پایش محیط‌زیست واحد‌های صنعتی ضرورتی راهبردی برای توسعه پایدار
رحیم وکیل‌زاده معاون پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در حاشیه امضای تفاهم‌نامه همکاری این واحد دانشگاهی و سازمان نظام‌مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی در گفت‌وگو با خبرنگار آنا اظهار کرد: در عصر انقلاب صنعتی چهارم، تعادل میان توسعه اقتصادی و حفظ محیط‌زیست، مستلزم اتخاذ سازوکار‌های نظارتی دقیق بوده؛ جمهوری اسلامی ایران با تمسک به فقه پویای شیعی و اصول حقوقی مترقی در اسناد بالادستی خود، صنایع را موظف به رعایت حد مجاز آلاینده‌ها کرده است.
وی با اشاره به پایش صنعتی به‌عنوان ابزار نظارتی عنوان کرد: پایش صنعتی سه رکن پیشگیری، کنترل و اصلاح را پوشش می‌دهد. پایش محیط‌زیست واحد‌های صنعتی، معدنی، امروزه نه‌تنها یک تکلیف قانونی؛ بلکه ضرورتی راهبردی برای توسعه پایدار است. با تشدید چالش‌هایی مانند تغییرات اقلیمی و آلودگی‌ها این پایش‌ها باید به‌صورت نظام‌مند و با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین انجام شود تا اثرات صنعت بر هوا، آب، خاک و تنوع زیستی را دقیقاً رصد کند.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بیان کرد: یکپارچه‌سازی پایش در چرخه حیات صنعت - از طراحی تا بهره‌برداری - امکان کنترل بهینه مخاطرات را فراهم می‌کند. شفافیت در انتشار داده‌ها نیز پایه‌ای برای مسئولیت‌پذیری و اعتمادسازی میان جامعه و نهاد‌های نظارتی بوده در این حوزه اهمیت یکپارچه‌سازی پایش‌های محیط‌زیستی در همه سطوح طراحی، بهره‌برداری مورد تأکید است. این رویکرد جامع، امکان شناسایی، ارزیابی و کنترل مؤثر مخاطرات و اثرات زیست‌محیطی ناشی از فرایند‌های صنعتی را فراهم می‌آورد.
وکیل‌زاده اضافه کرد: بنا به نیاز لازم است پایش‌ها مبتنی بر شاخص‌های کلیدی عملکرد زیست‌محیطی و با استفاده از روش‌های علمی معتبر و فناوری‌های نوین سنجش و اندازه‌گیری به‌صورت مستمر و دوره‌ای انجام می‌گیرد.در این میان، آموزش به‌عنوان رکن اساسی در ارتقای کیفیت پایش صنعتی مطرح می‌شود. آگاهی‌بخشی به مدیران، کارشناسان و اپراتور‌ها در زمینه روش‌های نوین پایش، استفاده از فناوری‌های روز و الزامات قانونی، موجب بهبود دقت و کارایی این فرایند می‌شود.
وی افزود: آموزش‌های تخصصی همچنین توانایی پیش‌بینی و پیشگیری از حوادث احتمالی را افزایش داده و فرهنگ مسئولیت‌پذیری را در قبال توسعه پایدار صنعتی نهادینه می‌کند. براین‌اساس، اهمیت پایش واحد‌های صنعتی و نقش محوری آموزش در دستیابی به صنعتی پاک، ایمن و کارآمد شفاف است و با تأکید بر این دو مؤلفه، می‌توان گام‌های مؤثری در راستای تحقق اهداف صنعت پاک و محیط‌زیست پایدار برداشت.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز مطرح کرد: گذار به صنایع پایدار نه یک گزینه؛ بلکه ضرورتی حیاتی برای بقای صنایع در قرن بیست و یکم محسوب می‌شود. این تحول علاوه بر حفظ محیط‌زیست و ارتقای مسئولیت‌های اجتماعی، منافع اقتصادی بلندمدتی را نیز برای صنایع به همراه خواهد داشت. افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌های عملیاتی، بهبود تصویر برند و دسترسی به بازار‌های بین‌المللی که روزبه‌روز نسبت به محصولات پایدار حساسیت بیشتری نشان می‌دهند ازجمله این مزایا هستند. آینده متعلق به صنایعی بوده که امروز هوشمندانه مسیر پایداری را در پیش گرفته‌اند و توسعه متوازن را سرلوحه فعالیت‌های خود قرار داده‌اند.
وکیل‌زاده گفت: هدف اصلی پایش واحد‌های صنعتی شناسایی عوامل آلایندگی به تفکیک واحد‌های صنعتی و معدنی زیرمجموعه در سازمان‌های وابسته و تابعه - تجزیه‌وتحلیل پارامتر‌ها و کنترل آلودگی‌ها - کاهش تعداد صنایع آلاینده است.
وی با اشاره به الزامات قانونی و اسناد بالادستی کشور برای پایش توضیح داد: اصل ۵۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری – ۱۳۹۴، قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست – مصوب ۱۳۵۸ و اصلاحیه ۱۳۷۱، دستورالعمل اجرایی تبصره (۱) ماده ۳۸ قانون مالیات بر ارزش‌افزوده، قانون جلوگیری از آلودگی هوا – مصوب ۱۳۷۴، آیین‌نامه اجرایی قانون جلوگیری از آلودگی هوا – مصوب ۱۳۷۹، قانون توزیع عادلانه آب – مصوب ۱۳۶۱، آیین‌نامه جلوگیری آلودگی آب – مصوب ۱۳۷۳، قانون مدیریت پسماند – ۱۳۸۳، آیین‌نامه اجرایی قانون مدیریت پسماند ۱۳۸۴، برنامه جامع مدیریت HSEE وزارت صنعت، معدن و تجارت و ماده ۳ بند ۴ قانون تأسیس سازمان نظام‌مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی جمهوری اسلامی ایران که به« تلاش در راستای حفظ و پایداری محیط‌زیست و منابع پایه تجدیدشونده به‌منظور دستیابی به توسعه پایدار» تأکید دارد.
انتهای پیام/
