دخترِ برکه را عاشقانه زندگی کردم/تئاتر در شهرستان؛ راهی دشوار ولی ارزشمند است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نمایش ملودرام «شبی که باد در شاخهایم پیچید» به نویسندگی روحالله سمیع و کارگردانی علیرضا تاجیک، از ۵ اردیبهشت تا ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ در فرهنگسرای رازی ورامین به روی صحنه خواهد رفت. در این نمایش، بازیگرانی، چون علیرضا تاجیک، حسین کاظمی، صادق فخاری، زینب عادلفر، یگانه خالقی، نازنین رمضانی، فاطمه اردستانی و نازنین بشیری به ایفای نقش خواهند پرداخت.
زینب عادلفر، هنرمند جوانی که از موسیقی آغاز کرد و به بازیگری رسید، این روزها با ایفای نقش اصلی در نمایش «شبی که باد در شاخهایم پیچید» در ورامین میدرخشد. او از چالشها و زیباییهای این نقش میگوید و دغدغههایش نسبت به تئاتر شهرستان را با صداقت مطرح میکند. عادلفر متولد ۱۳۷۹ است و فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۹۳ با حضور در گروههای آوازی و آموزش حرفهای آواز آغاز کرده است. او پس از کسب افتخارات متعدد در جشنوارههای ملی، در سال ۱۴۰۰ به دنیای بازیگری قدم نهاد و از آن زمان در نمایشهایی متنوع به ایفای نقش پرداخته است.
وی در اینباره میگوید: نمایشهایی مانند دختری در آستانه شبی سرد ماندن یا رفتن، مبارک و نقشه نجات کفش مدیر از جمله آثاری بودند که در آنها بازی کردم. اکنون در نمایش شبی که باد در شاخهایم پیچید نقش اصلی یعنی دختر برکه را بر عهده دارم.
او همچنین درباره عضویتاش در گروه نمایشی افرا میگوید: گروه افرا، به سرپرستی علیرضا تاجیک، متشکل از جوانان با استعداد منطقه است که سابقه حضور موفق در جشنوارههای مهمی، چون فجر، مریوان و جشنواره استانی تهران را دارد. من نیز با پیشنهاد کارگردان به این گروه پیوستم.
تجربهای شاعرانه و دشوار
نمایش جدید عادلفر بر مبنای متنی شعری نوشته شده و همین موضوع برای او تجربهای متفاوت رقم زده است: ایفای نقش در نمایشنامهای که با زبان شعر نوشته شده، نیازمند دقت و حساسیت بسیار است؛ چرا که حفظ وزن و قافیه و همزمان انتقال دقیق احساس، کار آسانی نیست. اما باور دارم زبان شعر تاثیر ماندگارتری از زبان محاوره دارد.
دختر برکه: قهرمان عاشق
وی نقش دختر برکه را چنین توصیف میکند: شخصیتی عاشق، فداکار و قدرتمند که برای نجات مردم شهرش از عشق خود میگذرد. من با این نقش ارتباط عمیقی برقرار کردم و از همان اولینبار که نمایشنامه را خواندم، عاشق آن شدم.
مسئولیتی درخشان روی صحنه
به اعتقاد عادلفر، بازیگر موفق کسی است که علاوه بر علاقه و شناخت نقش، تواناییهای بیانی، فیزیکی و اعتماد به نفس داشته باشد و همواره در مسیر رشد قدم بردارد. وی گفت: حضور روی صحنه برای من مسئولیت بزرگی است؛ هدف ما این بود که با ترکیب صدا، آواز و حرکت، تجربهای حسی و بصری برای مخاطب خلق کنیم.
تئاتر در شهرستان؛ راهی دشوار ولی ارزشمند
وی اجرای نمایش در شهرستان را دشوارتر از تهران دانست و گفت: جذب مخاطب، محدودیت امکانات فنی، و نگاه عمومی کمتر حرفهای، چالشهایی است که در ورامین با آن مواجه هستیم. تا رسیدن به استاندارد مطلوب فاصله داریم، اما این مسیر را با عشق طی میکنیم.
تئاتر، نیازمند دیده شدن است
عادلفر بر اهمیت معرفی آثار نمایشی از طریق رسانهها و فضای مجازی اینطور تأکید کرد: برای دیده شدن این نمایش، نیازمند حمایت رسانهها، مسئولان فرهنگی و حضور تماشاگران بیشتری هستیم. فضای مجازی، آسانترین راه برای دعوت مردم به تماشای تئاتر است.
وی تاثیرگذاری اثر را مهمترین معیار اعتبار هنری دانست و افزود: اثر نمایشی باید در ذهن مخاطب ماندگار شود. این ماندگاری، اعتبار واقعی یک هنرمند است.
آرزوی آیندهای روشن برای تئاتر
عادلفر در پایان گفت: امیدوارم روزی برسد که مردم علاقه بیشتری به هنر نمایش پیدا کنند، نگاه حرفهایتری داشته باشند و از هنرمندان حمایت کنند. آن روز، نقطه عطفی برای تئاتر ایران خواهد بود.
علاقهمندان میتوانند از ۵ اردیبهشت تا ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، هر شب ساعت ۱۹:۰۰ برای تماشای این نمایش به فرهنگسرای رازی ورامین مراجعه کنند.
انتهای پیام/