منشأ گردوغبار، فعال شدن کانون‌های اطراف تهران است/ ماندگاری آلودگی هوا تا پایان هفته

منشأ گردوغبار، فعال شدن کانون‌های اطراف تهران است  ماندگاری آلودگی هوا تا پایان هفته
فاطمه کریمی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با اشاره به ماندگاری پدیده گرد و غبار تا پایان هفته، منشأ آن را فعال شدن کانون‌های خاکی اطراف تهران در پی وزش باد شدید دانست و بر لزوم اجرای اقدامات هماهنگ در سطح ملی و منطقه‌ای برای مهار این بحران تأکید کرد.

فاطمه کریمی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در گفت‌وگو با خبرنگار آنا درباره وضعیت کنونی آلودگی هوای تهران ناشی از گردوغبار گفت: بر اساس اعلام رسمی سازمان هواشناسی کشور، این پدیده حداقل تا پایان هفته جاری در پایتخت ادامه خواهد داشت. با توجه به مدل‌های پیش‌بینی گرد و خاک، کاهش بارش‌ها و گسترش خشکسالی، پیش‌بینی می‌شود وقوع چنین شرایطی در روزهای گرم و خشک آینده نیز استمرار داشته باشد.

وی در تشریح منشأ این آلودگی‌ها اظهار داشت: گسیل توده‌های گرد و خاک در تهران عمدتاً ناشی از وزش باد شدید، به‌ویژه در ساعات پایانی روز، و فعال شدن کانون‌های گرد و غبار در اطراف تهران و استان‌های هم‌جوار است که منجر به شکل‌گیری و انتقال ذرات معلق به سطح شهر می‌شود.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با اشاره به لزوم برخورد هم‌زمان با عوامل طبیعی و انسانی در کنترل این پدیده، گفت: منشأ طوفان‌های گرد و غبار اغلب مناطق گرم و خشک هستند که به‌دلیل خشکسالی‌های مداوم، افزایش دما و کاهش چسبندگی بافت خاک مستعد طوفان‌های گرد و خاک می‌شوند. در عین حال، فعالیت‌های انسانی مانند ساخت‌وسازهای گسترده، استخراج معادن شن و ماسه، تردد در جاده‌های خاکی و نبود پوشش گیاهی کافی نیز این روند را تشدید می‌کند.

راهکارهای اجرایی برای مقابله با گرد و غبار

کریمی مقابله مؤثر با پدیده گردوغبار را نیازمند رویکردی ترکیبی در دو سطح کوتاه‌مدت و بلندمدت دانست و افزود: در کوتاه‌مدت، اقداماتی مانند استفاده از مالچ‌پاشی برای تثبیت خاک‌های بیابانی و مسیرهای خاکی، ایجاد کمربندهای سبز و بادشکن‌های زنده و غیرزنده در اطراف شهرها و اراضی کشاورزی، و آگاه‌سازی عمومی درباره مخاطرات گردوغبار و راه‌های مراقبت از سلامت می‌توانند نقش مهمی در کاهش آثار فوری این پدیده ایفا کنند.

در بلندمدت نیز احیای تالاب‌ها و دریاچه‌های خشک‌شده که به کانون‌های گرد و خاک تبدیل شده‌اند، افزایش پوشش گیاهی در مناطق بیابانی و نیمه‌خشک، مدیریت پایدار منابع آب و ترویج کشاورزی مقاوم به خشکی، اجرای پروژه‌های مقابله با بیابان‌زایی در چارچوب برنامه‌های بین‌المللی، تقویت شبکه‌های پایش و هشدار منطقه‌ای و همچنین همکاری با کشورهای همسایه برای کنترل کانون‌های فرامرزی گرد و غبار از جمله راهبردهای کلیدی محسوب می‌شوند.

وی در پایان تأکید کرد: استفاده از تجربیات جهانی و جلب حمایت مالی و فنی نهادهای بین‌المللی برای پروژه‌های تثبیت خاک و احیای اراضی تخریب‌شده باید در اولویت برنامه‌ریزی‌های زیست‌محیطی کشور قرار گیرد. بدون رویکردی منسجم و فرابخشی، مهار این بحران پرهزینه و آسیب‌زا ممکن نخواهد بود.

انتهای پیام/

ارسال نظر
رسپینا
گوشتیران
قالیشویی ادیب