار سود ببرند.
انتهای پیام/
