تحلیل «تحریم» در ادبیات حاکم بر میز مذاکره ایران؛ یک ابزار در دست ۳ بازیگر
به گزارش خبرگزاری آنا، تروئیکای اروپایی طرف برجام در نامه‌ای خطاب به شورای امنیت، گفته‌اند چنانچه ایران به میز مذاکره با جامعه جهانی برای حل‌وفصل پرونده هسته‌ای خود بازنگردد، آنها هم به‌نوبه خود آماده بازگرداندن تحریم‌های بین‌المللی علیه تهران هستند.
آن‌گونه که «فایننشال تایمز» روایت کرده، وزرای خارجه فرانسه، انگلیس و آلمان، در این نامه برای اینکه ایران را تحت‌فشار قرار دهند به مکانیسم «اسنپ بک» متوسل شده‌اند که تحت عنوان مکانیسم ماشه نیز شناخته می‌شود و به معنی بازگشت خودکار تحریم‌ها در صورت عدم پایبندی ایران به تعهداتش در توافق برجام است.
آنها در این نامه نوشته‌اند: به‌وضوح گفته‌ایم، اگر ایران تا پایان اوت ۲۰۲۵، خواهان رسیدن به راه‌حل دیپلماتیک نباشد یا از فرصت تمدید اسنپ بک استفاده نکند، تروئیکا نیز آمادگی عملیاتی کردن این مکانیسم را دارد.
وزرای خارجه E۳ در ادامه ادعای خود گفته‌اند، این هشدار بعد از انجام گفت‌و‌گو‌های جدی، صادقانه و دقیق که در نشست استانبول داشتیم، به طرف ایرانی داده می‌شود.
تحریم، ابزار تنظیم فاصله تا توافق برد-برد
در مقابل، اینجا در تهران، دستگاه دیپلماسی می‌گوید که اروپا با اجتناب از محکوم کردن تجاوز نظامی اسرائیل به سایت‌های هسته‌ای کشورمان و همچنین، حمایت از موضع آمریکا مبنی بر محروم کردن ایران از حق غنی‌سازی، عملاً تعهدات برجامی خود را نقض کرده و به لحاظ اخلاقی و حقوقی حق فعال کردن مکانیسم ماشه را ندارد.
همچنین، «مجید تخت‌روانچی» معاون سیاسی وزیر امور خارجه در گفتوگو با خبرگزاری کیودو ژاپن، مبنای مذاکره با آمریکا را دادوستد امتیاز‌ها عنوان کرده و از پذیرش برخی محدودیت‌های هسته‌ای به‌شرط لغو تحریم‌ها سخن گفته است.
«تحریم» در حالی به کلیدواژه اصلی در گفتمان حاکم بر مسئله هسته‌ای ایران تبدیل‌شده که تروئیکا از آن به‌عنوان اهرم اعمال فشار، آمریکا به‌عنوان ابزار چانه‌زنی و ایران به‌عنوان پیش‌شرط تعدیل مواضعش استفاده می‌کند. اکنون، روی میز مذاکره‌ای که نه جمع شده و نه به‌طور کامل برقرار است، بازی با این کارت، می‌تواند تعیین‌کننده فاصله طرفین با آن توافق «برد-برد» باشد که این روزها سر زبان تهران است.
همین امروز، «سیدعباس عراقچی» وزیر خارجه ایران، توئیت زد «وقت آن رسیده که تحریم‌های غیرانسانی، که توسط آمریکا و هم‌پیمانانش تحمیل می‌شوند، به‌عنوان جنایت علیه بشریت شناخته شوند».
او همچنین، از کشور‌های مورد تحریم خواست با تلاشی هماهنگ و به‌صورت متحد و دسته‌جمعی، به این ظلم سازمان‌یافته پاسخ دهند.
سؤال این است که آیا ایران در مسیر دفاع از حقوق هسته‌ای ملت خود، ظرفیت اهرم سازی به نفع سایر ملت‌های مظلوم و بازگرداندن تیغ تحریم‌های ضدبشری به سمت قلب استبداد را دارد؟
بازی هنرمندانه ایران در میز مذاکره و اینکه بتواند به قول تخت روانچی در یک «بده بستان سیاسی»، ضمانت رفع تحریم‌ها را بگیرد، راهگشای خلع سلاح آمریکا از یکی از قدیمی‌ترین ابزارهایش است- ابزاری که به اندازه جنگ مرگبار است و از دهه ۱۹۷۰ تاکنون، سالانه بیش از ۵۰۰ هزار نفر کودکان و سالمندان جان خود را بر اثر آن ازدست‌داده‌اند: ابزار ضدبشری تحریم.
انتهای پیام/
