08:00 20 / 12 /1398
امام جمعه موقت شاهرود در گفتگو با آنا:

بیماری کرونا برای اهل توحید آزمون است/ لزوم شکرگزاری، صبر و دعا در امتحان الهی

معاون فرهنگی دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود گفت: «مردم ایران و همه اهل توحید در جهان باید به بیماری پدیدآمده کرونا که در طول تاریخ بشر مشابه‌ فراوانی داشته است به چشم آزمون نگاه کنند.»
1(1).jpg

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ ویروس کرونا که مدتی است به هر دلیل و از هر کجا بسیاری از کشورها و مردم ازجمله کشور ما را گرفتار خود کرده است، موضوع بحث داغ این روزهاست. خبرنگار آنا نگاه غیرمادی و معنوی به این پدیده را مورد توجه قرار داده و با حجت‌الاسلام احمد نظری عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی و معاون فرهنگی دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود گفتگو کرده است.


حجت‌الاسلام نظری امام جمعه موقت شاهرود و صاحب تألیفات زیادی در زمینه‌های مذهبی و فرهنگی نیز هست. گفتگوی خبرنگار آنا با نظری را پی‌می‌گیریم.


آنا: نظر شما درباره نحوه برخورد با بیماری شیوع‌یافته اخیر در کشور چیست؟


نظری: درباره بیماری نامیده شده با عنوان کووید-19 که مدتی است مردم جهان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، به نظرم دو راه برای پیشگیری و درمان وجود دارد، این دو راه باید با هم و همزمان با هم باشد، یکی عمل به توصیه‌های متخصصان وزارت بهداشت و درمان، پزشکان و اهل فن و رعایت همه نکات بهداشتی و علمی است و دیگری توجه به دعا به درگاه الهی و توسل به پیامبر(ص) و عترت پاکش و شکرگزاری به درگاه پروردگار و صبر و شکیبایی در برابر امتحانات هر زمان. به بیان دیگر مردم ایران و همه اهل توحید در جهان باید به بیماری پدیدآمده که در طول تاریخ مشابه‌های فراوانی هم داشته به چشم آزمون نگاه کنند.


آنا: آیا در این خصوص مصداقی هم وجود دارد که بتوان به‌صورت مستند به این بحث پرداخت؟


نظری: بله البته. در این باره قرآن کریم در آیات 82 و 83 سوره مبارکه انبیا درباره مبتلاشدن حضرت ایوب(ع) به مریضی‌های سخت و متعدد، نکاتی نقل فرموده که توجه به آن برای سلامت روانی اجتماعی عصر حاضر و مبتلاشدن جامعه به ویروس کرونا و مشکلات پیش‌آمده ضروری است.


«وَ أَيُّوبَ إِذْ نادي‏ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمينَ* فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَکَشَفْنا ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَيْناهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِکْري‏ لِلْعابِدينَ»، «(و به یاد آر) ایوب را هنگامی که پروردگارش را ندا کرد که همانا مرا بیماری و شدت و آسیب رسیده و تو مهربان‌ترین مهربانانی. پس ما (دعای) او را اجابت کردیم و شدت و آسیبی را که در او بود، برطرف کردیم و کسان او را (که با حوادث از بین رفته بودند) و مانند آنها را همراهشان به او عطا کردیم، تا رحمتی بر او کرده باشیم و تذکری باشد برای پرستش‌کنندگان(صابران دیگر).»


 احمد نظری گفتگو با آنا


در این ارتباط شخصی از امام صادق(ع) پرسید بلایی که دامنگیر ایوب شد برای چه بود؟ امام فرمود: «بلایی که بر ایوب وارد شد به خاطر این نبود که کفران نعمتی کرده باشد؛ بلکه برعکس، به‌دلیل شکر نعمت بود که ابلیس بر او حسد برد و به پیشگاه خدا عرض کرد که او به این دلیل این همه شکر نعمت تو را بجا می‌آورد که زندگی وسیع و مرفهی به او داده‌ای، اگر مواهب مادی دنیا را از او بگیری، هرگز شکر تو را بجا نخواهد آورد.»


خداوند برای اثبات این مطلب که چنین نیست و این سندی باشد برای همه پیروان حق، به‌تدریج همه آنچه نزد ایوب بود مانند اموال، فرزندان، همسر، زراعت، گوسفندان و تمام نعمت‌ها را از او گرفت و در مقابل بیماری‌های سخت و شدید و متعدد و طولانی به او داد، ولی ابلیس و دیگران مشاهده کردند این حوادث نه تنها از شکر ایوب(ع) کم نکرد، بلکه بر شکر او افزوده شد. تا اینکه جمعی از رهبانان به دیدن او آمدند و گفتند: «بگو ببینیم تو چه گناه بزرگی کرده‌ای که چنین گرفتار شده‌ای؟ و به این ترتیب شماتت و سرزنش این و آن آغاز شد و این امر بر ایوب(ع) گران آمد و فرمود: «به عزت پروردگارم سوگند که من هیچ لقمه غذایی نخوردم مگر اینکه یتیم و ضعیفی بر سفره با من نشسته بود و هیچ طاعت الهی پیش نیامد مگر این که سخت‌ترین برنامه آن را انتخاب کردم.»


در این وضعیت ایوب(ع) که از عهده تمام امتحانات در مقام شکیبایی و شکرگزاری به‌خوبی برآمده بود؛ زبان به مناجات و دعا گشوده و حل مشکلات خود را با تعبیری بسیار مؤدبانه و خالی از هرگونه شکایت از خدا خواست. در این هنگام درهای رحمت الهی گشوده شد؛ مشکلات به سرعت برطرف شد و نعمت‌های الهی افزون‌تر از آنچه بود به او رو آورد. خداوند فرزندان او را زنده کرد و علاوه بر آن، فرزندان دیگری نیز به او داد. (تفسیر قمی،ج 2،ص 241-239)


آنا: چگونه مصائب و بلاهای واردشده بر حضرت ایوب(ع) و نحوه برخورد آن حضرت با شرایط برای وضعیت فعلی ما قابل استفاده است؟


نظری: از نظر من می‌توان از مطالبی که مطرح شد برای شرایط فعلی بهره زیادی گرفت. در این راستا توجه به چند مطلب در ارتباط با ویروس کرونا ضروری است:


1- برای رفع بیماری‌های شدید و اجتماعی باید در درجه اول از خداوند مهربان یاری جست، همانگونه که حضرت ایوب(ع) خالصانه از خداوند خواست و اجابت شد و همه نعمت‌های ازدست‌رفته هم به او بازگشت.


2- این حوادث مانند ویروس کرونا به همان اندازه که ممکن است بلا باشد، ممکن است وسیله امتحان الهی باشد و در امتحانات الهی باید راه بندگی خدا و راه صبر و شکر را در پیش گرفت.


3- سرزنش و شماتت و تبلیغات سوء دشمنان بر ناکارآمدی نظام اسلامی، تمسخر دین، معنویت، توسل به اولیای خدا و هجمه علیه مراجع و علما و ادعیه و زیارات امری نیست که تازگی داشته باشد؛ بلکه همواره وجود داشته است. مانند شماتت علیه حضرت ایوب پیامبر(ع) که دشمن سعی کرد او را آلوده و مقصر جلوه دهد. اکنون هم دشمن از هر فرصتی علیه نظام اسلامی ما به دلیل مواضع ضداستکباری آن سوءاستفاده می‌کند و با هجمه‌های سنگین در فضای مجازی، سعی بر تخریب دارد.


4- پیروزی از آن کسانی است که با خدا و اهل حق؛ صبر و شکر باشند و از آن کسانی است که در حوادث سخت او را می‌خوانند و برای فرج تلاش می‌کنند.


آنا: و سخن پایانی...


نظری: همانگونه که بیان شد، علاوه بر اینکه ما باید مسائل بهداشتی را رعایت کنیم و دستورات متخصصان حوزه پزشکی را مدنظر قرار دهیم؛ اما شرایط پیش‌آمده را باید به چشم یک ابتلا دید و لازم است که ما با صبر و هوشیاری در برابر وسوسه‌های شیطان مقاومت کنیم و خود را نبازیم و به خاطر چنین مسئله‌ای اعتقادات خود را از دست ندهیم؛ چراکه همانگونه که صحبت شد، حتی معصومین هم دچار بیماری می‌شدند و این به معنی روی‌گرداندن خدا از ایشان نبوده است.


انتهای پیام/4103/4062/


انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب