تصویرسازی ایران نیازمند بازتعریف جایگاه و نگاه حرفه‌ای است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، محمدعلی بنی‌اسدی که تحصیلاتش را در رشته نقاشی و سپس در مقطع کارشناسی ارشد تصویرسازی گذرانده است، پس از مدتی وقفه در همکاری با جشنواره و تدریس دانشگاهی، دوباره در جمع جوانان هنرمند حضور یافت.
بنی اسدی در گفت وگو با آنا درباره این تجربه گفت: مدت‌ها بود که از فضای جشنواره فاصله گرفته بودم و امروز دوباره فرصت کردم کار‌ها را ببینم. این بازگشت برایم جالب بود، چون کمک می‌کرد نمای گسترده‌تری از مسیر طی‌شده ببینم. البته برخلاف انتظار، چندان غافلگیر نشدم، چون سطح آثار نسبت به آخرین باری که دیده بودم افت نکرده بود. حتی می‌توانم بگویم نسل امروز، از نسل ما در جوانی بهتر کار می‌کند.
بنی‌اسدی دلیل این برتری را تغییر شیوه‌های آموزش و گسترش امکانات دانست و افزود: شیوه تدریس و اطلاع‌رسانی تغییر کرده است. امروز جوانان می‌توانند حتی بدون تحصیل دانشگاهی و صرفاً از طریق کلاس‌های خصوصی یا منابع جهانی آنلاین، بهترین تکنیک‌ها و مهارت‌ها را یاد بگیرند. بعضی شرکت‌کنندگان رشته تحصیلی مرتبط نداشتند، اما آثارشان نشان می‌داد از منابع بین‌المللی خوب استفاده کرده‌اند.
او سپس به مسئله‌ای بنیادی‌تر در حوزه تصویرسازی پرداخت و اظهار کرد: نگاه ما به تصویرسازی هنوز با معیار‌های جهانی منطبق نیست و این دلایل فرهنگی و زیستی دارد. در بسیاری از جا‌ها تصویرگری یا توسط نقاش‌ها انجام می‌شده یا گرافیست‌ها؛ همین باعث شد، هنوز جایگاه مستقل تصویرسازی به‌درستی تعریف نشده باشد. یکی از مشکلات جدی هم این است که تصویرگر تصور می‌کند تمام بار کتاب بر دوش اوست، در حالی که کتاب حاصل زنجیره‌ای از همکاری نویسنده، ناشر و تصویرگر است. عدم پذیرش این حلقه‌ی مشترک گاهی کار را دچار مشکل می‌کند.
او درباره تفاوت تصویرسازی در جهان نیز بیان کرد: در آمریکا دو گروه تصویرگر وجود دارد؛ گروهی صرفاً مجری سفارش‌اند، مثل کسی که از روی کاتالوگ ماشین می‌کشد، و گروهی دیگر ایده‌پردازند و در مطبوعات کار می‌کنند. این دسته دوم علاوه بر خلق تصویر، موضع فکری و اجتماعی هم دارند. ما هنوز در این تفکیک و نگاه حرفه‌ای فاصله داریم.
بنی‌اسدی در نهایت تأکید کرد: شرکت‌کنندگان جوان جشنواره در ابتدای مسیر حرفه‌ای قرار دارند. طبیعی است هنوز با چالش‌هایی مواجه شوند که بعد‌ها پررنگ‌تر خواهد شد. اما مهم این است که از همین حالا با نگاه حرفه‌ای وارد شوند و جایگاه واقعی تصویرسازی را درک کنند؛ نگاهی که باید هم به نیاز مخاطب وفادار باشد و هم به استاندارد‌های جهانی نزدیک شود.
انتهای پیام/
