فیلم «تاکسیدرمی»، کمدی ضعیفی که زور خنداندن ندارد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، در آخرین سانس از روز هفتم جشنواره فیلم فجر، فیلم سینمایی «تاکسیدرمی» به روی پرده رفت، اثری کمدی به کارگردانی محمد پایدار با حضور تعداد زیادی از کمدین‌های سینما و تلویزیون. مجید صالحی، حسن معجونی، هادی کاظمی، بیژن بنفشه‌خواه، فرزین محدث، علی مسعودی، جواد خواجوی، آناهیتا درگاهی و... نام‌های شناخته شده‌ای هستند که در این فیلم مقابل دوربین ایستادند.

داستان این فیلم هم مربوط می‌شود به روزهای پایانی سلطنت پهلوی و به طور خاص شخصیت عبدالرضا پهلوی، برادرناتنی محمدرضا شاه که برای فرار از ایران باید با همکاری دو مامور موساد، یک مدل گوزن در حال انقراض را به اسرائیل ببرد. 

این فیلم روی کاغذ و باتوجه به تیم بازیگران داستان چند خطی کوتاهش، نوید یک فیلم کمدی حال خوب کن را یه مخاطب می‌دهد، اما عملاً خروجی اثر یک فیلم شکست خورده و ضعیف است. «تاکسیدرمی» را می‌توان جزو کمدی‌هایی برشمرد که در انجام ساده‌ترین وظیفه یک اثر کمدی یعنی خنداندن تماشاگرش هم ناموقق است. در طول این فیلم نه موقعیت‌های طنز خیلی جذاب از آب درآمده، نه دیالوگ‌ها نمک ویژه‌ای برای مخاطب دارند. بازیگران پروژه هم کا بارها و بارها آثار کمدی خوبی از آن‌ها دیدیم، در این فیلم حرف خاصی برای گفتن ندارند و مشخص است که کارگردان نتوانسته بازی خوبی از آن‌ها بگیرد و از ظرفیت‌هایشان به درستی استفاده کند. 

نکته دیگری که می‌توان آن را نیز به عنوان یکی از نقاط ضعف «تاکسیدرمی» نامید، ایجاد موقعیت کمدی با استفاده از ضربه زدن به سر و صورت بازیگران است! اینکه شخصیت‌های داستان (به ویژه کاراکتر اصلی) بیخود ‌و بی‌جهت به سر و صورت دیگر شخصیت‌ها ضربه بزند و با تو دهنی زدن و لگد پرتاب کردن به دنبال ایجاد موقعیت طنز برای گرفتن خنده باشد از آن دست مسائلی است که اخیراً در آثار کمدی‌مان زیاد می‌بینیم و در این فیلم هم این قضیه نمود فراوانی دارد تا حدی که در ۱۰-۱۵ دقیقه ابتدایی فیلم، مجید صالحی بیش از ۱۰ بار دیگر کاراکترها را مورد عنایت قرار می‌دهد. این مدل شوخی شلید در زمان آثار کمدی صامت جواب می‌داد و برای مخاطب آن فیلم‌ها جذاب بود، اما قطعاً مخاطب امروز توقع دیگری از یک فیلم کمدی دارد. 

به اعتقاد اکثر منتقدان و خبرنگارهای سینمایی فیلم «تاکسیدرمی» یکی از ضعیف‌ترین آثار جشنواره امسال بود، فیلمی که در حین تماشای آن اکثر مخاطبان با تلفن همراه خود سرگرم بودند و افراد زیادی هم از همان دقایق ابتدایی سالن نمایش را ترک کردند. شاید همین مسئله باعث شد سازندگان فیلم در نشست خبری حتی ژانر فیلم‌شان را هم گردن نگیرند و بارها اعلام کنند که این فیلم کمدی نیست و برای خنداندن مخاطب ساخته نشده و بیشتر در گونه فانتزی قرار می‌گیرد. حتی این فرار ره به جلو هم نمی‌تواند دلیلی برای ضعف های فیلم «تاکسیدرمی» باشد، این اثر در گونه کمدی و نه حتی فانتزی فیلم قابل قبولی نیست و نکات منفی را ریز و درشت زیادی دارد، نکاتی که باعث شد این سوال در ذهن همه شکل بگیرد که اصلاً چرا این فیلم در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر حضور داشت؟ آیا فقط برای پر کردن سبد فیلم‌ها بود یا هیئت داوران نکته خاصی در محتوا و ساختار آن دیده بود که به چشم هیچکس نیامد؟!