از پارک اِرَم تا موزه زمان؛ سفر ۵۰ ساله یک اثر جهانی/ گوی پومودورو در اتاق جراحی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، انتهای هفته گذشته مدیران موزه‌های دفینه خبرنگاران را برای بازدید از یک اثر مهم جهانی به نام گوی پومودورو دعوت به موزه زمان کردند. در این بازدید که با حال و هوای روز خبرنگار هم همراه بود، حمیدرضا سلیمانی، مدیرعامل مؤسسه موزه‌های بنیاد، گفت: این گوی چندی پیش از محوطه پارک ارم به موزه زمان منتقل و به گروه موزه‌های دفینه سپرده شد. طرح مرمت را به بنیاد پومودورو در ایتالیا ارائه کردیم و پس از تأیید آن‌ها، کار آغاز شد. هدف این است که با دانش و توان متخصصان داخلی، این گوی دوباره بدرخشد.
همچنین منیژه هادیان دهکردی، کارشناس مرمت و حفاظت آثار تاریخی که سرپرستی تیم مرمت را بر عهده دارد، از شروع پروژه اینگونه گفت: کمتر از یک ماه پیش، با درخواست مؤسسه موزه‌های بنیاد به موزه زمان آمدیم. نخستین کار، بررسی دقیق با فتوگرامتری و آندوسکوپی بود تا بفهمیم گوی در چه شرایطی است.
راز درون برنز
پومودورو، هنرمندی که به خاطر آثار برنزی‌اش در سراسر جهان شهرت دارد، فلسفه‌ای خاص در کارش دنبال می‌کند؛ برنز براق، به عنوان نماد کمال، شکافته می‌شود تا راز درون خود را آشکار کند. این گوی نیز از همین ایده پیروی می‌کند. جنس اثر از برنز است و سال‌ها شرایط محیطی بر آن اثر گذاشته. از بالای حفره گوی، تیم مرمت توانست با آندوسکوپی داخل سازه را بررسی کند؛ خوشبختانه بخش‌های درونی سالم مانده بود. همزمان، هزاران عکس و فیلم برای ثبت وضعیت موجود تهیه شد تا هر تغییر آینده قابل مقایسه باشد.
میان خوردگی و هنر
برخی بخش‌های گوی پتینه‌های سبزرنگ دارد. اینجا، مرمتگر باید میان خوردگی طبیعی و اثر عمدی هنرمند تفاوت بگذارد. هادیان دهکردی گفت: بنیاد پومودورو تأکید کرده که گوی باید براق و صیقلی شود، همان‌طور که روز نخست بود. اما پتینه‌هایی که خود هنرمند ایجاد کرده، باید حفظ شوند.
جراحی ۱۴ هفته‌ای
مرمت این گوی سه‌تنی که در سال ۱۹۷۴ ساخته و در ۱۳۵۷ به ایران آورده شده، ۱۴ هفته زمان می‌برد. مهندس صالحی با فتوگرامتری و مدل‌سازی سه‌بعدی، تغییرات رنگ و ترک‌ها را ثبت می‌کند. شیبا خدیو، متخصص مرمت فلز و همکارش با بررسی میکروسکوپی و نمونه‌برداری آزمایشگاهی، راه‌حل‌های علمی پاکسازی را پیدا می‌کنند.
این گوی، بزرگ‌ترین پومودورو موجود در ایران است؛ هم‌خانواده نمونه‌هایی که در موزه هنرهای معاصر، کاخ نیاوران، مقابل سازمان ملل در نیویورک، میدان واتیکان و مقابل ساختمان یونسکو در پاریس دیده می‌شوند.
صبر، شرط جراحی آثار جهانی
هادیان دهکردی پایان کار را شتاب‌زده نمی‌بیند و دراین باره معتقد است: مثل یک جراح، باید از همه چیز مطمئن شویم. هدف فقط زیبایی نیست، بلکه حفاظت از هویت و اصالت اثر است.
به این ترتیب، گوی برنزی پومودورو پس از سال‌ها ایستادن زیر باد و باران، در آستانه بازگشت به روزهای طلایی‌اش قرار گرفته است؛ روزهایی که دوباره در آفتاب تهران بدرخشد و راز درونش را به تماشاگران نشان دهد.
انتهای پیام/
