12:36 21 / 06 /1404
در گفت وگو با آنا

محمدیان: دلم در کشتی ماند،‌ یک مدال بیشتر روزی‌ام نبود/ خیلی‌ها می‌گویند چرا خداحافظی نکردی؛ به بازگشت فکر نمی‌کنم

محمدیان: دلم در کشتی ماند،‌ یک مدال بیشتر روزی‌ام نبود  خیلی‌ها می‌گویند چرا خداحافظی نکردی؛ به بازگشت فکر نمی‌کنم
دارنده مدال برنز کشتی جهان می‌گوید بعد از پایان محرومیت 4 ساله‌اش هرگز کم‌کاری نکرد و می‌خواست با یک مدال از کشتی خداحافظی نکند اما مدالِ بیشتر روزی او نبوده است.

محمدحسین محمدیان در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا درخصوص تیم آزاد اعزامی ایران به مسابقات جهانی زاگرب عنوان کرد:‌ شرایط تیم که خیلی خوب است، 70 درصد تیم را عنوان‌داران جهان و المپیک تشکیل می‌دهند، آن سه نفری هم که مدال بزرگسالان ندارند،‌ کشتی‌های خوبی گرفتند. مثلا احمد جوان مدال بزرگسالان آسیا دارد و در آسیای خوب کشتی گرفت و می‌شود امید داشت اینجا هم مدال جهانی بگیرد. در مورد شرایط بدنی‌اش سوال کردم، گفت خوب است و حالا همه چیز بستگی به خودش و قرعه‌اش دارد. علی مومنی که مدال امیدهای جهان را سال گذشته گرفت در این چند سال اخیر یکی از باثبات‌ترین 57 کیلوهای ایران بوده و ان‌شاءالله در میدان جهانی هم همان کیفیت را داشته باشد. یک قرعه خوب و اینکه روزش باشد هم به او کمک می‌کند. البته که دو وزن 57 و 61 کیلوی کشتی آزاد اوزان سختی در دنیا هستند و مدال گرفتن در آن سخت‌تر است. امیرحسین فیروزپور هم هرچند اولین جهانی بزرگسالانش را پیش رو دارد اما خیلی باتجربه است. سایر نفرات مثل رحمان عموزاد، امیرمحمد یزدانی، یونس امامی، محمد نخودی و کامران قاسم‌پور هم که باتجربه‌اند و امیرحسین زارع و امیرعلی آذرپیرا هم مدعی طلا هستند.

وی ادامه داد: یک قرعه نسبتا مناسب هم می‌تواند کمک‌شان کند چون به لحاظ شرایط بدنی همه خوبند و این تیم می‌تواند تاریخ‌ساز شود. تاحالا نداشتیم اینقدر کشتی‌گیر باتجربه در تیم باشند، تیمی که در عین جوانی، همه پخته‌اند.

عضو وزن 97 کیلوگرم تیم ملی آزاد در بازی‌های المپیک 2020 توکیو درباره اینکه خیلی از ستاره‌ها هم به دلیل جراحی و محرومیت در این رقابت‌ها غایبند، خاطرنشان کرد: چیزی که از گذشته یادمان می‌آید،‌ همیشه جهانی‌های بعد از المپیک یک مقدار در مقایسه با جهانی‌های دیگر سطح کیفی پایین‌تری دارد. چون بیشتر تیم‌ها پوست‌اندازی کرده، شاهد تغییر وزن و مداوای آسیب‌دیدگی‌های قهرمانان هستیم. در این شرایط یک مقدار کسب قهرمانی راحت‌تر به نظر می‌رسد. ضمن اینکه تیم ما تیم باچارچوب و خوبی است و البته این بهترین زمان برای قهرمانِ جهان شدن است و امیدوارم این اتفاق در زاگرب رقم بخورد. امیدوارم در کنار تلاش بچه‌ها، همه چیز در نهایت به سود تیم کشورمان رقم بخورد و بتوانیم نتیجه دلخواه را کسب کنیم. خیلی از مردم منتظر شروع مسابقات هستند و از موفقیت بچه‌ها خوشحال می‌شوند.

وی در مورد وضعیت امیرعلی آذرپیرا در مصاف با حریفانش در جهانی زاگرب تاکید کرد:‌ او رباط عمل کرد اما خوب رسید. نسبت به زمانی که پیش‌بینی می‌شد زودتر خودش را رساند و به تورنمنت هم رفت و در ادامه کشتی انتخابی گرفت. آذرپیرا جلوتر از سال گذشته‌اش هست،‌ حالا اعتماد به نفس بیشتر و شرایط بدنی بهتری دارد. به جای عبدالرشید سعدالله‌یف که قرار است ماگومد کوربانوف بیاید، اخمد تاج‌الدینوف، کشتی‌گیران آذربایجان و گرجستان، خود کایل اسنایدر آمریکایی و یوشیدای ژاپنی،‌ همه اینها خوبند. سطح 97 کیلوگرم خیلی بالاست و 7-8 کشتی‌گیر درجه یک دارد اما آن چیزی که از امیرعلی آذرپیرا می‌بینیم، در وضعیت خوبی است. درعین حال که نباید هیچ حریفی را دست کم گرفت، اما فکر می‌کنم مصاف او با تاج‌الدینوف تعیین‌کننده است.

محمدیان در پاسخ به این سوال که آیا دوره کشتی‌گیری‌اش تمام شده و دیگر به فکر کشتی گرفتن دوباره نیست؟، گفت: همیشه فکرم این بوده که وقتی کاری را شروع می‌کنی باید با تمام وجودت انجامش دهی. پای تصمیمی که گرفتم می‌مانم و فکر بازگشت نیستم. دوره کشتی‌ گرفتنم تمام شده، خیلی‌ها می‎‌پرسند چرا خداحافظی نکردی،‌ دلیلش این بود که از نظر من خداحافظی معنا ندارد،‌ این مسیر را باید ادامه داد. صرفا کشتی گرفتن برای من تمام شده و پا در مسیر جدیدی در کشتی گذاشته‌ام. تلاش هم می‌کنم در مسیر جدید بهترین باشم.

این کشتی‌گیر مازندرانی که بعد از پایان محرومیت 4 ساله‌اش با قدرت به تشک برگشت و در شروع کار کایل اسنایدر آمریکایی که آن وقت در اوج دوران خود بود را با ضربه فنی شکست داد، درباره اینکه نتوانست تعداد مدال‌هایش را در بازگشت اضافه کند، تصریح کرد: دلم که اینجا ماند، مگر می‌شود دلم در کشتی نمانده باشد. ذهنیتم این بود که با تنها یک مدال جهانی کارم تمام نشود اما قسمت نشد. چیزهای بیشتری می‌خواستم، اما وقتی 4 سال محرومیتم تمام شد، کرونا آمد. دوست ندارم به گذشته برگردم و آن اتفاقات را باز کنم، من تلاشم را کردم، با جان و دل؛ اما المپیک به آن شکل برایم تمام شد و بعد هم داستان آن مریضی به ناکامی‌ام در مسابقات جهانی منتهی شد. کم‌کاری نکردم، شاید روزی من نبود. حالا امید دارم در مسیر جدید بتوانم به دوستانم و شاگردانم کمک کنم که در مسیر قهرمانی قرار بگیرند. البته که می‌دانم داستان مربیگری با کشتی‌گیری خیلی فرق می‌کند.

محمدحسین محمدیان با تاکید براینکه در کار مربیگری چیزهای زیادی هست که باید یاد بگیرد، عنوان کرد: ابتدای مسیرم و چیز زیادی از مربیگری نمی‌دانم. در عین حال هم معتقدم هروقت فکر کنی خیلی می‌دانی، باختی و هیچ‌وقت هم کامل نخواهی بود. در کار مربیگری هرروز باید آپدیت شوی. من اینطور فکر می‌کنم که هر روزِ من باید مشغول آموختن باشم.

وی همچنین درباره اینکه در یک سال اخیر در کادرفنی هر دو تیم ملی نوجوانان و جوانان حضور داشته، گفت:‌ کارم را از همان اول با نوجوانان استارت زدم، اما یک اردو در گرگان همراه با غلامرضا محمدی بودیم و قرار شد تیم را به مسابقات جوانان در ترکیه ببرم. وقتی برگشتم دوباره در کنار نوجوانان بودم. این افتخاری برای من است که در کنار غلامرضا محمدی و عباس حاج‌کناری حضور داشتم. سالیان سال شاگرد آنها بودم و به مسابقات المپیک و رقابت‌های زیادی رفتم. از این بزرگترها خیلی یاد می‌گیرم.

 

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا