رویداد موسیقی نواحی نیاز به دبیرخانه دائمی دارد/نسل جدید با نوای هنرمندان نواحی بیگانه است!

محمود فرضی‌نژاد سرپرست و خواننده گروه تئاتر و موسیقی دیلمون از استان گیلان در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری آنا گفت: امسال دومین دوره موسیقی  نواحی را شاهد بودیم که این دوره در بندرعباس برگزار شد و اتفاقاتی که در بندر شهید رجایی رخ داد، باعث شد که جشنواره تغییر موضع بدهد و شادی‌ها به سوگواره تبدیل شد. ما قطعاتی از مناطق کوهستانی گیلان دیلمان را آماده کرده بودیم که دیگر با این اتفاقات بخشی از غربتی مناطق جلگه ایران را اجرا کردیم که دراین نوع مواقع و سوگ‌ها مادران و پدرانمان استفاده می‌کردند.

وی در ادامه گفت: بسیار ازاین اتفاق متأثر شدیم، حقیقتا هیچ دل و دماغی برای اجرا باقی نماند، زمانی که گفتند محتوا تغییر کند ما خوشحال شدیم که می‌توانیم احساسمان را بیان کنیم. به هرحال پدران ومادران ما از گذشته فکر همه چیز را کردند و در مواقع خاص سعی کردند با جبر طبیعی طوری برخورد کنند که به بقا برسد. هر چند شادیانه‌های ما بیشتر از سوگواره‌های ماست.

فرضی‌نژاد اظهار داشت: زندگی نیاز به شادیانه و سوگواری دارد، یک بخش بزرگ از زندگی ما خلاقیت و نوآوری است که در چنین مواقعی که اتفاقات ناگوار رخ  می‌دهد، سوگواره‌ها هستند که تسکین دهنده هستند. موسیقی همیشه در دل و جان و روح مردم ساری و جاری و همیشه همیار و هم پای ماست.

وی درباره ماندگارو تسکین دهندگی این موسیقی در روان انسان‌ها گفت: این ذات و سرشت انسان است که با صدا بزرگ می‌شود و آن را پالایش می‌کند. در هیچ یک از کشور‌های دنیا ما این همه تنوع موسیقی و فرهنگ نمی‌بینیم من بیش از چهل کشور جهان سفر کردم و در رویداد‌های مختلف حضور پیدا کردم، خیلی‌ها تلاش دارند به اصرار برای خود تمدن سازی کنند، اما ما همه این تمدن را داریم، غنای فرهنگی‌مان این اندازه زیاد است.  شما این رابطه‌های انسانی را با هم ببینید که یک مرتبه همه دور هم جمع می‌شوند و این همان قدرت موسیقی و مهرورزی مردم این خاک است.

فرضی‌نژاد توضیح داد: من خواهشم از کسانی که این جشنواره‌ها را برگزار می‌کنند، این است که آنقدر سطحی به مسائل نگاه کنند. در فستیوال‌های بزرگ جهان که اتفاقا خیلی هم محتوا‌های ساده‌ای دارد نوع ارائه خلاقانه و آوانگارد است، شما که می‌بینید تصور می‌کنید چقدر کار کرده‌اند در حالیکه ملودی‌های ساده و کوچک مثل همین شروه خوانی ما را به چنان عمارتی تبدیل کرده‌اند که جلوه گری جهانی می‌کند.

این پژوهشگر عرصه موسیقی نواحی گفت: مثلا زمان برپایی جشنواره نواحی که می‌شود تازه فکر می‌کنیم کجا جشنواره را برگزار کنیم و چطور برگزار شود، در حالیکه این جشنواره باید قوی‌ترین و با اولویت‌ترین جشنواره وزارت فرهنگ باشد، اینکه چهار نفر با لباس محلی بیاوریم و اتفاقا به کسانی که کراوات زده هستند بیشتر توجه کنیم ارزش گذاری اشتباهی است! فریدون پوررضا خواننده و پیشکسوت موسیقی گیلان همان کسی است که از سریال «پس از باران» شناخته شد که اگر کارگردان خلاق این سریال نبود، هفتاد سال به او اجحاف شده بود، اما زمانی معرفی شد که دیگر صدا و جانی نداشت. یا مثلا دوتار آقای اسحاقی در سریال پایتخت با آن نوای روحانی که از کائنات گویا برمی‌خیزد ، در سن هشتاد سالگی شناخته شد، باید در جوانی حواسمان به این گوهر‌ها باشد.

وی با تأکید براینکه سریال‌های زیادی کار می‌شود که موسیقی متنشان را هیچکس گوش نمی‌دهد، گفت: اگر یک نواحی محلی مثلا از همین بندرعباس که اصالت و ریشه دارد گذاشته شود ببینید چه غوغایی می‌کند. نسل جدید ما با این نوا‌ها و هنرمندان اقوام بیگانه شدند ما باید این فاصله‌ها را برداریم.

فرضی‌نژاد گفت:‌الان به نظرم شرایط رسانه‌ای جنگی است باید مدام از هنرمندان اقوام حمایت بشود، زندگی و شرایطشان برسری شبود واقعا اینها موسیقی کار می‌کنند. من سعی می‌کنم در نمایش‌هایم که به فستیوال‌های جهانی هم می‌رود رگه‌های فرهنگی خود را حفظ کنم و از آنها استفاده کنم همین موجب می‌شود که نسل امروز ببیند با این کار می‌توان جلوه گری کرد و جهانی شد. همه ما دنبال این هستیم که از جغرافیای خودمان فراتر برویم از این مسیر می‌توانیم چنین کاری را بکنیم.

وی در پایان گفت: در جشنواره‌هایی مثل نواحی تنها جهت تزیین و جلوه‌گری خیلی کار‌ها را می‌کنیم بنابراین هیچ اتفاقی نمی‌افتد اینکه یک سال به سال بعد لباس محلی پوشیده می‌شود و اجرا صورت می‌گیرد و سپس همه چیز تا سال بعد تمام می‌شود، خروجی نخواهیم داشت. در طول سال دبیرخانه باید شکل بگیرد. یک گروه جوان با ایده‌های خلاقانه نوآوری باید داشته باشند که هر روز مقاله و کتاب و قصه و منظومه‌های بزرگ و دبیرخانه دائمی در کل سال فعال باشد تا ما هر سال شاهد اتفاقات نو باشیم.