غزه؛ آینه تکرار ظلم در برابر چشم دنیا
خبرگزاری آنا- عماد نجار: در روزگاری که تقریباً همه دولت‌ها و سازمان‌ها و نهاد‌های بین‌المللی و حتی نیروهای شبهه نظامی و تروریستی داعیه‌دار رعایت حقوق بشر هستند و خود و تمامی عناصر تحت امرشان را (حداقل به‌ظاهر و نمایشی) مبادی رعایت قوانین و مصوبات جهانی در حقوق انسانی می‌دانند، ما شاهد هستیم که یک تروریست شبه‌دولتی با سابقه بسیار ننگین چه در پیش از تأسیس رژیم منحوس اسرائیل و چه در تاریخ کوتاه و سرتاسر خون‌آلود ۷۷ ساله خود هیچ مانعی در برابر کشتار، غصب، شکنجه، استفاده از سپر انسانی، افزایش اشغالگری، ترور، جنگ‌افروزی و ده‌ها مورد از رفتار‌های غیرانسانی را پیش روی خود نمی‌بیند و هرروزه بر میزان این جنایات می‌افزاید.
در چنین شرایطی یک سؤال مطرح می‌شود که چرا هیچ کشور، شخص، نهاد و سازمانی اقدامی برای جلوگیری از این رفتار‌های غیرانسانی از خود بروز نمی‌دهد و حتی برخی از کاخ سفید نشینان و حتی سران قاره سبز حمایت‌های متنوعی را از این مجموعه غاصب می‌کنند.
در حال حاضر، شرایط حاکم بر غزه منطبق بر هیچ منطقی و در چارچوب هیچ تفکری نیست و هر جنبده‌ای در این باریکه هدف محسوب می‌شود. گور‌های دست جمعی و رگبار گلوله به داخل گودال‌های مملو از مردان یا قتل‌عام آنها با استفاده از انواع بمب‌های غیرمجاز و کشتار جمعی گواهی بر این ادعا است.
شاید در دور اول حملات، به دلیل فشار ناشی از افکار عمومی جهان، شدت و حدت جنایات اندکی کنترل شده بود؛ ولی اکنون در دور دوم حملات و هم‌زمان با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید و حضور پررنگ لابی‌های صهیونیستی در اطراف وی، اسرائیل در آسودگی کامل در برابر دیدگان دنیا اقدام به کشتار و نسل‌کشی در فلسطین می‌کند و خوب می‌داند که هیچ‌کسی جلودار او نیست.
حتی از کشور‌های به‌ظاهر مستقل و قدرتمند قاره سبز هم به دلیل ترس از کاخ سفید واکنشی را شاهد نیستیم. دشمن وحشی بدون کنترل ماشه را روی فلسطینی‌ها اعم از زن و کودک، معلم، پزشک و پرستار، خبرنگار و عکاس، نیروهای آتش‌نشانی و امدادی و همه و همه می‌فشارد و تنها مشکل تل‌آویو کم بودن سرعت شلیک در ثانیه است تا نسل‌کشی مورد نظرش در غزه رخ دهد.
دنیا حتی خود را برای صدور بیانیه نیز به زحمت نمی‌اندازد، زیرا دیگر همگان می‌دانند که بیانیه‌های شورای امنیت و هیچ نهاد و کشوری برای این کودک کشان هار مانعی نخواهد بود.
اما نکته دیگر، بی‌اعتبار شد برگ برنده اسرا است تا آنجاکه تیم نتانیاهو در ادامه رفتار غیرانسانی خود هیچ امتیازی را برای آزادی اسرای صهیونیست حاضر نیست بپردازد؛ زیرا اگر اسرا در نتیجه بمباران به هلاکت برسند، به رژیم دستاویزی جدید برای تشدید کشتار مردم غزه خواهد داد؛ یعنی بهانه جدید برای به‌اصطلاح انتقام.
اما در این میان برخی برای فریب افکار عمومی ملت‌های عرب، اقدام به ارائه طرح هم می‌کنند؛ طرح‌هایی که سراسر یک‌طرفه و محافظ منافع اسرائیل است.
به‌عنوان‌مثال در یکی از طرح‌های پیشنهادی، این مطرح شد که یک هفته آتش‌بس برقرار شود تا کمک‌های جهانی بدون ممانعت رژیم صهیونیستی وارد غزه شود و نظامیان اسرائیلی از نقاط متصرف شده در دور دوم حملات عقب‌نشینی کنند تا به‌این‌ترتیب، توافق آتش‌بس به روند خود بازگردد و هر هفته پنج اسیر اسرائیلی آزاد شود و به‌تدریج رژیم نیز از غزه خارج شود.
نکته مشمئزکننده، اما در اینجا مخالفت رژیم اشغالگر با همین طرح بدون پشتوانه و یک‌طرفه است. در این شرایطی که این رژیم هیچ نیرویی را مقابل شقاوت‌های خود نمی‌بیند، نیازی به پذیرش هیچ طرحی در موضوع آتش‌بس نیست و تنها طرحی که به‌صورت نیمه‌کاره شاید مورد تائید تل‌آویو قرار بگیرد طرح اقتصادی و استثماری ترامپ برای غزه است.
حال این سؤال مهم به ذهن متبادر می‌شود که راهکار چیست؟
در شرایطی که هیچ قلاده‌ای جهت مهار این سگ هار وجود ندارد تنها راهکار در اختیار مقاومت است. اضلاع مقاومت می‌توانند با تجدیدقوا و اتخاذ مدیریتی واحد در عملیاتی ترکیبی و چند سویه در حوزه‌های سرزمینی، اقتصادی، نظامی، رسانه‌ای و حتی اطلاعاتی ضرباتی تأثیرگذار به رژیم وارد کنند. این مدل اقدامات علاوه بر کند کردن ماشین جنگی و کشتار اسرائیل باعث بحران‌آفرینی در عرصه‌های داخلی و خارجی برای صهیونیست‌ها خواهد بود و منجر به افزایش موج مهاجرت معکوس و ناآرامی‌های خیابانی در بین جامعه صهیونیستی می‌شود.
انتهای پیام/
