علت سختگیریهای حکومت عباسی علیه امام عسکری (ع) چه بود؟

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، امام حسن عسکری (ع) از ۲۲ سالگی و پس از شهادت پدر بزرگوارشان، امام هادی (ع) به امامت رسیدند و این دوره تنها ۶ سال به طول انجامید و از این حیث، کوتاهترین دوره امامت در میان ائمه معصومین علیهمالسلام، مربوط به دوره امام حسن عسکری(ع) است.
همین دوران ۶ ساله امامت امام عسکری(ع) از سختترین دوران ائمه بود. طوری که ایامی هم ایشان را به زندان منتقل میکردند و زندانبانهای خشن برای ایشان میگذاشتند. بنابر اسناد تاریخی یک مرتبه ایشان را مقابل حیوانات درنده گذاشتند؛ اما به اذن خداوند به ایشان آسیبی نرسید. امام (ع) حتی با زندانبانان ناصبی [دشمنان اهل بیت] نیز طوری رفتار میکردند که آنها از مسیر اشتباهشان برمیگشتند.
در این دوران، حکومت عباسی شدیدترین فشارها و محدودیتها را علیه امام و یاران ایشان اعمال میکردند؛ که علت این سختگیریها از دو جهت بود؛ یکی گسترش شیعیان و دیگری به دنیا آمدن منجی از نسل امام عسکری(ع). امام یازدهم شیعیان برای این دو موضوع راهکارهایی داشتند.
۵ نشانه شیعه از منظر امام عسکری(ع)
حجتالاسلام مسعود عالی درباره فضای تاریخی آن زمان با استناد به روایتی از امام حسن عسکری(ع) میگوید: «روایتی از امام حسن عسکری (ع) داریم که کمک میکند فضای تاریخی دوران ایشان را بهتر درک کنیم؛ ایشان فرمودند: علامت شیعه پنج چیز است؛ این نشانهها را اظهار کنید و آشکار سازید. یک؛ اقامه پنجاه و یک رکعت نماز در شبانهروز (۱۷ رکعت واجب و ۳۴ رکعت مستحب). دوم؛ بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم در نماز، [حتی در نمازهای ظهر و عصر که مردها هم باید آهسته بخوانند؛ مستحب است بسمالله الرحمن الرحیم را در این نمازها بلند بگویند] سوم؛ در سجده پیشانی بر خاک گذاشتن. چهارم؛ انداختن انگشتر در دست راست و پنجم؛ زیارت اربعین امام حسین (ع). امام عسکری(ع) میخواستند با این ۵ نشانه به شیعیان بگویند که شیعه قدرت پیدا کرده و دیگر از این کارها نترسید. این شعار شیعه را علنی کنید.»
نکته دیگری که مورد توجه حکومت عباسی بود و آنها از این موضوع هراس داشتند، میلاد آخرین امام معصوم و منجی از خانه و نسل امام عسکری(ع) بود. به همین دلیل وجود مقدس امام زمان (ع) بهطور مخفی و پنهان به دنیا آمد. امام عسکری (ع) برای حفظ جان مبارک امام مهدی(عج) و اینکه از سوی دشمنان آسیبی متوجه ایشان نشود، خبر تولد ایشان را پنهان کردند و این موضوع را فقط به افراد بسیار خاص که امانتدار بودند، گفتند.
ارتباط پنهانی امام عسکری(ع) با شیعیان
در این دوره اختناق، ارتباط با امام عسکری(ع) بسیار سخت بود. حجتالاسلام عالی در این باره بیان میکند: «وقتی شیعیان میخواستند از امام سؤالی کنند، به صورت روغنفروش، خیارفروش، خرمافروش، یک طبقی را سرشان میگذاشتند، نزدیک خانه امام عسکری میشدند، یک سؤال میکردند و میرفتند. در واقع اگر معلوم میشد که این فرد با امام عسکری(ع) ارتباط دارد، برای آن فرد خطرناک بود. لذا در این دوره بود که امام عسکری(ع) به شیعیانش گفته بودند که اگر مرا در کوچه یا جایی میبینید، به من سلام نکنید، چون شناخته میشوید.»
وی در ادامه به روایتی از دیدار یکی از شیعیان با امام عسکری(ع) اشاره میکند و میگوید: «از عبدالعزیز بلخی که یکی از شیعیان بوده، نقل شده: من نشسته بودم نزدیک بازار، دیدم امام عسکری (ع) دارد میآید، رد میشود، تنها، غریب، هیچکس با او نیست. من خواستم بلند شوم، فریاد بزنم که حجت خدا، ولیالله اعظم، این فرد است مردم، بشناسیدش؛ اما امام عسکری(ع) با انگشتش به لب اشاره کرد: سکوت، هیچ نگو. من دیگر هیچ نگفتم. بعداً شب، در تاریکی، که خدمت امام رسیدم، امام عسکری فرمود که: یا باید کتمان کنید و ارتباطتان با ما را نشان ندهید؛ یا کشته بشوید. اگر معلوم شود که با ما مرتبطید، کشته میشوید. خودتان را نشان ندهید. دوستدار ما باشید، محب ما باید باشید، مدافع ما باشید، اما در ظاهر نشان ندهید خودتان را که با ما ارتباط دارید.»
انتهای پیام/