غریب‌پور: اپرای ایرانی نیازی به وام گرفتن از غرب ندارد

غریب‌پور: اپرای ایرانی نیازی به وام گرفتن از غرب ندارد
بهروز غریب‌پور از ضرورت توجه به ادبیات کهن ایران و ظرفیت بی‌پایان آن برای تولید آثار نمایشی سخن گفت.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نشست تحلیلی پروژه اپرای عروسکی مولوی با حضور نادره رضایی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بابک رضایی مدیر دفتر موسیقی، بهروز غریب‌پور کارگردان پروژه و پیمان شیخی مجری، ظهر امروز بیست و چهارم اردیبهشت ماه در غرفه هنرگان نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد. 

در این نشست، بهروز غریب‌پور از ضرورت توجه به ادبیات کهن ایران و ظرفیت بی‌پایان آن برای تولید آثار نمایشی سخن گفت.

غریب‌پور در آغاز از حضور نادره رضایی در نشست و همچنین از تماشای اپرا توسط او قدردانی کرد و ابراز امیدواری نمود که بابک رضایی منشأ خیر در عرصه موسیقی کشور باشد.

وی با اشاره به بحث‌هایی پیرامون اصالت مولوی اظهار کرد که پیش از آنکه در برخی محافل گفته شود مولوی ایرانی نبوده و ترک است، همان افراد به مخالفت برمی‌خیزند و به دفاع از ایرانی بودن او می‌پردازند.

به باور غریب‌پور، اگر مولوی، فردوسی، سعدی، عطار و خیام نبودند، جهان بشریت چیزی کم داشت؛ چرا که این شاعران با نگاهی اسلامی، خداجو و خداپرست، منشأ تفکری عظیم بوده‌اند.

غریب‌پور تأکید کرد که باید توجه بیشتری به بزرگان ادب و فرهنگ داشت و برای نمونه به سیزده ترجمه روسی از اشعار خیام و چندین ترجمه انگلیسی از مثنوی اشاره کرد. وی افزود: فردوسی از جمله چهره‌هایی است که داستان‌هایش به زبان‌های مختلف ترجمه شده ، گوته خود را شاگرد حافظ می‌دانست، در حالی‌که حافظ را بایدDNA فرهنگی مردم ایران دانست.

وی زبان مولوی را زبانی دانست که از عشق سطحی فراتر رفته و به کشف خلقت پرداخته است و توضیح داد: به همین دلیل تصمیم گرفته به جای اقتباس از آثار دراماتیک غربی، به سراغ ادیبان ایرانی برود که همچنان در حال تکثیر در جهان‌اند.

غریب‌پور در ادامه مسیر خود از اپرای رستم و سهراب تا مولوی را شرح داد و گفت : شیوه خواندن اپرای غربی توان انتقال شعر فارسی را ندارد، از این رو تلاش کرده‌اند با بهره‌گیری از دستگاه‌های موسیقی ایرانی، فضای متفاوتی خلق کنند.

او یادآور شد که آغاز راهش با موضوع عاشورا بوده تا به روشنفکرانی که گذشته را کنار گذاشته‌اند، نشان دهد ریشه‌های فرهنگی ما چه میزان ظرفیت دارند.

به باور غریب‌پور، اگر تنها شاهنامه را منبع اپرای ایرانی قرار دهیم، صدها اپرا می‌توان خلق کرد، چه رسد به دیگر آثار بزرگان ادب فارسی. به همین جهت، نیازی به اقتباس از اپرای غربی وجود ندارد، هرچند که از بیست‌سالگی با اپرای غربی آشنا بوده و منعی در آموختن از آن نمی‌بیند، اما ضعف داستانی آن‌ها مانعی برای الگوبرداری جدی به شمار می‌رود.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا