«برپا» در برابر معلم؛ وظیفه دستگاه‌ها در دولت اسلامی
به گزارش خبرگزاری آنا، حسین مولوی، مدیر کل اسبق آموزش و پرورش استان مرکزی در یادداشتی آورده است: رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار روز شنبه با جمعی از معلمان، بار دیگر بر اهمیت گرامیداشت واقعی مقام معلم در جامعه تأکید کردند و فرمودند: در مورد معلم، یک نکته این است که همه‌ی دستگاه‌های کشور وظیفه دارند معلم را گرامی بدارند؛ این مسئله‌ی کوچکی نیست، این تعارف نیست؛ این در حرکت عمومی کشور تأثیر دارد. گرامیداشت معلم لازم است. حالا گرامیداشت، از مساعدت‌های معیشتی و مالی و مانند این چیز‌ها که اسم آوردند شروع می‌شود، تا ساخت افکار عمومی؛ یعنی ما در افکار عمومی باید ابتکاراتی به خرج بدهیم که معلم یک چهره‌ی زیبای بانشاطِ دوست‌داشتنی‌ای در چشم آحاد مردم باشد، به طوری که اگر به کسی، به جوانی گفتند که در این فهرست شغل‌ها کدام را انتخاب می‌کنی، نگذارد معلم را رده‌ی آخر
این تأکید معظم‌له بر بزرگداشت مقام معلم، موضوعی تکرارشونده در بیانات ایشان است و محدود به این دیدار نیست. ایشان همواره جایگاه معلم را تبیین کرده و تکالیف دستگاه‌های کشور در این زمینه را روشن ساخته‌اند. اکنون پرسش بنیادین این است: دستگاه‌های مختلف کشور چگونه باید به ساخت افکار عمومی برای تکریم معلم بپردازند تا معلم در جامعه به جایگاه شایسته‌ی خود دست یابد؟
آیا اکنون جز در هفته معلم، دستگاه‌ها گرامیداشتی واقعی برای معلمان قائل‌اند؟ آیا فراتر از نصب بنر در خیابان‌ها، اقدام مؤثری برای نشان دادن چهره‌ی زیبا و حیاتی معلم در جامعه و توسط دستگاه‌ها انجام می‌پذیرد؟ متأسفانه پاسخ، منفی است. بزرگداشت مقام معلم در عمل محدود شده است به مراسم‌های نمادین و تبلیغاتی که عمق تأثیر چندانی بر نگاه عمومی ندارد.
یکی از وظایف مهم دولت در نظام اسلامی، سیاست گذاری و سپس مطالبه‌گری از دستگاه‌ها برای تسهیل‌گری در خدمات‌رسانی ویژه به فرهنگیان است. این اقدام نه‌تنها به بهبود زندگی معلمان کمک می‌کند، بلکه در ساخت تصویر ذهنی مثبت از معلم در جامعه نیز مؤثر خواهد بود. معلم باید در نگاه مردم، چهره‌ای عزیز، قابل احترام و الهام‌بخش باشد؛ نه صرفاً کارمندی گمنام در چرخه‌ی آموزشی کشور. ایشان به همین نکته در بیانات اشاره فرمودند: «باید این گرامیداشت به نحوی باشد که در افکار عمومی علاقه‌ی به معلم و چهره‌نگاری معلم آن‌چنان باشد که جذاب باشد؛ مردم معلم را به صورت یک موجود فعال، پُرتلاش، بانشاط، موفق، باافتخار، سرافراز ببینند.
همه‌ی دستگاه‌های در نظام اسلامی باید با چنین نگاهی در برابر معلمان بایستند؛ برپا و آماده‌ی خدمت. نه فقط در هفته معلم بلکه همیشه. حتی اگر معلمی برای کاری ساده به دستگاهی مراجعه کند، باید جایگاه او ویژه باشد و مورد تکریم قرار گیرد. زمانی‌که دستگاه‌ها برای معلمان جایگاهی ویژه قائل شوند - چنان‌که برخی بانک‌ها برای مشتریان خاص، باجه‌ی ویژه (VIP) در نظر می‌گیرند - آن‌گاه شأن معلم در جامعه بازتعریف می‌شود. افکار عمومی به‌درستی شکل خواهد گرفت و معلم به عنوان ستون خیمه‌ی فرهنگ و هویت ملی، عزت خواهد یافت. معلم در نظام اسلامی مشتری ویژه و خاص در میان مردم و دستگاه‌هاست. این کار هم فقط محدود به کار رسانه‌ای و فقط به عهده رسانه ملی نیست.
می‌گویند کربلایی محمد، کلیدساز مؤمن و پارسایی که داستان تشرفاتش در منابع معتبر آمده است، هرگز در حجره‌اش هنگام کار نمی‌نشست. از او علت را پرسیدند. پاسخ داد: می‌ترسم سیدی از سادات اهل بیت وارد شود و من نشناسمش و در حال نشسته با او مواجه شوم و بی‌احترامی کرده باشم. معلم «سید» کارمندان و کارگزاران نظام است. دستگاه‌ها در مقابل این «سید» باید ایستاده باشند.
اما چه نهادی باید این جریان را راهبری کند و پیگیر تحقق این نگاه باشد؟ رهبر انقلاب پاسخ این پرسش را نیز روشن فرموده‌اند: این باید بشود. چه کسی دنبال کند؟ آموزش‌وپرورش؛ یکی از کار‌های آموزش‌وپرورش این است که این را دنبال کند. هدف هم چهره‌نگاری شایسته‌ی معلم باشد.
آموزش‌وپرورش نه‌تنها مسئول تعلیم است، بلکه وظیفه دارد تصویر هویتی و فرهنگی معلم را در جامعه بسازد. در آموزش و پرورش باید بهترین فکر‌ها بنشینند و برای ساخت افکار عمومی توسط دستگاه اندیشه کنند و دولت باید دستگاه‌ها را برای این بزرگداشت‌ها ملزم کند. اگر این مهم تحقق یابد، مسیر تحول بنیادین آموزش کشور هموار خواهد شد.
انتهای پیام/
