محبی: سلیمانی به وزیر گفته بود کشتی نگرفتنش با سوخته‌سرایی سیاسی است/ شاید در حق سوخته بعد از فوت سلیمانی کوتاهی کردیم

به گزارش خبرگزاری آنا، هر وقت با برادران محبی از کشتی حرف می‌زنیم محال است که اسمی و خاطره‌ای از علیرضا سلیمانی و رضا سوخته‌سرایی در صحبت‌شان نباشد. این چهار نفر با هم دورانی داشتند، در بخشی از تاریخ کشتی ایران، نام‌شان برای همیشه حک شد.

محمدحسن محبی می‌تواند ساعت‌ها از خاطراتی که با پهلوان‌باشی و سوخته داشته، حرف بزند. گزیده‌ای از صحبت‌های قهرمان پیشین جهان و سرمربی اسبق تیم ملی کشتی آزاد با خبرنگار آنا را در زیر می‌خوانید:

 مدت‌ها بود از سوخته خبر نداشتم، آن اوایل –بعد از مرگ علیرضا سلیمانی- با هم چند باری صحبت کردیم، اما بعدش دیگر موفق نشدم با او حرف بزنم و هرچقدر به آن شماره‌ای که داشتم تلفن زدم جواب نمی‌داد.

 سوخته‌سرایی قهرمان بزرگی بود، در این که شکی نیست. یکی از بهترین سنگین‌وزن‌های دنیا، یک آدم خوشرو و همیشه خندان. بامعرفت. همه از سوخته انرژی مثبت می‌گرفتند.

 ما چهار نفر، من و داش حسین (محمدحسین محبی)، علیرضا (سلیمانی) و سوخته بهترین دوران زندگی‌مان، زمانی بود که کنار هم بودیم. آسیایی پوسان، جهانی‌ها، توکیو و... کنار هم بودیم. سوخته جزو آدم‌هایی است که هیچ وقت نمی‌شد فراموشش کرد.

 آن سالها مدال‌های ما به خاطر تحریم‌ها و به مسابقه نرفتن‌ها سوخت. خیلی ضرر کردیم، کاش اهالی ورزش قدر این موضوع را بدانند. خیلی فرصت‌ها از ما گرفته بود. آنهایی که توهین می‌کنند، باید بدانند آن عصر چه قهرمانان بزرگی داشت که مدال‌های‌شان در این تحریم‌ها سوخت. اگر ما چهار نفر قهرمان المپیک نشدیم، صرفا به واسطه شرایط آن سالها بود. المپیک‌های 1980 و 1984 که نرفتیم. ما هم پذیرفتیم در مملکتی زندگی می‌کنیم که همه تحریم هستیم، مردم و ورزشکار همه کنار هم.

 سوخته، از وقتی علیرضا سلیمانی فوت شد، بی‌اندازه گوشه‌گیر شد. خاطرم هست همه جا با سلیمانی می‌آمد. علیرضا همیشه پیگیرش بود و او را با خود همه جا می‌برد. یادم هست یک بار این دو در افتتاح زورخانه‌ای در کرمانشاه زمان محمدرضا طالقانی آمده بودند، یا جام تختی بود. شاید ما در حق سوخته، بعد از علیرضا سلیمانی کوتاهی کردیم.

**یک روزی علیرضا سلیمانی تعریف می‌کرد که همراه با سوخته پیش وزیری رفته بودند، او پرسیده بود چرا شما دو نفر با هم کشتی نگرفتید، که سلیمانی گفته بود این یک مسئله سیاسی است و ما نباید با هم کشتی بگیریم و آن شخص هم باورش شده بود.

 فکر می‌کنم علیرضا و سوخته دو بار با هم کشتی گرفتند، یکی قبل از انقلاب و یکی بعد از آن. یادم می‌آید یکی را سوخته برد و یکی را هم مساوی کردند.