محسن اردشیردر گفت‌وگو با آنا

«۲۱» روایتی هولناک از واقعیت جامعه؛ پشت صحنه خلق نمایشی متفاوت

«۲۱» روایتی هولناک از واقعیت جامعه؛ پشت صحنه خلق نمایشی متفاوت
محسن اردشیر کارگردان نمایش «۲۱» درباره تجربه تلخ شکل‌گیری ایده این نمایش در قالبی چند لایه و غیرخطی با ترکیبی از رئالیسم جادویی می‌گوید.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نمایش «۲۱» با نویسندگی و کارگردانی محسن اردشیر، اثری است که مرز میان واقعیت تلخ و تخیل را با زبانی متفاوت به تصویر می‌کشد. ایده اصلی این نمایش از یک تجربه شخصی دردناک شکل گرفت و در قالبی چندلایه و غیرخطی، موضوعی اجتماعی را با رئالیسم جادویی پیوند زد. 

از یک تجربه شخصی تا شروع نوشتن

اردشیر درباره ایده اولیه اجرای این نمایش گفت: ایده نمایش «۲۱» از ماجرایی تلخ آغاز شد. خواهرم روزی ناراحت بود و گفت در مترو با کودکی مواجه شده که رفتارهای ترسناکی داشت. وقتی دلیلش را از مادر پرسید، شنید که پدر به او تجاوز کرده و کودک دچار آسیب روحی شده است. این اتفاق آن‌قدر روی من تأثیر گذاشت که همان شب شروع به نوشتن نمایشنامه کردم.

عددی که هم معنویت دارد و هم نشانه دگرگونی

درباره عنوان نمایش، کارگردان توضیح داد: در سنت‌های معنوی، عدد ۲۱ به عنوان فرشته نگهبان و محافظ شناخته می‌شود و نماد کنار گذاشتن عادت قدیمی و شکل‌گیری عادت جدید است. این مفهوم با مضمون داستان ما همخوانی دارد و البته در جامعه ما هم برداشت‌های متفاوتی از این عدد وجود دارد.

«۲۱» روایتی هولناک از واقعیت جامعه؛ از تجربه شخصی تا رئالیسم جادویی؛ پشت صحنه خلق نمایشی متفاوت

بازتاب یک واقعیت تلخ اجتماعی

این کارگردان درباره موضوع نمایش گفت: زنان و کودکانی که آسیب دیده‌اند، بعد از تماشای نمایش خاطرات خود را با من به اشتراک گذاشته‌اند. این نشان می‌دهد که ما با مسئله‌ای واقعی و هولناک در جامعه روبه‌رو هستیم.

روایت غیرخطی برای شکستن کلیشه‌ها

وی با بیان اینکه «۲۱» با روایتی غیرخطی و تمرکز بر اسقاط روانی شخصیت اصلی، کلیشه‌های مرسوم تئاتر را کنار می‌گذارد. گفت: می‌دانستم این سبک ممکن است برای مخاطب ایرانی که به داستان‌های ساده عادت دارد کمی دشوار باشد، اما هدفم ارائه اثری عمیق و چندلایه بود.

تجربه رئالیسم جادویی در تئاتر ایران

کارگردان این اثر، «۲۱» را نوعی رئالیسم جادویی به شمار آورد و گفت: در ایران اجرای این سبک کمتر اتفاق افتاده است. با کمک اساتید تئاتر، اجرای علمی و عملیاتی ارائه دادیم تا ذهن مخاطب به تخیل کشیده شود و تجربه‌ای متفاوت از روایت‌های خطی رقم بخورد.

وی اظهار داشت: برای من اول اخلاق حرفه‌ای مهم بود، بعد توان بازیگری. محمدمحسن شفیعی، هادی رضایی و فروزان حسینی یک سال با تعهد کامل روی این کار زحمت کشیدند و در طول سال‌ها چنین تیمی نداشتم.

این کارگردان یادآور شد: هر شب بعد از اجرا با بازیگران درباره تکنیک و کیفیت اجرا صحبت می‌کنیم. این همکاری دائمی چالش دارد، اما باعث رشد کار شده است.

وی درباره بازخوردهای اثر گفت: برخی مخاطبان چند بار نمایش را دیده‌اند و هر بار با برداشت جدیدی سالن را ترک می‌کنند. نقدهای مثبت زیادی از اساتید تئاتر گرفته‌ام که بیشتر به سختی متن و فرم چندلایه اشاره داشته‌اند، اما همین ویژگی را دلیل خاص و لازم بودن اثر دانسته‌اند.

«۲۱» روایتی هولناک از واقعیت جامعه؛ از تجربه شخصی تا رئالیسم جادویی؛ پشت صحنه خلق نمایشی متفاوت

فراتر از تهران؛ رویای اجراهای گسترده‌تر

اردشیر درباره ادامه اجرای این اثر گفت: اگر تهیه‌کننده مناسب پیدا شود، دوست دارم «۲۱» در شهرهای دیگر و حتی در عرصه بین‌المللی اجرا شود.»

اثری زنده که همچنان رشد می‌کند

این کارگردان در پایان گفت: هر اثر زنده‌ای نیاز به بازنگری دارد. همچنان در حال اصلاح و تکمیل نمایش هستم و باور دارم «۲۱» جای رشد دارد.

این نمایش هر شب در تالار حافظ روی صحنه می‌رود.

انتهای پیام/

ارسال نظر
رسپینا
گوشتیران
قالیشویی ادیب