تضادهای آنتاگونیستی در تل‌آویو؛ تسریع حرکت به سوی زوال داخلی
به گزارش خبرگزاری آنا، مثلث «ارتش-کابینه-موساد» در تل‌آویو درهم‌شکسته‌تر و دفرمه‌تر از هر زمان دیگری به نظر می‌رسد. استیصال «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر، در نیل به هدف «نابودی مطلق حماس» و «آزادی اسرای صهیونیست» سبب شده تا مقامات ارشد امنیتی و نظامی در اراضی اشغالی درصدد بازتعریف و سنجش دوباره نسبت هزینه -فایده خود در جنگ غزه و فرامتن آن برآیند.
بااین‌حال بخش اعظمی از بحران‌هایی که تل‌آویو با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند، معطوف به زمان حال نیست و در آینده‌نگاری و آینده‌پژوهی سیاسی -اجتماعی در اراضی اشغالی نیز خود را نشان خواهد داد.
در لایه سیاسی، شاهد تحقق «نفرت متقابل» در اراضی اشغالی بین دو طیف لیبرال و محافظه‌کار هستیم. به عبارت بهتر، نتانیاهو در اراضی اشغالی شخصیتی بدتر از ترامپ در آمریکا پیدا کرده است: تقابل میان طرفداران و مخالفان نخست‌وزیر جلاد و کودک‌کش کنونی رژیم صهیونیستی از جنس «رقابت سیاسی» نیست و جای خود را به نفرت مطلق داده است.
بسیاری از استراتژیست‌های علوم اجتماعی و سیاسی در اراضی اشغالی می‌گویند اصل مناقشات در تل‌آویو پس از پایان جنگ غزه آغاز می‌شود: زمانی که دیگر نمی‌توان سخن از «سکوت اجباری» و «وضعیت اضطراری و جنگی» در تل‌آویو گفت.
در اینجا تضاد‌هایی که در طول ۲ سال جنگ اخیر در عرصه سیاسی تل‌آویو انباشته شده است، فرصت مبسوطی برای ظهور و بروز پیدا خواهد کرد.
اما لایه دیگر، ماهیتی نظامی-امنیتی دارد. مناسبات امنیتی-نظامی در تل آویو متعاقب وقوع عملیات طوفان الاقصی و تحولات دوساله پس‌ازآن، بیش از هر زمان دیگری مخدوش شده و شاهد شکل‌گیری طیف‌بندی‌های امنیتی و نظامی جدیدی در اسرائیل هستیم.
تفاوت مناقشات نظامی -امنیتی در تل‌آویو با مناقشات سیاسی این است که آنها (مناقشات نظامی -امنیتی) در بطن جنگ بیشتر ظهور و بروز پیدا می‌کند و دامنه آن به دوران پساجنگ نیز کشیده می‌شود. اخیراً روزنامه «نیویورک‌تایمز» آمریکا گزارش داد که شمار زیادی از نیرو‌های ذخیره ارتش اسرائیل دیگر حاضر به بازگشت به منطقه نبرد در غزه نیستند. پس از صد‌ها روز حضور در میدان‌های جنگ، بسیاری از سربازان ذخیره خسته شده‌اند و گروهی نیز حاضر به جنگیدن در نبردی که دیگر به آن باور ندارند، نیستند.
مقامات نظامی اسرائیل خود اذعان کرده‌اند که مشخص نیست چه تعداد از این نیرو‌ها پس از حدود ۲ سال جنگ دوباره به میدان بازگردند. این در حالی است که ارتش رژیم صهیونیستی در تدارک است تا ده‌ها هزار نیروی ذخیره دیگر را برای حمله به شهر غزه فراخواند. در ماه‌های گذشته شمار نیرو‌های ذخیره‌ای که از حضور در خدمت سر باز می‌زنند، افزایش یافته است. برخی دلیل این مسئله را فرسودگی، مشکلات خانوادگی و بحران‌های شغلی عنوان کرده‌اند و برخی دیگر نیز از ناامیدی روزافزون نسبت به جنگ سخن گفته‌اند.
ترکیب «ارتش فرسوده» و «جامعه دوقطبی» در اراضی اشغالی در دوران پساجنگ غزه بیشتر خود را نشان می‌دهد. بدیهی است که نتانیاهو و اپوزیسیون یا هر سیاستمدار دیگری که پس از جنگ در رأس معادلات قدرت در تل‌آویو قرار گیرد، هرگز توان غلبه بر این ۲ مؤلفه بازدارنده را ندارد. این به معنای تسریع حرکت صهیونیست‌ها به‌سوی زوال داخلی خواهد بود.
انتهای پیام/
