پرچم عباس، قبله دل ما است و رهبری، پرچمدار آن/ نهضت ما بیرق دارد؛ نامش عباس، پرچمدارش رهبر انقلاب+ فیلم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، همهچیز از انتخاب شروع میشود. انتخابی که انسان را تعریف میکند. اینکه زیر کدام پرچم بایستی، مشخص میکند با چه آرمانی زندگی میکنی و با چه افتخاری جان میدهی. حضرت آیتالله العظمی خامنهای نه امروز بلکه از همان روزهای جرقه انقلاب، پرچم را انتخاب کردهاند، پرچم عباس. پرچم وفا. پرچم ایستادگی.
از مشروطه تا انقلاب؛ پرچمی که زمین نماند
و از آن روز که در میان انبوه فشارها و تهدیدهای جهانی علیه نظام جمهوری اسلامی، صریح و بیپروا فرمود: «من زیر بیرق اباالفضلالعباسم، زیر بیرق هیچکس دیگر نمیروم»، دقیقاً همان پرچمی را بالا گرفتند که در عاشورا به زمین نیفتاد و در سالهای نه چندان دور در دوران مشروطه به دست ستارخان بلند شد.
پرچمی که سالها پیش، پدر رهبر انقلاب درباره آن برایشان گفته بود. در واقع پدر سیدعلی آن را دیده بود، زیسته بود و روایت کرده بود که در بحبوحه فتنههای مشروطه، مردانی از دل این مردم بودند که راه سازش با بیگانه را بستند و دل به پرچم کربلا سپردند.
ستارخان، آن مرد بیادعا اما بزرگ همانجا فریاد زد: «من میخواهم زیر پرچم اباالفضلالعباس حرکت کنم.» و این جمله، نشانه راه شد. راهی که از دیروز تا امروز کشیده شد تا برسد به دست رهبری که میداند اگر این پرچم بیفتد، عزت یک ملت فرو میریزد.
اما این راه، آسان نبود. تاریخ گواه است: آنهایی که زیر این پرچم ایستادند از جمله ستارخان، باغ اتابک را دیدند، خیانت دیدند، خنجر خوردند…ولی راهشان خاموش نشد و حالا، آن پرچم در دستان کسی است که سالها است با قلبی مطمئن، یکتنه در برابر لشکر بیامان ایستاده است. نه به خاطر خودش که برای حفظ مسیری که خون شهدا فرش آن بوده.
آنکه پرچم را زمین نگذاشت
رهبر معظم انقلاب نگذاشتند پرچم انقلاب بیقبله بماند. وقتی خیلیها خسته شدند، شک کردند، عقب نشستند، سازش را پیشنهاد دادند، او ایستاد و گفت: ما هنوز زیر بیرق عباس هستیم. آری! معظمله نه فریب لبخندهای دشمن را خورد، نه به وعدههای کدخدا دل بست، نه دست بر زانو زد. مردانه ایستاد. باور داشت که اگر پرچم عباس بر زمین بیفتد، دیگر هیچ پرچمی به عزت نخواهد رسید.
ما هنوز ایستادهایم
امروز.... امروز اگر این نظام هنوز ایستاده، اگر علم عزت ایران هنوز در اهتزاز است، اگر ملت ما در میدانهای سخت عقب نمینشیند، بهخاطر این است که پرچمدار، هنوز وفادار است.
رهبری که نگذاشت راه شهدا فراموش شود، رهبری که نگذاشت انقلاب در گرداب سیاستهای غرب و شرق حل شود، رهبری که فرمود: «تا وقتی بیرق عباس در دستان ماست، به هیچ قدرتی تکیه نخواهیم کرد.»
پایان یک راه روشن
باید گفت بیرق عباس فقط یک تکه پارچه نیست. آیینهایاست که آدم را به خودش نشان میدهد که ایستادهای یا افتاده!
رهبری که سالهاست در خط مقدم ایستاده، امروز همان بیرق را در دست دارد و ما، مردمی هستیم که خون دادهایم تا این بیرق زمین نیفتد.
پس اگر امروز بپرسند:زیر کدام پرچم ایستادهاید؟میگوییم: زیر پرچم ابوالفضل (ع) با رهبری که راه کربلا را بلد است و نظامی که اگرچه ناملایمات فراوانی دیده است، اما خم نشده…چون زیر بیرق عباس، جایی برای خم شدن نیست.
امشب رهبر انقلاب همزمان با شب تاسوعا در جمع عزاداران حاضر شدند.
انتهای پیام/