دانشگاههای آمریکا، قربانی بدگمانی فرامرزی

به گزارش خبرگزاری آنا، درخواست ترامپ برای اعمال یک سقف دلخواهانه ۱۵ درصدی در دانشگاه هاروارد، بخشی از تلاشی بزرگتر برای به سلطه درآوردن و اخاذی از این دانشگاه خصوصی نخبه است؛ تلاشی که به احتمال زیاد در دادگاهها دوام نخواهد آورد.
اما داستان مهمتر، اجرای فرآیند بررسی ویزا توسط وزارت امور خارجه برای تمام دانشجویان بینالمللی متقاضی ورود به کالجها و دانشگاههای آمریکاست؛ فرآیندی که اکنون شامل بررسی پستهای شبکههای اجتماعی آنها برای سنجش «صحت سیاسی از منظر دنیای ترامپ» میشود.
فرمان جدید وزارت امور خارجه، افسران کنسولی را ملزم میکند تا «تمام حضور آنلاین» متقاضیان را بازبینی کرده و به دنبال «هرگونه نشانهای از خصومت با شهروندان، فرهنگ، دولت، نهادها یا اصول بنیادین ایالات متحده» و همچنین هرگونه حمایت یا پشتیبانی از «تهدیدات علیه امنیت ملی آمریکا» باشند.
از آنجا که وزیر امور خارجه، مارکو روبیو، با استفاده از معیارهای نسبتاً مبهم و اغلب طی یورشهای غافلگیرانه، برخی دانشجویان بینالمللی در آمریکا را اخراج کرده است، میتوان ترسی را تصور کرد که این وضعیت حتی به خاطر انتقادهای ملایم در گذشته یا حال، در دل متقاضیان ایجاد میکند.
قوانین جدید ویزا و سیاستهای مرزی دوران ترامپ این احتمال را نیز افزایش میدهد که یک دانشجوی بینالمللی با ویزای معتبر آمریکا، در صورت سفر به خارج از کشور (به وطن خود یا هر جای دیگر)، ممکن است اجازه بازگشت به کشور را نیابد.
علاوه بر این، ممنوعیت ورود دانشجویان از ۱۹ کشور و به طور کلی، لفاظیهای ضدمهاجرت و ضددانشجوی خارجی نیز وجود دارد.
به این مجموعه، تهدیدهای دولت ترامپ برای محدود کردن مسیرهای مشارکت فارغالتحصیلان در اقتصاد و اخذ شهروندی را نیز اضافه کنید؛ عواملی که بسیاری از افراد بااستعداد را، علیرغم شرایط اغلب چالشبرانگیز، برای سفر به آمریکا ترغیب میکند.
در مجموع، این دستورالعملهای سیاسی و لفاظیها، فضای جذب و نگهداری استعدادهای جهانی را که بخش اساسی از قدرت رقابت اقتصادی آمریکا بوده، مسموم میکند.
هزینههای اقتصادی و دیگر هزینهها
نتایج اولیه چیست؟ یک برآورد محافظهکارانه از کاهش کلی ۱۵ درصدی در ثبتنام دانشجویان بینالمللی در مقاطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی حکایت دارد که شامل افت حدوداً ۴۰ درصدی دانشجویان جدیدالورود به کالجها و دانشگاههای آمریکاست.
این امر نه تنها کیفیت محیط آموزشی دانشگاههای آمریکا را که مدعی تربیت شهروندان آگاه به مسائل جهانی هستند، پایین خواهد آورد، بلکه تأثیر مالی آن نیز قابل توجه خواهد بود.
یک تخمین از زیان نزدیک به ۷ میلیارد دلاری به اقتصاد ملی و از دست رفتن حدود ۶۰ هزار شغل خبر میدهد. تخمین زده میشود که کالیفرنیا، به عنوان بزرگترین مقصد دانشجویان بینالمللی در آمریکا، حدود ۱ میلیارد دلار از فعالیت اقتصادی خود را از دست بدهد.
نگرانیها در مورد جایگزین شدن دانشجویان بومی توسط دانشجویان بینالمللی در رشتههای کارشناسی یا تحصیلات تکمیلی (عمدتاً در رشتههای علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات یا STEM در دانشگاههای بسیار گزینشی) و برخی پیامدهای آن برای تحرک اجتماعی-اقتصادی آمریکاییها وجود دارد. با این حال، به طور کلی آمریکا در بسیاری از این حوزهها با کمبود نیروی کار مواجه است.
در کشوری که بر پایه مهاجران بنا شده، دانشگاههایی که دانشجویان و پژوهشگران بااستعداد را جذب و حفظ میکنند، ایالات متحده را قویتر، نوآورتر و از نظر اقتصادی رقابتیتر میسازند. یک سیاست منطقی این خواهد بود که به دنبال جذب مهاجران بیشتری باشیم؛ البته به صورت گزینشی و با توجه به نیازهای بازار کار منطقهای.
انتهای پیام/