اتحاد مردم، پروژه لیبی‌سازی ایران را در هم شکست
به گزارش خبرنگار آنا، با توقف درگیری اخیر میان ایران و رژیم صهیونیستی فضای رسانه‌ای ایران و جهان مملو از تحلیل‌های متفاوت در این خصوص شد. پر واضح است که در طول ۱۲ روز جنگ تحمیلی، رهبری حکیمانه فرمانده کل قوا، دفاع جانانه نیروهای مسلح کشور و اتحاد بی‌نظیر مردم ایران سبب شد تا رژیم صهیونیستی نتواند به اهداف خود در نبرد با ایران دست یابد.
روز ۱۸ فروردین ماه، دقیقا پنج روز پیش از آغاز مرحله اول مذاکرات غیر مستقیم ایران با آمریکا بود که «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا با «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در اتاق بیضی شکل کاخ سفید نشستی را با حضور خبرنگاران برگزار کرد.
در این نشست، نتانیاهو اصطلاحی را به کار برد که در محافل سیاسی و رسانه‌های اجتماعی سروصدای زیادی به راه انداخت. او مدل مطلوب مذاکره با ایران را همانند مذاکرات با کشور لیبی عنوان کرد.
در این گزارش می‌خواهیم به بازخوانی تاریخی مذاکره آمریکا با کشور لیبی بپردازیم و بدانیم چه چیزی باعث شد تا دشمنان کشورمان از جمله آمریکا و رژیم صهیونیستی تاکنون نتوانسته‌اند چنین پروژه‌ای را در کشورمان پیاده‌سازی کنند.
تجربه تاریخی خیانت آمریکا به لیبی
به دهه ۱۹۷۰ بازگردیم؛ جایی که «معمر قذافی»، رهبر وقت لیبی تصمیم گرفت کشورش را به یک قدرت مستقل تبدیل کند و در این راستا اقدام به توسعه برنامه هسته‌ای و موشکی کشورش کرد.
آمریکا و کشورهای غربی این اقدام قذافی را خطری برای منافع خود تلقی کردند و با اعمال تحریم‌های شدید، این کشور را تحت فشارهای بین‌المللی قرار دادند که این امر سبب شد تا قذافی کم کم پای میز مذاکره با آمریکا و غربی‌ها برود.
در نهایت، سال ۲۰۰۳ بود که قذافی به آمریکا اعتماد کرد و حاضر شد تا برنامه هسته‌ای و موشکی‌اش را که ابزار دفاعی کشورش محسوب می‌شدند به آمریکا واگذار کند. از سوی دیگر آمریکا نیز متعهد شد تا به این کشور حمله نظامی نکند، تحریم‌های این کشور را لغو کند و مجددا پای این کشور را به عرصه‌های بین‌المللی باز کند.
رفته رفته اختلافات داخلی با حمایت آمریکا و ناتو در کشور لیبی شدت گرفت و در نهایت در سال ۲۰۱۱ با دخالت نظامی ناتو حکومت وقت لیبی به رهبری قذافی سرنگون شد. پس از آن بود که لیبی توسط نیروهای مسلح، شبه نظامیان، گروه‌های تروریستی و غیره که هر کدام قسمتی از این کشور را در دست گرفتند تجزیه شد.
این گونه بود که کشور قدرتمند و ثروتمندی همچون لیبی به یکی از بی‌ثبات‌ترین کشورهای آفریقا تبدیل شد و هنوز هم این کشور در نابسامانی به سر می‌برد.
بازخوانی تجربه تاریخی کشور لیبی و اعتماد او به آمریکا و غرب به ما یادآور می‌شود که آنها هیچ‌گاه دلسوز کشورهای دیگر نبوده و تنها به دنبال افزایش سلطه خود به سایر کشورها هستند.
اتحاد مردم سبب شکست پروژه لیبی سازی ایران
پروژه لیبی سازی ایران نیز رویای امروزه‌ی دشمنانمان نیست؛ این پروژه از زمان «جورج بوش»، رئیس جمهور اسبق آمریکا در محافل ضد ایرانی مطرح می‌شد و از آن می‌توان به عنوان آرزوی به گور رفته کشورهای ضد ایرانی عنوان کرد.
در حمله اخیر رژیم صهیونیستی به کشورمان فارغ از عملکرد مثال زدنی نیروهای مسلح کشورمان چیزی که این رژیم را وادار به پذیرش آتش‌بس کرد اتحاد مثال‌زدنی مردم کشورمان در طول ۱۲ روز جنگ تحمیلی بود. به زعم بسیاری از کارشناسان نظامی و سیاسی رژیم صهیونیستی گمان می‌کرد همزمان با حمله او به کشورمان موجی از نارضایتی در کشورمان ایجاد خواهد شد که سبب به وجود آمدن اعتراضات گسترده داخلی مردم علیه حاکمیت می‌شود.
اما پس از حمله جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به ایران نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه مردم با هر نوع طرز فکر و سلیقه‌ای اختلافات داخلی را کنار گذاشته و در برابر تهاجم خارجی به کشورشان با یکدیگر متحد شدند. بدین ترتیب بود که محاسبات دشمن کاملا بهم ریخت و به این نتیجه رسید که ادامه حملات نظامی علیه کشورمان تنها حملات قدرتمندانه موشکی و پهپادی نیروهای مسلح کشورمان به عمق خاک رژیم صهیونیستی را گسترده و دقیق‌تر خواهد کرد.
دشمنان قسم خورده این مرز و بوم هیچ گاه دست از دشمنی خود برنخواهد داشت و از طرق مختلفی مثل آشوب‌های داخلی، تهدید، تحریم، حمله نظامی درصدد ایجاد ناامنی و نابودی تاسیسات نظامی و علمی کشور هستند.
برای مقابله با چنین دشمنی هیچ راهی جز افزایش اتحاد و انسجام اجتماعی میان مردم و تقویت بیش از پیش توان نظامی کشور وجود ندارد.
انتهای پیام/
