آمریکا و سیاست تغییر نام خلیج فارس/ شلیک به هویت ایرانی یا تحریک گسل‌های ژئوپلیتیکی؟
به گزارش خبرگزاری آنا، شنیده‌ها حاکی از آن است که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا می‌خواهد در سفر هفته آینده خود به منطقه، دست روی نقطه‌ای بگذارد که ایرانی‌ها به‌شدت نسبت به آن حساس هستند: خلیج تا ابد فارس.
یک هفته بعدازاینکه اینجا در ایران، روز ملی خلیج فارس پاس داشته شد، «آسوشیتدپرس» به نقل از دو منبع آگاه نوشت: او (ترامپ جمهوری‌خواه) می‌خواهد خلیج فارس را به نام «خلیج عربی» تغییر دهد.
از دیرباز، کشورهای غربی برای فعال نگه داشتن گسل‌های ژئوپلیتیکی میان کشورهای عربی و ایران، کارویژه‌ای را تحت عنوان «تحریف نام خلیج فارس» تعریف کردند تا با تمرکز دوره‌ای بر آن، رابطه میان اعراب و تهران را آن‌طور که خود می‌خواهند دستکاری کنند.
ناگفته نماند که ایران در سال ۲۰۱۲ از گوگل به خاطر عدم درج کلمه فارس در کنار کلمه خلیج شکایت کرد. جالب آنکه گوگل به‌تازگی در برابر تصمیم ترامپ برای تغییر نام خلیج مکزیک به خلیج آمریکا مقاومت کرده است!
اهداف ترامپ از بازی با کارت خلیج فارس
ترامپ یک بار در سال ۲۰۱۷ از نام جعلی خلیج عربی استفاده کرده بود و ارتش آمریکا هم سال‌هاست که از آن استفاده می‌کند، اما اگر شایعات درباره تصمیم ترامپ برای رسمیت بخشیدن به این عنوان صحت داشته باشد، با دور جدیدی از باج‌خواهی‌ها و شیطنت‌ها در سطح منطقه و جهان مواجه خواهیم بود.
این هشدار به‌ویژه با توجه به ادعای کشورهای حاشیه خلیج فارس (به‌طور خاص امارات) درباره جزایر سه‌گانه ایرانی باید جدی گرفته شود.
اکنون سؤال اینجاست که چرا رئیس‌جمهور آمریکا در برهه‌ای که ادعای کاخ سفید بازگرداندن ثبات به منطقه برای تمرکز پتانسیل ارتش ایالات متحده روی چالش‌های بلندمدت با چین است، بار دیگر به سراغ کارویژه تحریف نام خلیج فارس رفته است؟
پاسخ مشخص است: در سایه تحولات دنیایی که با تمام قوا به سمت چندجانبه‌گرایی پیش می‌رود، کشورهای منطقه دریافته‌اند که در نظم نوین جهانی، صف‌بندی در بلوک آمریکا دیگر به نفعشان نیست. در این میان حتی عربستان به‌عنوان قدرت میانی صفحه شطرنج بین‌الملل دریافته که باید به‌جای «موازنه قوا» به «سیاست خارجی متوازن» استناد کند. همین دوراندیشی نسبت به چشم‌انداز پویای نظم جهانی است که موجب شد اعراب با آغوش باز از سیاست همسایگی ایران- که باب آن در دولت شهید رئیسی باز شد- استقبال کنند و حالا که این سیاست به آشتی با ریاض، قاهره و منامه منجر شده، ترامپ به دنبال اخلال در آن از راه بازتنظیم روابط از مسیر تحریک گسل‌های ژئوپلیتیکی است.
از آن گذشته، آتش‌فشان ناشی از تحریک این گسل‌ها برای مدتی کوتاه جهان را از مانور دادن روی ناکامی ترامپ در تحقق ادعاهایش باز می‌دارد- ناکامی در خاتمه دادن به جنگ غزه، خاموش کردن صدای موشک‌های انصارلله یمن در حمله به اراضی اشغالی فلسطین و چالش‌های مشابه.
این را هم نباید از نظر دور داشت که احتمالاً ترامپ می‌خواهد با پیشکش کردن خلیج فارس به اعراب، آنها را برای همراهی با آمریکا در پروژه‌هایی چون عادی‌سازی روابط با اسرائیل یا کوتاه آمدن در برابر نسل‌کشی مردم غزه ترغیب کند.
هویت ایرانی، اتحاد ملی
اکنون، در میانه مذاکرات هسته‌ای غیرمستقیم میان تهران-واشنگتن و درحالی‌که ترامپ با ادعا‌هایی مانند «دلم می‌خواهد ایران کشور مرفه و باشکوهی باشد» به دنبال عوام‌فریبی و بازی با افکار عمومی است؛ خیز او برای تغییر نام خلیج فارس نه تنها اثباتی مبنی بر دشمنی با نظام جمهوری اسلامی ایران است، بلکه نشانه‌ای است از عزم کاخ سفید برای ترور اصالت مردم ایران.
خلیج فارس برای ایرانی‌ها چیزی بیشتر از یک نام است و اگر ترامپ می‌دانست با این اقدام چه پتانسیلی از وحدت و همگرایی را در ایران فعال می‌کند، هرگز تن به این بازی خطرناک نمی‌داد.
هیچ‌چیز به‌اندازه بازی با نام خلیج فارس نمی‌تواند ایرانیان را فارغ از مذهب و گرایش سیاسی که دارند، علیه آمریکا متحد کند.
از سوی دیگر، اقدام ترامپ سیاست دیرینه غرب را که به دنبال برجسته کردن دوگانه عجم و عرب و دامن زدن به تنش‌های قومی است، بیش از پیش ناکارآمد می‌کند؛ چراکه به‌این‌ترتیب، دست‌کم مردم چهره واقعی آمریکا را می‌بینند.
البته این را فراموش نکنیم که اعلام رسمی ترامپ می‌تواند به تغییر نام خلیج فارس در مکاتبات رسمی آمریکا منجر شود، اما او نمی‌تواند به سایر کشورهای جهان این قالب را دیکته کند مگر اینکه خودشان مایل به تبعیت باشند.
اسماعیل بقایی سخنگوی وزارت خارجه ایران در تاریخ ۱۰ اردیبهشت، به مناسبت روز ملی خلیج فارس در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشته بود: «روز ملی خلیج فارس، پاسداشت تاریخی است که بر تارک هویت ایران و حافظه منطقه نقش بسته و نمادی از همزیستی، تعامل و تمدن‌سازی در گستره تاریخ است.
روز ملی خلیج فارس فرصتی است برای بازخوانی تاریخ مشترک مردمان منطقه، تأمل در عناصر هویت بخش منطقه‌ای، و تأکید بر ضرورت ترویج بیش از پیش همگرایی و حسن همجواری میان ملت‌های منطقه برای نیل به امنیت درون‌زا و توسعه پایدار همه کشور‌ها در غرب آسیا.»
این نام، شناسنامه‌ای انکارناپذیر از تمدنی است که هزاران سال در منطقه‌ای از جهان جاری بوده و هنوز هم به‌عنوان نقطه‌ای حساس و استراتژیک به زندگی اقتصادی و سیاسی جهانی معنا می‌بخشد. خلیج فارس نه‌تنها یک پهنه آبی است که از دل تاریخ تا به امروز پابرجاست، بلکه نمادی از استقامت و هویت ایرانی است، نامی که چه در گذشته‌های دور و چه امروز، زیر بار هیچ فشار سیاسی و تبلیغات تحریف‌آمیزی خم نشده و نخواهد شد.
انتهای پیام/
