«۲۱» روایتی هولناک از واقعیت جامعه؛ پشت صحنه خلق نمایشی متفاوت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نمایش «۲۱» با نویسندگی و کارگردانی محسن اردشیر، اثری است که مرز میان واقعیت تلخ و تخیل را با زبانی متفاوت به تصویر میکشد. ایده اصلی این نمایش از یک تجربه شخصی دردناک شکل گرفت و در قالبی چندلایه و غیرخطی، موضوعی اجتماعی را با رئالیسم جادویی پیوند زد.
از یک تجربه شخصی تا شروع نوشتن
اردشیر درباره ایده اولیه اجرای این نمایش گفت: ایده نمایش «۲۱» از ماجرایی تلخ آغاز شد. خواهرم روزی ناراحت بود و گفت در مترو با کودکی مواجه شده که رفتارهای ترسناکی داشت. وقتی دلیلش را از مادر پرسید، شنید که پدر به او تجاوز کرده و کودک دچار آسیب روحی شده است. این اتفاق آنقدر روی من تأثیر گذاشت که همان شب شروع به نوشتن نمایشنامه کردم.
عددی که هم معنویت دارد و هم نشانه دگرگونی
درباره عنوان نمایش، کارگردان توضیح داد: در سنتهای معنوی، عدد ۲۱ به عنوان فرشته نگهبان و محافظ شناخته میشود و نماد کنار گذاشتن عادت قدیمی و شکلگیری عادت جدید است. این مفهوم با مضمون داستان ما همخوانی دارد و البته در جامعه ما هم برداشتهای متفاوتی از این عدد وجود دارد.
بازتاب یک واقعیت تلخ اجتماعی
این کارگردان درباره موضوع نمایش گفت: زنان و کودکانی که آسیب دیدهاند، بعد از تماشای نمایش خاطرات خود را با من به اشتراک گذاشتهاند. این نشان میدهد که ما با مسئلهای واقعی و هولناک در جامعه روبهرو هستیم.
روایت غیرخطی برای شکستن کلیشهها
وی با بیان اینکه «۲۱» با روایتی غیرخطی و تمرکز بر اسقاط روانی شخصیت اصلی، کلیشههای مرسوم تئاتر را کنار میگذارد. گفت: میدانستم این سبک ممکن است برای مخاطب ایرانی که به داستانهای ساده عادت دارد کمی دشوار باشد، اما هدفم ارائه اثری عمیق و چندلایه بود.
تجربه رئالیسم جادویی در تئاتر ایران
کارگردان این اثر، «۲۱» را نوعی رئالیسم جادویی به شمار آورد و گفت: در ایران اجرای این سبک کمتر اتفاق افتاده است. با کمک اساتید تئاتر، اجرای علمی و عملیاتی ارائه دادیم تا ذهن مخاطب به تخیل کشیده شود و تجربهای متفاوت از روایتهای خطی رقم بخورد.
وی اظهار داشت: برای من اول اخلاق حرفهای مهم بود، بعد توان بازیگری. محمدمحسن شفیعی، هادی رضایی و فروزان حسینی یک سال با تعهد کامل روی این کار زحمت کشیدند و در طول سالها چنین تیمی نداشتم.
این کارگردان یادآور شد: هر شب بعد از اجرا با بازیگران درباره تکنیک و کیفیت اجرا صحبت میکنیم. این همکاری دائمی چالش دارد، اما باعث رشد کار شده است.
وی درباره بازخوردهای اثر گفت: برخی مخاطبان چند بار نمایش را دیدهاند و هر بار با برداشت جدیدی سالن را ترک میکنند. نقدهای مثبت زیادی از اساتید تئاتر گرفتهام که بیشتر به سختی متن و فرم چندلایه اشاره داشتهاند، اما همین ویژگی را دلیل خاص و لازم بودن اثر دانستهاند.
فراتر از تهران؛ رویای اجراهای گستردهتر
اردشیر درباره ادامه اجرای این اثر گفت: اگر تهیهکننده مناسب پیدا شود، دوست دارم «۲۱» در شهرهای دیگر و حتی در عرصه بینالمللی اجرا شود.»
اثری زنده که همچنان رشد میکند
این کارگردان در پایان گفت: هر اثر زندهای نیاز به بازنگری دارد. همچنان در حال اصلاح و تکمیل نمایش هستم و باور دارم «۲۱» جای رشد دارد.
این نمایش هر شب در تالار حافظ روی صحنه میرود.
انتهای پیام/