تفاوت معنادار اثربخشی آموزش مدیریت والدین و آموزش فرزندپروری مثبتنگر

مریم هاشمی دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد با دفاع از رساله دکتری خود با عنوان «مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت والدین و فرزندپروری مثبتنگر بر راهبردهای تنظیم هیجان، پشتکار، ذهنیسازی و نشانههای اضطراب دانشآموزان دختر دوره اول متوسطه شهر اصفهان» دانشآموخته شده است.
هاشمی در اینباره در گفتوگو با خبرنگار آنا اظهار کرد: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت والدین و آموزش فرزندپروری مثبتنگر بر راهبردهای تنظیم هیجان، پشتکار، ذهنیسازی و نشانههای اضطراب دانشآموزان دختر دوره اول متوسطه شهر اصفهان انجام شد و روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری سه ماهه بود.
دانشآموخته دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد تشریح کرد: جامعه آماری دانشآموزان دختر دوره اول متوسطه دارای نشانههای اضطرابی مراجعهکننده به مراکز روانشناختی شهر اصفهان در نیمه اول سال ۱۴۰۳ به همراه مادرانشان بود. برای انتخاب نمونه، ۶۰ دانشآموز با نشانههای اضطراب به همراه مادرانشان به صورت هدفمند انتخاب و تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه گمارش شده و با توزیع پرسشنامههای پژوهش بین نوجوانان پیشآزمون اجرا شد.
وی افزود: ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم هیجان برای کودکان و نوجوانان جان و گراس (۲۰۰۴)، پرسشنامه ذهنیسازی فونگی و همکاران (۲۰۱۶)، فرم کوتاه پرسشنامه استاندارد پشتکار داکوورث و کویین (۲۰۰۹) و پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگر (۱۹۷۰) بود. سپس مادران در گروه آزمایش نخست، تحت آموزش مدیریت والدین و در گروه آزمایش دوم، تحت آموزش فرزندپروری مثبتنگر در قالب ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقهای بهصورت هفتگی قرار گرفتند. مادران در گروه گواه در این مدت هیچ مداخلهای دریافت نکردند.
هاشمی اضافه کرد: پس از اتمام جلسات و سه ماه پس از اجرای مداخلات آموزشی، نوجوانان گروههای پژوهش مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و به کمک نرمافزار ۲۶SPSS بررسی شد. یافتههای پژوهش نشان داد بین اثربخشی آموزش مدیریت والدین و آموزش فرزندپروری مثبتنگر بر راهبردهای تنظیم هیجان (ارزیابیمجدد و فرونشانی) تفاوت معناداری وجود دارد، به این صورت که آموزش مدیریت والدین بر افزایش ارزیابی مجدد و آموزش فرزندپروری مثبتنگر بر کاهش فرونشانی دانشآموزان با علائم اضطرابی تأثیر پایداری داشتهاند (۰۱/۰>P).
دانشآموخته دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد ادامه داد: بین اثربخشی دو گروه آموزش با یکدیگر در افزایش پشتکار نیز تعدیل ذهنیسازی و کاهش اضطراب تفاوت معناداری وجود نداشت و هر دو مداخله آموزشی در این زمینه اثرات مشابه و پایداری داشتند (۰۱/۰>P).
این دکتری تخصصی روانشناسی گفت: بین اثربخشی و پایداری اثر آموزش مدیریت والدین و آموزش فرزندپروری مثبتنگر بر ابعاد پشتکار (علاقهمندی و پشتکار) و ابعاد ذهنیسازی (قطعیت و عدم قطعیت) دانشآموزان مضطرب هم تفاوت معناداری وجود نداشت و هر دو رویکرد بر افزایش علاقهمندی و قطعیت دانشآموزان مضطراب تأثیر پایداری داشتند (۰۱/۰>P)، اما این تأثیر بر عدم قطعیت ماندگار نبوده و بر تلاش این دانشآموزان بیتأثیر بود.
انتهای پیام/

جزئیات فعالیت تحقیقاتی پژوهشگر پسادکتری روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد شهرکرد
