سخت است که شش ماه برای هدفت تلاش کنی یکباره بدشانسی بیاوری/ دلم پیش تیم می ماند

به گزارش خبرگزاری آنا، امین اسماعیل‌نژاد که در جریان دیدار دوستانه تیم ملی والیبال ایران مقابل قطر دچار آسیب‌دیدگی شد و بررسی‌ها نشان داد که مصدومیت او از نوع درجه دو است و برای بازگشت به شرایط مسابقه، حداقل به سه هفته استراحت و درمان نیاز دارد، درباره باگشت خود گفت: بازگشت داریم تا برگشت. یک بازگشتی است که زحمت می کشی و شاد برمی گردی، اما برگشتن من کمی غصه دار شد. برگشتن من به خاطر مصدومیت است. درهر حال تیم برای قهرمانی جهان آماده می شود. نباید نشان دهم اما واقعا سخت است که شش ماه برای هدفت تلاش کنی، زحمت بکشی و در لحظه آخر در اوج سرحالی یک دفعه بدشانسی بیاوری. نمی خواهم خودم را از این تیم جدا کنم و به ایران برگردم. دلم با تیم است و مطمئن باشید که گویی خودم در کنار زمین هستم هرچند باید مسابقات را از تلویزیون ببینم.

وی افزود: تیم ملی والیبال ایران شرایط بسیار خوبی دارد. همه از نظر بدنی و ذهنی سرحال هستند. در سال های اخیر من تیم ملی را اینگونه ندیدم که در این حد سرحال باشد. انسان اگر ۵۰ ساله هم شود باید دنبال یادگیری باشد، نمی خواهم مانند بزرگان حرف بزنم، ولی از قدیم گفتند که آدم پیر هم باید دنبال یادگیری باشد. خدا را شکر می کنم که توانستم پله ها را طی کنم و ورژن دیگری از خود نشان دهم. هرچند شانس با من یار نبود که مسابقات جهانی را ببنیم، اما خدا را شکر می کنم که حداقل پیش خودم سربلند هستم چراکه یک روز و حتی یک ثانیه هم کم نگذاشتم. امسال از اول تا همین الان حتی یه لحظه هم کم نداشتم، تنها به خاطر خودم نیست بلکه به خاطر پرچمم و به خاطر مردم ایران انگیزه ها چند برابر می شود.

اسماعیل نژاد ادامه داد: مصدومیت هایی داریم که مزمن هستند اما مصدومیت من یک اتفاق بود، یک لحظه پای طرف مقابل رفت زیر پای من و مچ پای من پیچید. حداقل سه هفته و حداکثر پنج هفته نیاز به درمان و استراحت دارد تا به آمادگی ۱۰۰ درصد خودم برگردم. خدا را شکر که مشکل استخوان ندارم. با پیاتزا حرف زدم و با توجه به اینکه اولویت این سرمربی سلامتی بازیکنان است، گفت باید استراحت کنی. می خواستم با مسکن و فشار به خودم در مسابقات شرکت کنم، اما او به فکر بازیکن و سلامتی آنان است و پافشاری کرد و اجازه نداد. جدای از این بحث مصدومیت، تیم ایران بازیکن زیاد و آماده ای در پست من دارد و بردیا سعادت و علی حاجی پور آنقدر سرحال هستند که مطمئنا در مسابقات قهرمانی جهان نبود من اصلا حس نمی شود و بهتر از من کار خواهند کرد. ان‌شاالله که نتیجه خوبی هم در مسابقات بگیریم و نبود من اصلا حس نشود تا دل مردم ایران شاد شود.

چندین سال است که ۷۰ تا ۸۰ درصد بازیکنان تیم و در کنار هم برای افتخار ایران تلاش کردیم. خیلی وقت‌ها بیشتر از خانواده ها در کنار هم بودیم. یک حس وابستگی بین بازیکنان وجود دارد که مثل برادر پشت هم هستند و اگر مشکلی پیش بیاید، خانواده در کنارمان نیست اما بازیکنان مانند رفقا در کنار هم هستند. این حس باعث می شود که وابستگی به وجود بیاد و اینکه بعد چند ماه با هم تمرین کردیم و اینکه این همه نزدیک هم بودیم، سخت است که من به ایران برگردم. مصدومیت در این شرایط یک حس دیگری دارد. اما بچه ها باید به فکر مسابقات باشند و مسابقات مهم است. باید نتیجه خوبی بگیریم. همه عوامل دست به دست هم داده تا تیم ایران با شرایط خوبی در این مسابقات شرکت کند و امسال با آمدن پیاتزا یقین دارم که بچه ها واقعا از دل و جان برای ایران تلاش خواهند کرد.

ز فدراسیون و شخص ریاست آن هم تشکر می کنم. حمایت مردم هم مهم است چراکه امسال پرشور بازی ها و مسابقات والیبال را دنبال کردند و انرژی مثبت زیادی به تیم فرستادند. همه این مسایل دست به دست هم می دهد که بازیکنان با ۱۰۰درصد توان در مسابقات تلاش کنند. دیگر اکنون پشت تیم گرماست چراکه فدراسیون حمایت کامل از تیم دارد، سال های قبل اینگونه نبود، حداقل برگردیم با استقبال گرم مواجه می شویم نه اینکه وقتی بخوایم برگردیم، هیچ کسی را نبینیم. تنها چیزی که بازیکنان را  خوشحال می کند، این حمایت است چه از طرف فدراسیون چه از طرف دولت.