بهادری جهرمی در گفتگو با آنا مطرح کرد

شهید رئیسی نسبت به مهاجرت نخبگان و احترام به علما حساس بودند/ سبک خاص شهید رئیسی برای تکریم خانواده‌های شهدا

شهید رئیسی نسبت به مهاجرت نخبگان و احترام به علما حساس بودند  سبک خاص شهید رئیسی برای تکریم خانواده‌های شهدا
شهید رئیسی نه فقط با سخنانش، بلکه به واسطه رفتار بی‌آلایشی که داشت، جایگاه ویژه‌ای در دل و ذهن مردم باز کرد. روایت کوتاه سخنگوی دولت سیزدهم از التزام شهید خدمت به دلجویی از متولیان انقلاب و احترام ویژه به نخبگان، ما را با گوشه‌ای از آداب مدیریتی او که بر اصل ادب و تواضع استوار بود، آشنا می‌کند.

به گزارش خبرگزاری آنا، نزدیک یک سال از شهادت رئیس دولت سیزدهم می‌گذرد و در این مدت از ابعاد شخصیتی، رفتاری و دستاورد‌های او بسیار شنیده‌ایم؛ اینکه سید ابراهیم رئیسی الگوی حکمرانی اسلامی بود، رویکرد همسایگی را در سیاست خارجی در پیش گرفت، برای شنیدن نظرات مخالف سعه صدر داشت و از آنجا که مردم را صاحبان اصلی حکومت می‌دانست، هرگز قائل به تصدیگری مطلق دولت نبود.

اما کمتر پیش آمده که بی‌واسطه به لایه‌های پنهان مدیریتی او سرک بکشیم تا ببینیم چگونه در بالاترین جایگاه دولت، تواضع را سرلوحه کار خود قرار داده بود.

برای تماشای این گوشه کمتر دیده شده از آداب مدیریتی ابراهیم رئیسی، پای صحبت «علی بهادری جهرمی» سخنگوی دولت سیزدهم نشستیم تا روایت او از درس‌هایی را بشنویم که در محضر شهید خدمت گرفته است.

در ادامه، شما را به خاطره‌خوانی علی بهادری جهرمی از روز‌های خدمت در دولت شهید رئیسی دعوت می‌کنیم:

«خاطره از شهید رئیسی خیلی زیاد هست. به تناسب اینکه ایام شهادت ایشان هست، اجازه دهید من نکته‌ای در خصوص ارادت ایشان به خانواده‌های معزز و معظم شهدا عرض کنم.

شهید رئیسی در صحبت‌هایشان به‌ویژه وقتی می‌خواستند به‌طور غیرمستقیم نکته‌ای را بگویند که اثر منفی نگذارد، مثلاً پرس‌وجو می‌کردند آیا فلان برنامه که خانواده شهید آمدند شما هم بودید؟ یا چه خبر خانواده شهدا چیزی نگفتند؟

با این شیوه (به‌صورت غیرمستقیم) ایشان می‌خواستند برای ما مشخص کنند که باید بروید و به این عزیزان سرکشی کنید.

این قضیه در دولت سیزدهم هم الحمدالله روال شده بود؛ با توجه به اینکه خود شهید رئیسی مستمر سرکشی داشتند و جلساتی با خانواده‌های معظم شهدا داشتند، برای بقیه اعضای دولت هم اجمالاً یک روالی شده بود.

من هم بعضاً گزارش می‌دادم که مثلاً جایی به دیدار خانواده شهید رفتیم، مادر، فرزند یا پدر شهید فرضاً چنین درخواستی داشتند، چنین نکته‌ای داشتند یا چنین دعایی برای شما کردند.

یکی از عادات خوب شهید رئیسی این بود که یک سینی انگشتر تدارک دیده بودند؛ به خود من هم داده بودند، به دیگران هم حتماً داده بودند. می‌گفتند هر جا خانه شهید می‌روید هم سلام من را برسانید، هم از ایشان خواهش کنید که برای ما دعا کنند برای اینکه بتوانیم خادمان بهتری برایشان باشیم و هم یک‌دانه از این انگشتر‌ها به‌عنوان هدیه تقدیم این عزیزان کنید که من تا بعد از شهادت رئیس‌جمهور یک تعداد از این انگشتر‌ها را با خودم داشتم و (برای تقدیم به خانواده شهدا) با خودم می‌بردم.

ایام روز مادر شده بود؛ شهید رئیسی یک‌بار اشاره کردند که مثلاً آقای جهرمی خوب است در دولت مدیریتی کنید که حتماً عزیزان روز مادر سرکشی به خانواده شهدا را فراموش نکنند. شهید رئیسی به ایام خاص مثل روز پدر و روز مادر توجه مضاعفی داشتند و نسبت به این موضوع متذکر بودند.

ما فکر کردیم شاید خوب باشد در کنار سرکشی‌های متداول، عزیزانی که در سال اخیر فرزندشان حالا اقدام تروریستی صورت گرفته یا اتفاقی افتاده و شهید شده‌اند، به آنها سرکشی کنیم. چون به‌نوعی تجربه اول این مادر است و تا سال گذشته فرزند یا حتی همسر شهیدش برایش هدیه می‌آورد.

خود شهید رئیسی هم برای اجرای این ایده قانع شدند و به‌صورت خودجوش اعضای دولت هدایایی را آماده کردند تا طبق استعلامی که از بنیاد شهید از عزیزانی که طی یک سال اخیر شهید شده بودند گرفته بودیم، سرکشی نسبت به مادران و همسران آنها در روز (مادر/زن) انجام شود.

این به یک روال در دولت تبدیل شده بود و من فقط می‌خواستم توجه خاص شهید رئیسی نسبت به خانواده شهدا را یادآوری کنم.

شهید رئیسی می‌فرمودند اینها متولیان انقلاب، کسانی هستند که ما مدیون‌شان هستم و کسانی هستند که ما برای آنها اینجا ایستاده‌ایم و کار می‌کنیم.

ایشان درباره مهاجرت نخبگان هم حساسیت خاصی داشتند. کلاً حوزه نخبگان هم در شورای عالی ایرانیان خارج از کشور، هم شورای عالی انقلاب فرهنگی، هم در جلسات مرتبط با حوزه نخبگان در مرکز بحث و دغدغه قرار داشت و شهید رئیسی به معاونت علمی مأموریت ویژه داده بودند که آسیب‌شناسی کنند و برنامه‌ای جامع ارائه دهند.

یک خاطره موردی به زمانی باز می‌گردد که یکی از اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها گویا بازنشسته شده و از ایران رفته بودند؛ یکی از اعضای دولت گزارش داد که ایشان با توجه به اینکه پزشک شناخته‌شده‌ای است، گویا از اینکه در دانشگاه آن‌طور که انتظار داشته، اکرام نشده است.

معمولاً شهید رئیسی عادت نداشت وسط صحبت نکته‌ای را بفرمایند؛ معمولاً سکوت می‌کردند، همه نکات که تمام می‌شد، آخر جمع‌بندی می‌کردند. این جزء مواردی شد که ایشان همان لحظه ورود کردند. خیلی هم با جدیت و به خاطر دارم نکات دینی مطرح کردند و روایاتی را خواندند که محتوایش این بود که باید علما و بزرگ‌تر‌ها احترام بگذارید.

ایشان چند مورد را برشمردند و گفتند وقتی می‌گویند به بزرگان و علمای‌تان احترام بگذارید، اصلاً نمی‌گویند ببین طریق سیاسی او با تو یکی هست یا نه. دین و مذهب او با تو یکی هست یا نه، گرایشش با تو یکی هست یا نه. اصلاً کاری با این مسائل نداریم و همین‌که بزرگ‌تر است باید به او احترام بگذاریم. همین‌که عالم است باید احترام بگذاریم.

شهید رئیسی خیلی هم عتاب کردند که به‌طور خاص برای نخبگان که پیشکسوتان علمی ما هستند، حتماً باید برنامه و طرح خاص وزارت‌خانه‌های متبوع داشته باشند.

این تنها موردی بود که شهید رئیسی به‌اصطلاح از کوره در رفتند؛ یعنی کمتر مواردی پیش می‌آمد که شهید رئیسی برای موضوعی صبر نکنند تا وقت رسیدگی به آن برسد. وسط موضوع ورود کردند و واقعاً امیدواریم که از شهید، از سکنات و سیره حکمرانی ایشان بتوانیم همه درس بگیریم.»

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا