عسکری محمدیان: امامعلی حبیبی می‌گفت این کشتی را دوست ندارد/ کشتی به محمدحسین یک مدال المپیک بدهکار است
عسکری محمدیان در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا درباره درگذشت اسطوره کشتی مازندران و ایران، امامعلی حبیبی عنوان کرد: هرچند دوره کشتی‌گیری من با امامعلی حبیبی همزمان نبود، اما زمانی که رئیس هیئت کشتی مازندران بودم بار‌ها و بار‌ها با او دیدار داشتم. او را هر بار به هیئت دعوت می‌کردیم آمد و به ما لطف و محبت داشت، چندین بار من همراه خانواده‌ام و قهرمانان به عیادتش رفتم و همیشه استقبال خوبی هم از ما داشت.
وی ادامه داد: او در کشتی فوق‌العاده بود و تاریخ کشتی دنیا هرگز از یادش نخواهد برد. چندین طلای باکیفیت المپیک و جهانی گرفت و قطعا درگذشتش یک فقدان بزرگ برای نه تنها ورزش ایران، که برای ورزش جهان است. سرعت کشتی گرفتن حبیبی بی‌نهایت زبانزد بود.
نایب قهرمان پیشین کشتی جهان با اشاره به اینکه در مورد کشتی امروز بار‌ها با قهرمان المپیک ۱۹۵۶ ملبورن صحبت کرده، تاکید کرد: همیشه می‌گفت من این کشتی را قبول ندارم، چراکه پهلوان کشتی باید سرعت و فن داشته باشد. او کشتیِ بدون فن زدن را اصلا نمی‌پذیرفت و چنان با شور و شوق از فن‌هایی که روی حریفانش می‌زد، صحبت می‌کرد که همه سر شوق می‌آمدند. می‌گفت اگر این فن نشد یکی دیگر، کشتی‌گیر همیشه باید بتواند اگر حریف یک فن را بست، فن بعدی را اجرا کند و با فن امتیاز بگیرد و حریف را ببرد، همانطور که خودش کشتی می‌گرفت، دوست داشت کشتی‌گیر شجاعت زیادی روی تشک داشته باشد.
رئیس سابق هیات کشتی استان مازندران درخصوص درگذشت رضا سوخته‌سرایی که از همدوره‌های دور کشتی‌گیری‌اش بود، گفت: محمدحسین (پسرم) به من این خبر را اعلام کرد. ما خاطرات زیادی با هم داشتیم، سوخته و علیرضا سلیمانی بمب روحیه در کشتی ما بودند، هر جا می‌رفتند اصلا جو عوض می‌شد. خدا هردوی‌شان را بیامرزد. متاسفانه ۵-۶ سالی بود که از او بی‌خبر بودیم و نتوانستیم با هم صحبت کنیم، می‌دانستیم که شرایطش خوب نیست. چند باری که به گرگان آمده بود، زنگ می‌زد و آن زمان که مادرم در قید حیات بود، به خانه پدری‌ام در ساری می‌آمد. با خانمش و پسرش که بعدا درگذشت. پسرش سرطان گرفته بود و او را برای درمان به انگلیس برد. خودش تعریف می‌کرد فکر می‌کردیم کاملا خوب شده و برای چک‌آپ آخر به بیمارستان رفتیم که فردایش برگردیم ایران که طبق آخرین آزمایشی که از او گرفته بودند، دکتر اعلام کرد این بچه ۱۰-۱۵ روز بیشتر زنده نمی‌ماند و همان هم شد. خدا رحمتش کند. بچه‌ها در اردو‌ها همیشه از او و علیرضا سلیمانی روحیه میگرفتند، خاطرات‌مان در خیابان‌های مسکو با آنها و کلاه شاپویی که علیرضا سلیمانی گذاشته بود را هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم.
پیشکسوت کشتی درخصوص وضعیت پسرش محمدحسین محمدیان که امسال عضو کادرفنی تیم ملی نوجوانان شد و در جهانی یونان حضور داشت، نیز گفت: او شم مربیگری دارد، نمی‌خواهم تعریف کنم، اما حضورش در تیم نوجوانان بازتاب خوبی داشت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا محمدحسین کار مربیگری را ادامه می‌دهد؟ تاکید کرد: نمی‌دانم، خدا می‌داند. این روز‌ها که تمرین بدنسازی می‌کند و روی فرم است، با بچه‌ها هم سرشاخ می‌شود. احساس می‌کنم کشتی دو مدال جهانی و المپیک به او بدهکار است.
انتهای پیام/
