تصمیمات مدیر در سایه تفاوت حال و روز این روز‌های سرخابی ها/ هلدینگ خلیج فارس حامی است یا بلای جان استقلال؟
به گزارش خبرگزاری آنا، از روزی که استقلال به بخش خصوصی واگذار شده است رنگ خوشی را ندیده است. آن از حواشی سبک مدیریتی احمد شهریاری به عنوان نماینده تام الاختیار و فرشید سمیعی که کار استقلال را به روزگاری رساندند که در عرض یک فصل این باشگاه مجبور شد 6 مربی عوض کند و در نهایت استقلال به جایگاه نهمی در لیگ رسید و با آژان کشی هم در جام حذفی قهرمان شد. وسط های فصل هم امور مدیریتی استقلال به علی تاجرنیا و هیات مدیره جدید واگذار شد که البته عملا در نوع مدیریت این باشگاه برای فروکش حاشیه ها اثری که ایجاد نشد هیچ بلکه هر روز حواشی بیشتر هم شد.
مسئله این است باشگاه پرسپولیس هم همزمان با استقلال به بخش خصوصی سپرده شد. در اینکه در این باشگاه هم مشکلات به اندازه خودش وجود دارد شکی نیست اما صد البته که نوع مشکلات باشگاه پرسپولیس با استقلال جنس متفاوتی دارد و باید گفت حواشی که گریبان آبی ها تا الان بوده در پرسپولیس نبوده است. این می تواند یک دلیل مهم داشته باشد. در اردوگاه قرمز مدیران بانکی تصمیم گرفتند امور باشگاهداری را به مدیرعامل باشگاه بسپارند. اینکه رضا درویش آیا در همه مسئولیتی که گرفته تا چه اندازه مقبول عمل کرده یا نه یک بحث است اما اینکه کنسرسیوم بانکی به عنوان مالکان باشگاه تصمیم گرفته اند در امور باشگاهداری که کار تخصصی است تا این حد دخالت نداشته باشند و کار را دست یک نفر سپرده و کار را هم از خود او می خواهند یک بحث دیگر است. مدلی که در استقلال دیده نمی شود و هر آنچه تا امروز حداقل از وقتی که تاجرنیا رئیس هیات مدیره استقلال شده مشاهده شده کمرنگ شدن مدیرعامل بوده و بس.
شواهد نشان می دهد که نظری جویباری در استقلال هیچ کاره است و فقط نقش مدیرعاملی را دارد اما در عمل این قدر دست و بالش باز نیست تا مدل مدیریتی خودش را پیاده کند. تفاوت آشکار بین دو باشگاه پرسپولیس و استقلال در همین اختیار نداشتن مدیرعامل است. ایراد به علی نظری جویباری اینجا وارد است که چرا در چنین شرایطی استعفا نمی دهد و چرا اجازه می دهد با او چنین بازی شود.
آنچه که مشخص است مدیران استقلال عملا بدون اجازه علی تاجرنیا نمی توانند هیچ تصمیمی بگیرند. این البته برخلاف صحبت های خود تاجرنیا است. او در مصاحبه هایی که انجام داده مدعی است که دخالتی در اجرا ندارد اما توییت های وقت و بی وقتش و البته نوع عملکرد مدیریت در این باشگاه چیز دیگری را نشان می دهد. در واقع باید به نماینده تام الاختیار هلدینگ خلیج فارس در استقلال این را گفت اگر دخالتی در امور باشگاه نداری باید این نقد را بپذیرد که چرا این باشگاه چنین شرایطی دارد؟
باشگاهی که باید در آرامش و تمرکز به مسیر قهرمانی فکر کند، مدام درگیر حاشیه های سنگین و اختلافات داخلی است. این روز‌ها تمام انتقادات متوجه علی نظری جویباری، مدیرعامل استقلال است، اما یک پرسش مهم بی پاسخ مانده نفر اصلی تصمیم گیر در این باشگاه چه کسی است؟
تاجرنیا به عنوان رئیس هیات مدیره، در انتخاب تمامی معاونان و مدیران میانی و حتی سخنگوی باشگاه نظر مستقیم داشته است. رویکردی که تنها نتیجه اش تضعیف باشگاه و افزایش شکاف درون آن بوده است.
در این باشگاه یک نفر باید پاسخ دهد چرا باید از گوشه کنار شنیده شود که برخی افراد به دنبال تبلیغات سیاسی برای خود در کنار برند استقلال هستند؟ آیا وقت آن نرسیده هواداران به جای توجه به خبر‌های هدایت شده در فضای مجازی، به سرچشمه تصمیم ها و سیاست های نادرست در باشگاه نگاه کنند؟ استقلال بیش از هر زمان دیگری نیازمند شفافیت و پاسخگویی است؛ نه پنهان‌کاری و مدیریت در سایه.
انتهای پیام/
