پرده‌ای که هرگز باز نشد؛ رازِ کمک شهید گیاهدوست به زائر بیمار در عتبات عالیات
به گزارش خبرنگار آنا، پنج‌شنبه 29 خرداد 1404 ساعت ۱۷:۳۰ میدان امام حسن (ع) آران و بیدگل میزبان نخستین شهید طریق‌القدس شهرستان آران و بیدگل پاسدار شهید روح‌الله گیاهدوست آرانی بود.
کل خیابان محمد هلال منتهی به امامزاده محمد هلال بن علی (ع) مملو از جمعیت بود. پیر و جوان و کودک و نوجوان و زن و مرد همه آمده‌اند برای وداع با این شهید مظلوم بی سر. آنقدر جمعیت و صلابت این تشییع جنازه با شکوه بود که همه یادآور تشییع جنازه سالهای دفاع مقدس را در اذهان زنده بود. او پس از مداحی و شعارهای علیه آمریکای جنایتکار و رژيم صهیونیستی با بدرقه مردم در جوار گلزار شهدای امامزاده هلال بن علی (ع) آرمید. یادش گرامی باد.
در ۱۲ کیلومتریِ جاده نطنز به کاشان روستایِ «تکیه سادات» واقع است که اهالی آن جملگی از سادات موسوی در جوار مرقد شریف آقا سید جلال الدین مهدی، منسوب به امام جواد(ع) روزگار می گذرانند.
بیش از یک قرن پیش، «سیدحسن»، از نوادگان سیدجلال‌الدین مهدی، ضمن تشرف به حرم حضرت محمدهلال(ع) برای انجام خدمات کشاورزی در زمینه خرمن کوبی در آران مقیم شد و در ازدواج با دختری به نام «خانم» از خاندان قندی در محله ی و شاد دارای سه پسر شد که از جمله آنها «سید احمد»(کشاورز دشت طلق‌آباد) در ازدواج با گوهر خانم(دختر کربلایی خدابخش که در سفر زیارت کربلا جان باخت و دیگر به آبادی برنگشت و در مسیر راه در قصر شیرین دفن شد) صاحب چند اولاد شد.
ازجمله فرزندان سید احمد، «سید مسلم» در ازدواج با زهرا کویری(از نوادگان آقامبین)، چند فرزند از جمله سید عباس تکیه به دنیا آمد که در دوران دفاع مقدس و در عملیات کربلای 4 در1365/10/4 به شهادت رسید.
سیداحمد همچنین دو دختر داشت که «سیده معصومه»، همسر حجت‌الاسلام سلیمان اقبالی بود که یکی از فرزندانشان به نام محسن در عملیات والفجر ۲ در ۱۳۶۲/۵/۱۶ به شهادت رسید.
«سیده جمیله»، دیگر دختر سید احمد نیز در ازدواج با میرزا(پسر آقاعلی ، کشاورز دشت منصوره و ساکن در محله‌ای که امروزه به کوی شهدا موسوم است) تقی و عزیزالله را به دنیا آورد.
عزیزالله در دشت منصوره کمک کار پدر بود و با دختر یکی از کشاورزان دشت پیره، «زهره خندانی» ازدواج کرد. وی در سال ۱۳۶۳ دارای پسری شد که به عشق امام خمینی در آن سال های دفاع مقدس پس از انقلاب اسلامی، او را «روح الله» نامید.
روح‌الله دوران کودکی و نوجوانی را در آغوش خانواده‌ای که پدر راننده تاکسی بود و مادرش قالی می‌بافت، سپری کرد و ضمن اشتغال به کار در یکی از شرکت‌های فرش ماشینی با «زهرا گیاهدوست»، دختر یکی دیگر از نوادگان آقاعلی میرزا، حسین گیاهدوست(راننده ی بازنشسته ی جهاد نصر کاشان) در سال 1383 ازدواج کرد.
روح‌الله پس از ازدواج و با موافقت همسرش به لباس سبز پاسداری ملبس شد و زندگی مشترک آنها با حضور داماد در زاهدان آن هم در موقعیت زمانی حوادث مربوط به ریگی آغاز شد و به‌خاطر شرایط روحی نامناسب و دوری روح‌الله از خانواده، نخستین فرزند آنها در دوره ی جنینی سقط شد.
در کانون گرم خانواده این زوج جوان در دهه نود و سالهای ۱۳۹۰، ۱۳۹۳، ۱۳۹۵ و ۱۳۹۸، فاطمه، رقیه، خدیجه و محمدحیدر به دنیا آمدند.
روح‌الله و همسرش به کمک همدیگر موفق به تحصیل تا اخذ مدرک لیسانس در رشته‌های جغرافیا و مترجمی زبان انگلیسی شدند و همسرش با تشویق و کمک روح‌الله که امور زندگی از جمله مراقبت از فرزندان و طبخ غذا و ... را برعهده گرفته بود، موفق به حفظ کل قرآن شد و در این زمینه فرزندانش را نیز به امر حفظ قرآن(تا حفظ ۲۲ جز قرآن از سوی فاطمه و بقیه تا حفظ جزء ۳۰) ترغیب کرد.
روح‌الله در طول ۲۰ سال دوران خدمتی در سپاه مدتی در دفاع از حریم حرم حضرت زینب(س)، با داعش جنگید و سپس در نیروی هوافضای سپاه در مراقبت از تامین امنیت تاسیسات هسته ای نطنز کوشید.
روح‌الله در زندگی اجتماعی اهل خیر و مخلصِ بی‌ریا و بی ادعا بود و چه بسا سفر‌ه‌های نذری به دستپختش رنگین شد، بی‌آنکه خودش از نذری سهمی ببرد.
وی ضمن شرکت در نماز جماعت حرم حضرت محمدهلال(ع)، همواره فرزندانش را به رعایت حجاب و اقامه نماز اول وقت و پیروی از راه امام شهدا توصیه می‌کرد.
روح‌الله در عرفه ۱۴۴۵ق. حرم حضرت محمدهلال هلال(ع)، تصمیم گرفت به شکرانه توفیق همسرش در حفظ کل قرآن، همسر و مادر همسرش را به حج عمره اعزام کند. او با جبران ساعات کاریِ خود در شیفت‌های فوق‌العاده، در خانه ماند و امور چهارفرزندش را در مدت تشرف همسرش به مکه و مدینه برعهده گرفت.
وی همچنین در تشرفی که به عتبات عالیات داشت، مشمول عنایت ویژه حضرت امیرالمومنین(ع) برای دستگیری از یک زائر بیمار بنا بر یک رؤیای صادقه به توصیه حضرت شد و از همسرش خواست تا زنده است از آن پرده برندارد.
و بالاخره روح‌الله در آخرین شگفتانه‌اش در سالروز تولد همسرش(به قمری مقارن عید غدیر) و تقارن آن با تولد پسرش محمدحیدر در ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ضمن اهدای کادوی همسر، او را به مسافرتی قریب‌الوقوع بشارت داد که با وقوع حملات رژیم صهیونیستی، «سروان روح الله گیاهدوست آرانی» به هنگام انجام مأموریتی در حفاظت از حریم مجتمع هسته‌ای نطنز، هدف حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی قرار گرفت و وفق وعده‌ای صادق در دفاع از وطن به تنها آرزویش یعنی شهادت رسید و در۲۵ خرداد ۱۴۰۴ به سفر ابدی شتافت تا در آستانه ماه محرم و همجوار حرم پیام‌آورِ عاشورا به ایران، پیکر مطهرش به تأسی از امام حسین علیه‌السلام، «بی سر» به خاک سپرده و مصداق عملیِ این بیت شعر نظام وفا آرانی شود:
حراست کن از آب و خاکِ وطن
فدا کن درین ره، سر و جان و تن
مقداد نمکی
انتهای پیام/
