باگ در قوانین اتحادیه جهانی کشتی؛ از چامیزو تا قانم، ذبح عدالت با قانونی که تغییر نمی‌کند!
به گزارش خبرگزاری آنا، مسابقات قهرمانی کشتی فرنگی اروپا در وزن ۷۲ کیلوگرم که بین کشتی‌گیران مجارستان و فرانسه برگزار می‌شد، در وقت قانونی ۴-۴ به سود لونته لوای مجارستانی به اتمام رسید و داور وسط دست لوای را مقابل ابراهیم قانم به عنوان برنده بالا برد؛ اما این پایان کار نبود و اعتراض فرانسوی‌ها کار را با شمارش مجدد امتیازات مبارزه کشاند و مشخص شد در ابتدای تایم دوم، یک امتیاز اضافی برای لوای لحاظ شده است.
در قوانین کشتی به صراحت آمده که نتیجه کشتی بعد از اتمام آن، یعنی زمانی که داور دست برنده را بالا برد، به هیچ وجه تغییر نخواهد کرد، البته که در این مبارزه نمی‌شد حتی با کم کردن یک امتیاز اضافه لوای، با اطمینان قانم را برنده کشتی دانست چراکه یک امتیاز مورد بحث، در ابتدای کشتی لحاظ نشده بود و احتمال رد وبدل شدن امتیازات دیگر در ادامه مبارزه وجود داشت؛ بنابراین اتحادیه جهانی بعد از آنکه تایید کرد در مبارزه لوای و قانم، یک امتیاز قانم نوشته نشده، درنهایت تصمیم گرفت دو نشان طلا در وزن ۷۲ کیلوگرم توزیع شود یکی برای مجارستان و یکی برای فرانسه؛ و البته این برای اولین بار نبود که اتفاق می‌افتاد. سال ۲۰۲۳ نیز اشتباه داور مبارزه فینال وزن ۸۷ کیلوگرم بین کشتی‌گیران ترکیه و مجارستان، منجر به اهدای دو نشان طلا در مسابقات جهانی شد.
دیوید لوسونچی در این مبارزه علی چنگیز را ضربه فنی کرده بود، اما داور ضربه را نگرفت و کشتی ادامه پیدا کرد و درنهایت چنگیز از ترکیه این کشتی را برد. مجارستان در پایان مسابقات، درخواست بررسی مجدد فیلم این کشتی را داد و یک ماه بعد از جهانی ۲۰۲۳ بلگراد، تصمیم گرفته شد با توجه به محرز بودن ضربه شدن چنگیز، یک طلای دیگر هم به لوسونچی اهدا شود و سکوی این وزن نفر دوم نداشته باشد.
همان سال در مسابقات جهانی نوجوانان هم این اتفاق تکرار شد و باتوجه به محرز بودن اشتباه داور، در یک وزن، دو نفر قهرمان جهان شدند؛ بنابراین از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ در خلال سه مسابقه رسمی اتحادیه جهانی؛ دو مسابقه جهانی بزرگسالان و نوجوانان و همچنین قهرمانی اروپا، اشتباه داوران منجر به اهدای دو طلا شد.
اشتباهات داوری کشتی باوجود ابزارهایی، چون چلنج و استفاده از دوربین‌های فوق پیشرفته در مسابقات رسمی اتحادیه جهانی و نظارت هیئت ژوری که داوران برجسته و درجه یک این ترکیب را تشکیل می‌دهند، باز هم بیشتر از حد معمول است؛ درعین حال نیز باگ قوانین کشتی جهان را بیش از پیش به چشم می‌آورد، اینکه چرا وقتی تضییع حق یک کشتی‌گیر، مسلم و محرز بوده، نباید یک نفر صاحب نشان طلا شود و اتحادیه جهانی کشتی همچنان بر قانون قبلی خود –عدم تغییر نتیجه بعد از اتمام کشتی- تجدید نظر کند؟
در مبارزه جنجالی فرانک چامیزو و بایراموف در مسابقات گزینشی المپیک ۲۰۲۴ نیز بیش از هر زمان دیگری این باگ هویدا شد. خصوصا زمانی که با اعتراض چامیزو و اشاره سربسته‌اش به داستان پیشنهاد رشوه، پرونده داوری مبارزه او و کشتی‌گیر میزبان در مرحله نیمه‌نهایی گزینشی اروپایی به اتحادیه جهانی رسید.
این کشتی در وقت قانونی با اماواگر بسیار، ۸-۸ مساوی به سود بایراموف تمام شد. باکو میزبانی مسابقات گزینشی قاره اروپا را به عهده داشت و دو فینالیست سهمیه المپیک می‌گرفتند. مصاحبه‌های کشتی‌گیر سرشناس وزن ۷۴ کیلوگرم و کنایه‌هایش در فضای مجازی به داوری مبارزه با بایراموف، اتحادیه جهانی را مجبور به واکنش کرد و درنهایت کمیسیون داوران تایید کرد که حق چامیزو در این کشتی به وضوح پایمال شده و او برنده کشتی بوده، اما باز هم به قانون خود اشاره کرد که وقتی دست بایراموف بالا رفته، دیگر نمی‌تواند برنده را عوض کرد؛ درحالیکه بیشتر ابهامات داوری این مبارزه، مربوط به آخرین امتیازات ردوبدل شده بین کشتی‌گیران در ثانیه‌های پایانی بود و همین موضوع باعث شد اتحادیه جهانی چامیزو را برنده اعلام کند، اما جای برنده و بازنده عوض نشد و صرفا، سید یک به چامیزو در مسابقات گزینشی آخر در استانبول داده شد که البته کشتی‌گیر کوبایی تبار ایتالیا به دلیل فاصله کم دو مسابقه گزینشی قاره‌ای و جهانی، نتوانست در گزینشی آخر سهمیه المپیک بگیرد و درنهایت باتوجه به محرومیت‌هایی که در المپیک ۲۰۲۴ علیه کشتی‌گیران بلاروسی و روسی و دوپینگی‌ها اعمال شد، به چامیزو دقیقه نودی سهمیه حضور در المپیک داده شد.
به نظر می‌رسد یکی از قوانینی که به واقع نیاز به بازنگری دارد همین عدم تغییر نتیجه کشتی بعد از اتمام آن است.
قطعا قانون وحی منزل نیست و اگر ایراد بزرگی داشته باشد، می‌توان در کمیسیون فنی اتحادیه جهانی مطرح شده و با همکاری کمیسیون داوران، در آن اصلاحاتی انجام داد، مگر آنکه در این میان، منفعت عده‌ای در کشتی جهان با عدم تغییر قوانین اینچنینی گره خورده باشد.
مثلا در جایی مثل کشتی چامیزو با حریف آذربایجانی که مشخصا اشتباه داور جای برنده و بازنده را تغییر داد و یا ضربه دیوید لوسونچی در جهانی بلگراد، اینها مواردی بودند که به راحتی می‌شد حتی بعد از مبارزه، برنده واقعی را معرفی کرد.
البته کشور‌ها در مسابقات داخلی و انتخابی تیم ملی خود می‌توانند موارد این چنینی را در نظر بگیرند. مثلا در چرخه انتخابی تیم‌های ملی کشتی ایران که از حساسیت زیادی برخوردار است، معمولا یک بند و تبصره گنجانده می‌شود که درصورتی که اشتباه داوری محرز بوده باشد، کادرفنی تصمیم به تکرار مبارزه می‌گیرد. درواقع اینجا هم بااستناد به قوانین اتحادیه جهانی، جای برنده و بازنده تغییر نمی‌کند، اما برای آنکه از کشتی‌گیری حقی ضایع نشود، فدراسیون کشتی می‌تواند تکرار مبارزه را به چرخه اضافه کند.
انتهای پیام/
