کشف «کوچکترین» سنگ نوشته باستانی دنیا با قدمتی ۱۶۰۰ ساله در ایران

به گزارش خبرگزاری آنا، به گفته این پژوهشگر این سنگ نوشته شگفت انگیز یکی از شاهکار‌های هنر ناب ایرانی در دوره ساسانی است که در ابعاد بسیار کوچک۴×۷ سانتی متر (به اندازه تقریبی یک قوطی کبریت) ترسیم گشته و با ابزاری به قطر ۵/. میلیمتر (۲۵گیج) نگاشته شده است. اتابکی اذعان داشت بی شک کشف چنین آثار ارزشمندی در حوزه میراث فرهنگی می‌تواند به نماد هویتی یک کشور تبدیل گردد که زمینه جذب گردشگر و توریسم را در آینده فراهم آورد، اما در حال حاضر با وجود ضعف ساختاری و مدیریتی که در وزارت میراث فرهنگی و بویژه میراث فرهنگی فارس وجود دارد این موضوع تنها یک آرزوی دست نیافتنی است.

نجمه ابراهیمی دیگر پژوهشگر تاریخی گفت: این کتیبه در ۹ سطر به خط پهلوی کتابی و فارسی میانه به کتابت در آمده که دو سطر  نخست آن بوسیله رسوبات صخره‌ای پوشیده شده است. ابراهیمی افزود این سنگ نبشته که بوسیله یکی از اهالی شهر استخر به نگارش در آمده، شامل یک «متن دینی» با محتوای اعمال نیک (کرفه) و گناه (winah) و همچنین ویژگی‌های کرفه بزرگ در مذهب دوره ساسانی ست که از سوی دکتر اتابکی مورد خوانش و مطالعه قرار گرفته و بزودی در نشریات علمی به چاپ خواهد رسید.

ابراهیمی همچنین گفت: سنجش کرفه (ثواب) و گناه به دلیل باور به دنیای پس از مرگ و جاودانگی روان، همواره در طول دوره ساسانی و در سنگ نوشته‌ها و متون مذهبی پس از آن مورد توجه قرار گرفته است. از اینرو در سنگ نوشته‌های «کرتیر»، موبد اوایل دوره ساسانی و کتاب‌های دینی زرتشتی، چون «بندهش»، «وندیداد»، «ارداویراف نامه»، «روایت داراب هرمزدیار»، «مینوی خرد»، «دادستان دینی»، «شایست ناشایست»، «روایت امید اشو وهیشتان»، «مادیان هزار دادستان»، «صدر نثر»، «دینکرد» و بسیاری از متون دیگر به تفسیر درباره این موضوع سخن روا داشته شده و برآیند آن چنین است که روان پارسایان و پرهیزکاران دارای کرفه (اعمال نیک) در بهشت پاداش می‌یابند و روان گناهکاران در دوزخ برای پاک شدن گناهشان، پادفره (کیفر) می‌بینند.